10 มกราคม 2545 12:43 น.
ธนสุวณโณ
พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในลงการ ฯ
..
เมื่อเจ้ามา ตัวเปล่า วันเจ้าเกิด
เป็นวันเปิด แววตา มาให้เห็น
เมื่อครั้นตาย ดับสิ้น ทุกอย่างเป็น
กลับตัวเปล่าอย่างที่เห็น เป็นเจ้ามา
เงินบาทสุดท้าย ที่เขา เอาใส่ปาก
ก็ยังยาก อมแน่นนัก เก็บรักษา
ยังถูกควัก จากปาก อย่างเย็นชา
กระทั่งผ้า ไม่เหลือเศษ ให้คุมกาย
อนิจจัง วัฏสังขารา
ชีพชีวา มอดม้วยให้สลาย
สรรพสิ่งล้วน เกิดแก่และเจ็บตาย
คือสุดท้าย จบลง ตรงวายปราณ
ร่างที่ไร้วิญญาณ สังขารนิ่ง
ร่างที่ทิ้ง แต่ชื่อ ไว้ลือขาน
ร่างที่รอ ไฟมอด หมดกอปรการ
ลูกเหลนหลาน ส่งเพลิง แค่เชิงตะกอน
พระวรวิทย์ ธนสุวณโณ
3 พฤษภาคม 2541
10 มกราคม 2545 12:28 น.
ธนสุวณโณ
เพิ่งผลิตุ่มแตกตามาเป็นช่อ
กลีบขาวงามหุ้มห่อเกสรสาว
กลิ่นหอมกรุ่นกำจายหลายครั้งคราว
สะพรั่งพราวสดใสสีสันพรรณ
อวดชูดอกระยับประดับหล้า
หลากสีสันสะดุดตานึกพาฝัน
ช่วยแต่งแต้มเติมแต่งงามนิรันดร์
ปฐพีสรวงสวรรค์อันวิไล
สยายกลีบ ครีบบางเป็นทางลาด
เนื้อสะอาดหมดจดดูสดใส
อวยกลิ่นหอมรอบข้างอย่างตั้งใจ
ให้แมลงหมู่น้อยใหญ่ให้เชยชม
หยาดน้ำค้างไหลนองผ่านร่องกลีบ
น้ำตาบีบ คำเตือนเหมือนสาสม
กลีบกระจายเกสรล่วงช่วงเชยชม
เปลี่ยนน้ำหวานกลืนขมเมื่อจากลา
ผกาแก้วแววฟ้าและป่าฝัน
พรหมจรรย์ขาดวิ่นฤาสิ้นค่า
แม้สมมติเพียงรูปนามตามวาจา
แต่ที่ใจปรารถนานั้นเสียดาย
8 มกราคม 2545 10:48 น.
ธนสุวณโณ
เส้นทางสมัยยุคเมืองพุทธศาสตร์
แหล่งปราชญ์ เลื่องชื่อให้ลือขาน
ภาษาท้องถิ่นก้องกังวาน
เกษตร-กรรมพื้นบ้านตำนานไทย
อารยธรรมโบราณผสานผสม
สู่สังคมเมืองสุพรรณสืบสานสมัย
บันทึกหนึ่งประวัติศาสตร์แห่งชาติไทย
วัฒนธรรมสืบไว้มายืนนาน
วรรณคดีเรื่องเก่าเล่าขานก่อน
เป็นบทกลอนสะท้อนชนคนเปรียบขาน
เมืองขุนแผนขุนช้างลือคือตำนาน
ยุคสมัยผ่านเสียงขยับยังยับใจ
แดนพระเครื่องเลื่องลือเป็นชื่อกว้าง
พระฤาษีเสรกสร้างความเดิมไว้
พระผงสุพรรณงามยิ่งมงคลไกล
พิสุทธิ์ได้ก่อเกื้อพุทธกาล
เอกศิลปินครูเพลงนักเลงปราชญ์
คือสามารถชั้นครูสู่ลูกหลาน
เกษตรกรรมท้องถิ่นมีมานาน
เพลงพื้นบ้านท่วงสำเนียงเสียงทำนอง
เอกลักษณ์ภาษาที่ว่าเหน่อ
หากพบเจอถูกเยาะหัวเราะร้อง
คือเรียบเรียงจากหัวใจบึ้งก้นกรอง
มิหาต้องแต่งแต้มเติมแต่งเป็นฯ
8 มกราคม 2545 10:19 น.
ธนสุวณโณ
ต่างตรงจุดเริ่มต้นคนต่างคิด
สิ่งปกปิดเร้นซ่อนก่อนเปิดเผย
เหมือนต่างรู้เข้าใจอย่างคุ้นเคย
จึงละเลยจุดเริ่มต้นคนต่างกัน
มาร่วมทางเดินผ่านขนานคู่
ให้รับรู้ว่าสองคนหนทางฝัน
เก็บอันเล็กผสมน้อยก้อยเกี่ยวกัน
ให้แบ่งบันตัวตนจึงเข้าใจ
คือความรักนิยามตามหนุ่มสาว
กระชับก้าวกระชั้นใจซึ่งจุดหมาย
แข็งจะขืนฝืนจะขัดเร่งรัดกาย
ห้วงอารมณ์แหนงหน่ายไม่พบพา
จึงละเลยแง่มุมหนึ่งของชีวิต
ซึ่งถูกปิด สำคัญรักเสน่หา
เลยละลืมจุดเริ่มต้น ก่อนเป็นมา
เพียงรู้ว่าเข้าใจเป็นอย่างดี
เพียงจุดหนึ่งจุดเล็กแต่จุดหลัก
ท่วงทำนองความรัก เป็นสักขี
ก่อบ่มเกิดเปิดละครบนเวที
ผ่านวันเป็นเดือนปีอย่างเนิ่นนาน
จึงได้รู้จุดต่างตรงเริ่มต้น
ระหว่างคน สองคนเพื่อผสาน
ด้วยอำนาจแห่งหัวใจยังยืนกราน
สุดสงสารแห่งหัวใจมันกร้านชา
6 มกราคม 2545
หน้าส่วนตัว
2086
