12 พฤษภาคม 2551 14:53 น.
ธ.ปฏิยุทธ์
ทรมานความคิดบรรจงออก
ละเลียดหลอกหัวใจใช้สมอง
คิดคิดคิดแต่ยากเย็นเข็นตระกอง
รวบรวมมองมุมด้านที่บอดตา
เขม่นตากระพริบพร่าให้มองเห็น
ใจเย็นเย็นมองผ่านไปบนฟ้า
ส่งสายตาอ้อนวอนท้องนภา
แปลลีลาเมฆเคลื่อนละเลื่อนลอย
ยะเหยียบใจให้เย็นระลึกนิ่ง
บอกหัวใจให้เย็นยิ่งใจยิ่งถอย
ยิ่งคิดยิ่งเห็นทางตันอยู่สุดซอย
เพ่งตาคอยให้แสงหนึ่งถึงสายตา
ตัดสินใจมองฟ้าอีกสักครั้ง
ส่งปานสั่งช่วยข้าเถิดฟ้าหนอฟ้า
แลเห็นขอบกำแพงสุดสายตา
เหลืออย่างเดียวแค่เพียงแค่ขาข้ามผ่านไป
แม้ยังผ่านมิได้ดั่งใจหวัง
คิดคำตอบเพียงลำพังสว่างไสว
จะไม่ล้มความคิดอันตั้งใจ
คิดอย่างเดียว"กูทำได้"เท่านั้นพอ..