16 กันยายน 2548 10:05 น.
ธรรม ทัพบูรพา
จะกู่กร้าวต่อไปในธารศิลป์
เมื่อผืนดินลุกไหม้ไฟปัญหา
แม้นคล้อยเคลื่อนดับแสงแห่งทิวา
อวิชชาครอบงำรำบันเทิง
จะเต้นเร่าเปล่าดายทำไมหนอ
ชีวิตพอสุขได้ให้เถลิง
ใยอิ่มสุขทุกข์พร่องในกองเพลิง
หรือร่าเริงเลียบหล้าธรรมมารมย์
ธรรมพิสุทธิ์สดใส - ในมิติ
แต่คนรินึกอ่านว่าด่านขม
ตู่ขาดสุขแพ้พ่าย หน่ายสังคม
จิบปลายขมนิดเดียวว่าเชี่ยวชาญ
แค่เพ่งพิศติดเชื่อว่าเกลือจืด
สังคมมืดกว้างใหญ่แผ่ไพศาล
วิถีจรร้อนเบนเน้นหลักการ
ไต่วิมานหอคอยบนดอยตน
ประกาศก้องครึกโครมประโลมโลก
อุปโลกจัดฉากหลากเหตุผล
เก็บซ่อนเงื่อนเบือนธรรมให้จำนน
ยกเหตุผลกล่าวอ้างไปข้างคลอง
พีชคณิตติดเชื้อที่เกลือจืด
มิติมืดแห่งใหม่ในสมอง
อันจริงแท้สืบธรรมนำทำนอง
ไม่จับต้องฝักใฝ่ในตัวตน
.....................................
05/12/45
(สยามรัฐ 46)
............................
ใจเดียว(วันยังค่ำ) 2548
.............................
ใครจะเปลี่ยนอย่างไรใจไม่เปลี่ยน
โลกจะหมุนจะเวียนใช่ปัญหา
จะกี่โขนสวมหัวอวิชชา
ก็ยังคงกล่าวหาว่าอธรรม
จะกู่กร้าวต่อไปในธารศิลป์
เมื่อแผ่นดินลุกไหม้ใครว่าขำ?
หากอยู่ป่าห่างไกลคนใจดำ
คงไม่กล้ำไม่กลืนไม่ฝืนทน
บรรลุธรรมในห้องก็ต้องพระ
ภิกขาจารสัจจะสู่เหตุผล
ต้องเทิดท่านไว้ในทิศเบื้องบน
ให้หลุดพ้นขอบฟ้าปุถุชน
มีเพียงผมเพียงคุณยังทนทุกข์
ใครบอกโลกเปี่ยมสุขนิพพานผล
ธรรมชาติแห่งมนุษย์ยังสุดทน
มีสิ่งใดหลุดพ้นกิเลสลอย
เฉพาะตัววาจากล่าวหาไว้
คือสัจจะจากใจไม่ถดถอย
ไม่คิดปราบราบเตียนล้มภูดอย
แต่อย่างน้อยไม่เลือน-ไว้เตือนตน
ว่ากายนี้ยังเดินบนผืนดิน
ไม่ทำมาหากินจะไม่บ่น
ยังออกลูกเป็นตัวหัวเป็นคน
มันผู้ใดหลุดพ้นชะตากรรม?
.............
17/06/48
..
ธรรม
15 กันยายน 2548 16:25 น.
ธรรม ทัพบูรพา
เหมือนว่าเคยรู้จักกันมาก่อน
เหมือนเคยมีขั้นตอนได้ช่วยเหลือ
หนอนตัวนี้ของใครไยเป็นเกลือ
จำใจเหลือตัดตอนหนอนออกไป
จนกระดาน อ้างว้าง กลางรู้สึก
นั่งทำใจให้นึกถึงเรื่องใหม่
มันเจ็บกว่าอกหักยามรักใคร
เมื่อลูกน้องรู้ใจไม่ภักดี
ความพ่ายแพ้ยิ่งใหญ่ท่วมใจนั้น
กรรมอันใดติดพันตามทวงหนี้
หรือกรรมเก่าซวยใหม่ร่วมภาคี
รวมคดีอันไร้เหตุ-เจตนา
จะสาหัสเพียงใดใจเคยสู้
หนทางไกลสุดกู่ไม่เคยว่า
ผลตอบแทนเท่าไหร่ที่ได้มา
ไม่อาจเทียบราคา-ค่าของคน
..หรือเราเพียง แค่คน ที่เคยรัก
วันนี้พี่เจ็บหนักเพราะเหตุผล
มองทางไหนหัวใจแสนมืดมน
จะเริ่มต้นอย่างไรในเส้นทาง
เราเคยพูดถึงชีวิตและศักดิ์ศรี
วันเวลาสิบกว่าปีไยหมองหมาง
ไม่เคยนึกว่าเงินใบบางบาง
คมมันพอจะตัดหางเอ็งอย่างนี้..
