24 ตุลาคม 2547 16:50 น.
ธนกร
อยากหยุดก้าวอยากหยุดทุกทุกสิ่ง
อยากหยุดนิ่งหยุดความฝันที่ใฝ่หา
อยากหยุดพักกายาเลิกไข้วคว้า
อยากหยุดหาเส้นทางที่กว้างใหญ่...
เพราะใจนี้ให้อ่อนล้ามาต่อนัก
วิ่งถามหาความรักจากใจใส
จนลืมว่าวันนั้นยากจริงไซร้
หลงลืมไปไม่มีใจที่แน่นอน..
ถ้าเป็นได้ดั่งนกที่โผผิน
คงหมดเรี่ยวแรงสิ้นจะบินต่อ
หมดแรงยกปีกบินเพราะแท้ท้อ
อยากจะขอหลบซบปีกจากฝันร้าย..
ในวันนี้มากมายนักทุกสิ่ง
เมื่อความจริงที่หวังพังสลาย
ความเป็นจริงปกปิดเสียมากมาย
ด้วยกลายว่าคือเขาที่เธอรอ...
ได้โปรดเถิดนะเธอคนแสนดี
ก่อนที่ใจฉันนั้นจะทดท้อ
มิอยากมีใจของฉันร่วมทักถอ
อย่าให้รออย่างสิ้นหวัง....กับลมลวง...
หากเธอฝันและใฝ่อยากค้นหา
คนน่ารักดั่งใจจากแดนสรวง
โปรดปล่อยฉันคนนี้จากลมลวง
อย่าทักท้วงหัวใจฉันไว้คั่นใจ...