ทรมานทรมานทรมาน โง่ดักดานคิดคิดแล้วใจหาย บรรจงเค้นหัวสมองปานตรอมตาย คิดหลากหลาย คิดไม่ได้...ทำไม?..งง แต่ก่อนคิดเค้นหาปัญญาแจ่ม ยิ้มแฉล้มพายุร้ายไร้พิษสง ตรองความคิดสมาธิยิ่งมั่นคง นิ่งประจงเดินหน้าสง่างาม แต่ตอนนี้ความคิดมันตันตื้น ยิ่งคิดฝืนฝืนคิดจิตเป็นสาม เดี๋ยวคิดนั่นเห็นเป็นนี่ไปตามความ พลันข้อคิดก็ลามไปห่างไกล อยากมีเพื่อนคู่คิดมิได้ห่าง เดินเคียงคู่ไปตามทางคอยชิดใกล้ แม้ตันคิดแต่ซึ้งจิตสนิทใจ คอยเพียง"ใคร"เพียงหนึ่งให้พึ่งกัน