โฉมหน้าแห่งโลกธุรกิจ
ผลกำไรยังใกล้ชิดการกดขี่
ไยจึงสิ้นเค้าลางหนทางดี
เหลือทางเลือกพอมีที่ควรเดิน
เบื่อที่จะตะโกนด่า-ทุนนิยม
พิษมันซึมซ่านข่มเกินขุดเกริ่น
มีปลายทางอันโหดร้ายให้เผชิญ
ก็คงพร้อมจะเพลิดเพลินให้สุดทาง
ยิ่งเห็นโลกเห็นสังคม-วัดคุณค่า
ปลายจมูกขนขาจรดปลายหาง
แสงตะวันดวงใหญ่ใกล้เลือนลาง
เทียนสักดวงโปรดสว่างกลางใจฉัน..
.......................................................
21/06/48
ชานเมืองโคราช
15 กันยายน 2548 16:22 น.
ธรรม ทัพบูรพา
เธอผู้มาจากบ้านลานความรัก
ผู้สมัคร ใจสู้ กู้ศักดิ์ศรี
บนความทุกข์ เบื้องต้น ความจนมี
หอบความดี ความซื่อ ถือศีลธรรม
เมืองต้อนรับ การมา ในมุมมืด
ทรชน ใจชืด ขยี้-ย่ำ
หยดน้ำตา ร่วงพรู คืนจดจำ
ผู้กระทำ ไม่ระคาย ละอายใจ
เธอคงไม่ โทษใคร ในความผิด
เช็ดน้ำตา เริ่มคิด ตั้งต้นใหม่
ด้วยกำลัง แห่งรัก เป็นหลักชัย
ไร้อ้อมแขน จากใคร ให้ผูกพัน
หรือชีวิต มีพอ ที่จะให้
เก็บทุกอย่าง ผนึกใน กำแพงกั้น
โลกแห่งรัก จะรอเธอ ชั่วนิรันดร์
เหลือบราตรี พรากฝัน เพียงวันวาน
แด่เธอ
ผู้ที่เราเคยทอดความรู้สึกทางวาจา ความเข้าใจ ณ คืนนั้น
12 กันยายน 2548 14:01 น.
ธรรม ทัพบูรพา
ไม่เข้าใจเวลา การลาจาก
ไม่เหลือความพลัดพรากอันโหดร้าย
ไม่เห็นใจดวงเดิมโดนทำลาย
ต่อด้วยหมดความหมายในชีวิต
พยายามอยู่นะ..จะเข้าใจ
ว่าอะไรเป็นอะไรควรมีสิทธ์
ขอพื้นที่ว่างว่างระหว่างคิด
หันมาฟัง สักนิด ก่อนจะไป
สุขที่หวนกลับมาคราลาจาก
จะยังความลำบากกับสิ่งใหม่
หนึ่งใจร้าวสุดซึ้ง กับหนึ่งใจ
ที่ไม่เหลือเยื่อใยความภักดี
ฉันถามหาเหตุผลที่เธอมา
ก่อนการเอ่ยคำลาอย่างถ้วนถี่
อย่างที่เห็น อย่างเป็น ที่เห็นมี
อย่างที่หวัง ไมตรี ที่ควรเป็น
.เหมือนฟ้าแบ่งสองฟากแล้วฟากฟ้า
ฉันไม่เหลือศรัทธาจะมองเห็น
ทุกทุกอย่าง อย่างนี้ ..อยู่เช้าเย็น
ทุกทุกอย่าง เยียบเย็น ..อยู่ยินยอม
...............
11/08/48
12 กันยายน 2548 13:53 น.
ธรรม ทัพบูรพา
"จะมีอะไรมากมายนะที่ยาก"
จากปลายปากกาอันเพียรวิจิตร
จากเสี้ยวละอองอมตะกวีนิรมิตร
จากธุลีชิดเบื้องบาทพระเจ้า
สถาพรนิพนธ์นิพพานอัษราหลั่ง
เพริดแพร้วประดุจพลังพิรุณหาว
ละลายเกร็ดเม็ดพราวงามประดับดาว
ร่วงสู่ชาวนา
.......
ธรรม ทัพบูรพา
หน้าส่วนตัว
920
