@ ตะวันจรลับจาก จากขอบฟ้า ท้องนภามืดมิด สนิทหาย เหล่าวิหกคืนคอน สะท้อนกาย ใยมิวายตัวเรา เศร้าหมองทรวง @ ดั่งรอคอยแสงฟ้า ตะวันรุ่ง เพื่อหมายมุ่ง แสงจ้าพาใจฝัน ในมืดมิดมืดบอด แทบถอดใจพลัน ดั่งมืองมเข็มนั้น ในทะเล @ รอเพลาในฟ้า ตะวันรุ่ง สาดมืดฟุ้ง ให้แสงจ้าอุราฉัน ส่องมืดมิดมิให้ติด มลายพลัน เพื่อมองเห็น และสร้างฝันวันต่อไป @ จะสร้างฝันความจริง มิคิดห่วง จะสร้างสรวงวิมาล สานใจฝัน จะมอบรักมิใช่ฝัน แด่เธอทุกวัน เพียงเธอนั้นสาดแสง เป็นแรงใจ
หน้าส่วนตัว
1180
