26 ธันวาคม 2544 12:57 น.
ธนสุวณโณ
ชาว ไทยกว่าครึ่งค่อนประเทศ.ที่มีอาชีพทำ นา
กระ โหลกแตกทับถมก่อกองร้อยพัน.กองกระ ดูก
สัน บ่าแบกรับความทุกข์ทรมานไว้เต็มความ หลัง
ของ ชาวนาหนี้สินไม่รู้จะชดใช้กันหมดอีกกี่ร้อย ชาติ
ตราบแผ่นพื้นดินยังกลบฝังหน้า
ตราบชีวิตดวงชีวาจะอาสัญ
ตราบเวลา ปีผ่าน เป็นร้อยพัน
ตราบเผ่าพันธุ์ มนุษย์ชาติ ยังคงมี
เกษตรกรรม ดั้งเดิม ของท้องถิ่น
คงตั้งหน้า หาอยู่กิน ไม่ทิ้งหนี
ด้วยเรี่ยวแรง กำลังกาย ที่คงมี
ประกอบที่ อาศัยดิน แผ่นดินแม่
คือรุ่นแล้ว รุ่นเล่า มาเล่าขาน
เป็นตำนาน ชาวนา อย่างโดยแท้
ไม่มีวุฒิ ใบปริญญา มาเปรียบแปร
ด้วยสำนึก เนื้อแท้ จิตวิญญาณ
สันหลังใหญ่ ที่แบกรับ กำลังหัก
ลมหายใจ น้อยนัก จักอวสาน
เหลือเพียงแต่ พื้นว่าง ให้ร้างนาน
ลูกเหลนหลาน บรรพบุรุษไทย จากใครกัน
26 ธันวาคม 2544 12:43 น.
ธนสุวณโณ
หากแม้ล้ม ก็จงลุก ขึ้นสู้ต่อ
หากมีท้อ ก็อดทน ลุกต่อสู้
หากผิดหวัง พลาดพลั้ง เปรียบดังครู
หากเรียนรู้ ต้องแก้ไข ในสิ่งดี
แม้เส้นทาง กำลังก้าว มันยาวนัก
แม้อุปสรรค มากมาย อย่าหน่ายหนี
แม้ต้องเจ็บ ให้ปวดร้าว ในบางที
แม้มากมี สิ่งประดัง เข้ารังแก
จงลุกขึ้น ก้าวเดิน อย่างมุ่งมั่น
จงขยัน อดทน อย่าท้อแท้
จงพากเพียร อุตสาหะ อย่าเชือนแช
จงอย่าท้อ ยอมแพ้ แค่ระหว่างทาง
อาจไม่พบ หนทาง ที่คาดไว้
อาจมากมี เงื่อนไข เข้าขัดขวาง
อาจท้อแท้ หมดพลัง ที่ตั้งวาง
อาจมีบ้าง คนดูหมิ่น คิดชิงชัง
โลกนั้นกว้าง ทางนั้นไกล ใจนั้นลึก
อย่ารู้สึก - รู้สา ว่าสิ้นหวัง
อย่าเพิ่งท้อ ยอมแพ้ แค่ได้ฟัง
อย่าเพิ่งหลั่ง หยดน้ำตา บอกว่าแพ้
ทางที่ย่ำ แต่ละก้าว นั้นยาวนัก
คนที่มุ่ง ด้วยรัก มักมีแผล
คนที่โดน ชิงชัง โดนรังแก
คือผู้ถึง เนื้อแท้ สัจธรรม ฯ
26 ธันวาคม 2544 12:43 น.
ธนสุวณโณ
ก้าวออกมา ด้วยบางสิ่ง ที่มุ่งหวัง
คือพลัง ให้อดทน ไม่ย่นท้อ
ประสบการณ์ ความรู้เพียงเหมาะพอ
เพื่อเกิดก่อที่บ้านเก่าเราอยู่มา
กว่าหลายปีแค่เราผ่านอาจนานเนิ่น
ต้องเผชิญอุปสรรคที่หนักหนา
แต่ที่บ้าน วิถีเก่า เคยเล่ามา
พัฒนา สรรค์สร้าง ไม่ต่างเดิม
ด้วยขอบเขตจำกัด หรือตัดขาด
หรืออำนาจไม่ผ่านมาสานเพิ่ม
ปล่อยให้เห็น เก่าเป็น เช่นดั้งเดิม
ไม่ส่งเสริม แก้ไป ให้พัฒนา
ด้วยความรู้น้อยนิด ชีวิตหนึ่ง อาศัยซึ่งประสบการณ์ที่หาญกล้า
อยู่เพื่อทำ ทำเพื่อกิน ดิ้นรนมา ภูมิปัญญา ที่สร้าง จากแผ่นดิน
มีหลายก้าว ออกไป ไม่หวนกลับ
มุมที่อับ ก็ยังมืด ไม่หมดสิ้น
เสียงสะท้อน จากบ้านเก่า ไม่ได้ยิน
เร่งโบยบิน ออกหน้า อย่างตั้งใจ
อีกหลายก้าว ออกก้าว ตามไปบ้าง
มันก็ต่าง ตรงหน้าที่ กำหนดได้
การศึกษา งานการ อย่างตั้งใจ
ความเป็นไป ภาระ ที่ต่างกัน
แต่จะมีสักกี่ก้าว ย้ำเท้ากลับ
เพื่อขยับ พัฒนา อย่างสร้างสรรค์
เพื่อก่อเกิด ต่างเก่า เท่าเทียมกัน
เพื่อแบ่งบัน เติมต่อ ที่ขาดหาย
จะขอเป็น ต้นเท้า อีกก้าวหนึ่ง
อาศัยซึ่งความรู้และความหมาย
ทดแทนคุณ แผ่นดิน ที่อิงกาย
สู่มุ่งหมาย บ้านเก่า เราเคยยืน
หน้าส่วนตัว
777
