5 สิงหาคม 2548 04:10 น.
ธรรมาภิวัฏ
ลมลมพัดผิวน้ำสั่นสั่นคลื่น
ใบไม้รื่นระริกริกพลิกไหวไหว
วาววาววับประดับเงินอยู่ไฉไล
วูบวูบไหวแสงฟ้าพาลอยลอย
มองมองงดงามงามทามแสงฟ้า
เย็นเย็นเยียบเลียบสลาว่าหวิวหวิว
โรยโรยรอนอ่อนอ่อนแสงอยู่ปลิวปลิว
ส้มส้มริ้วทิวทองทองมองมองงาม
คิดคิดอยู่นึกนึกใจคิดคิด
คิดคิดอกหวั่นริกริกใจฝันฝัน
แม่ดวงใจใฝ่ระทมในคืนวัน
คิดคิดฝันพรั่นในใจไหมหนอเธอ
4 สิงหาคม 2548 17:15 น.
ธรรมาภิวัฏ
เสียงหมาหอนสลอนมาเพลาค่ำ
สุดชอกช้ำเชือเฉือนเพื่อนรู้ใหม
แลวลมล่องต้องผิวอยู่วิวไว
เหอเหอ.. จงรู้ไว้ผีจะล่องท่องนรา
โบราณว่าคลาได้ยินอย่าผินทัก
กลัวผีลักผีล่องป้องเจ้าไว้
ได้ยินแล้วจงนิ่งเฉยสงบใจ
แล้วจงให้ส่งจิตอุทิศบุญ
..!! อุทิศบุญอุทิศบนสุดทนแล้ว
คงต้องแผล๋วเผ่นไปอย่างไวหนา
จะเยื้อเพื่ออะไรไฉนนา
กูจะบ้าห้วจะตั้งหมดชั่งใจ
ตาถลนเลือดทลักตับแตกปลิ้น
ไส้เกลือกดินแล้วแลบลิ้นยาวถึงขา
สุดสยดสุดสยองจ้องมองมา
กูจะบ้าลมจะจับดับแน่กู
3 สิงหาคม 2548 23:10 น.
ธรรมาภิวัฏ
ขับขานลำนำพรรณการ สืบต่อยืนนาน
เล่าขานสืบสานจาบรรณ
ให้แจ้งกตัญญุอัน ธรรมสิทธิ์บัณฑิตครัน
ให้ครบบรรจบเลิศเลอ
พรั้งผิดคุณท่านอย่าเผลอ คุณธรรมบำเรอ
ห่อนลืมกตัญญุกาล
ขับคชชะกั้นฉัตรปักษ์ศานติ์ ทั่วเขตถิ่นคาม
พยาศักดิ์ใหญ่ใฝ่ตน
ชาวนาคุณท่านทวมท้น กินข้าวเติบตน
เลี้ยงคนสร้างชาติสืบมา
ก่อกูลพิบูรณ์พูนผา สำราญอัฌชา
สืบมาอนันตกาล
ห่อนให้กำเริบเสิบสาน อำนาจ พ ล พาล
ก่อการเหยีดธารธรณี
พระคุณแม่ท้นพ้นพลี พระโภสพธรณี
พูนพลีมีคุณอเนกอนันต์
เมล็ดรวงก่อเกิดบรรเสิดสรรค์ เลี้ยงชนแทบชั้น
มีคุณถ้วนธรรมเท่าเทียม
บัณฑิตระลึกธรรมจำเนียร ใส่ใจโดยเพียร
ห่อนให้คนเตียนตำหนิตาม
กตัญญูยิ่งใหญ่ไพศานต์ ก่อเกิดยืนนาน
จวบจนต่อกาลปัจจุบัน
เทพไท้ทรนินอินทร์อัน ใหญ่ยิ่งเกริกกัลป์
ถ้วนสวรรค์ชั้นฟ้าอามร
ประสาทสิ่งสรรพเกริกพร ไพรีไพรอน
รอนร่ายพ่ายพับอับปราง
สรรพสิ่งต้องใจไพศานต์ ถ้วนทุกอัฌชาน
บรรลุทั่วธารท่านเทิญ..
3 สิงหาคม 2548 00:36 น.
ธรรมาภิวัฏ
เมื่อ.. เจ้าก้าวข้ามย่ำหญ้าใยก้าวข้าม
เจ้าข้ามเราเจ้าก้าวข้ามหยามเหยียบย่ำ
เจ้าย่ำยีเหยียบใจเหยียบก้าวย้ำ
เจ้าเหยียบพี่เหยียบระกำย่ำเหยียบใจ
เจ้าหญ้าแพรกอนาจใจเจ้าหญ้าแพรก
เจ้าราญแหลกแพรกหญ้าใบแหลกราญร้าว
สุดอนาจ อนาจ อนาจใจแตกแล้วเรา
แตกธุลีใจเจ้าหญ้าแพรกโรย
คำขอสุดท้าย.. เจ้าหญ้าน้อย
ขอรองรอยรับบาทธุลีทุเลา
โรยละอองประคองครอบพินอบพิเทา
ละอองเจ้าสละใจธุลีดิน
(อีกนิด) เจ้าสบายแต่พี่เจ็บพี่เป็นสุข
เจ้าสนุกพี่ร้องไห้ใช่ขลาดเขลา
ให้พี่ตายลองบาทละอองดาว
ถวายเซ่นสนุกเจ้าแม่ดวงใจ
2 สิงหาคม 2548 23:44 น.
ธรรมาภิวัฏ
วอนวอนพวาวประกายดาวและพราวฟ้า
ห่มอุราวอนว่าอย่าว้าไหว
ห่มดวงจิตละพนิจจิตกายใจ
ห่มอุไรฮอยกอดออดพะอง
...ฝากเดือนดาวประดับดิ้นบ่สิ้นแสง
ให้ฉายแดนเดือนมืดบ่จืดจิ่น
ให้หวลคิดคำนึงถึงอ้ายอินทร
บ่เคยสิ้นเคยร้างห่างกำจร
มาร้อยกลอนร้อยกอดออดเอวสาว
ในคืนหนาวสกาวกลิ่นอิ่นอัปสร
ว่าอ้ายฮักอ้ายแพงแององอร
อยากกกกรเกยกอดออดอุไร
หน้าส่วนตัว
931
