11 ธันวาคม 2547 07:49 น.
ท้องฟ้าสีคราม
1.มีเวลาทำอย่างอื่นนอกจากดูหนังคุยโทรศัพท์
2.มีเวลาอยู่กับเพื่อนมากขึ้น
3.กลับบ้านดึกก็ได้ไม่ต้องโทรรายงานใคร
4.ไม่ต้องทะเลาะกับใคร
5.ประหยัดค่าใช่จ่ายแบบว่าไม่ต้องไปเที่ยวไหน
6.ร้องเพลงคนไม่มีแฟนของพี่เบิร์ดได้อย่างสะใจ
7.ไม่ต้องคอยเอาใจคนอื่น
8.ไม่ต้องพบเพื่อนของแฟนที่เราไม่อยากรู้จัก
9.ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาแย่งแฟนเรา
10.มีคนคอยเป็นห่วงเยอะ(และคอยถามว่าทำไมไม่มีแฟน)
11.ไม่ต้องคอยหึงหวง
12.ไม่ต้องห่วงว่าเค้าจะสบายดีรึเปล่า
13.มีเวลาให้ตัวเองเต็มที่
14.ไม่ต้องฟังคำว่าอนาคตของเรา
15.ไม่ต้องอกหัก(อันนี้สำคัญมาก)
16.ไม่ต้องกังวลว่าแต่ละวันใส่ชุดอะไรถึงจะถูกใจเขา
17.ไปหาเพื่อนแต่งตัวแบบไหนก็ได้
18.ไม่ต้องคอยเช็คsmsเผื่อว่าเขาส่งมาแล้วยังไม่ได้ส่งกลับ(เฮ้อ.เปลืองเงินปล่าวๆ)
19.อยากจีบสาวพาณิชย์ก็ได้ไม่มีใครคอยตามประกบ
20.พ่อแม่จะรักเป็นพิเศษเพราะอยู่ติดบ้าน
21.ไม่ต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อเอาใจใคร
22.ไม่ต้องคิดมาก
23.มีทางเลือกให้กับชีวิตมากขึ้น
24.ไม่ต้องร้องไห้.
25.ได้ทำตามใจตัวเองอย่างเป็นสุขไม่ต้องกังวลถึงใคร
26.คิดถึงคนหลายๆคนพร้อมกันได้
27.คิดถึงตัวเองมากขึ้น
28.ชินกับการอยู่บ้านเพราะไม่มีแฟนชวนเที่ยว
29.เล่นเน็ตได้นานสะใจจะคุยกับใครก็ได้ไม่มีใครหวง
30.มีเวลาดูละครน้ำเน่ามากขึ้น
31.เข้าถึงพระธรรมได้ง่าย
32.ไม่ต้องคอยโทรศัพท์
33.ไม่ต้องเปลืองค่าโทรศัพท์โทรหา
34.จะเหล่ใครก็ไม่มีใครว่าเพราะยังไม่มีใครถูกใจ
35.ไม่ต้องคอยระแวงว่าคนที่เดินข้างๆจะเป็นใคร
36.จะทำอะไรก็ได้
37.ไม่โดนเพื่อนด่าว่าลืมเพื่อน
38.คิดถึงใครก็ได้ที่อยากจะคิด
39.ไม่ต้องทำหล่อทั้งวันหรือโปะหน้าให้สวย
40.ไม่ตกปกปิดด้านชั่วของตัวเอง
41.ไม่ต้องดัดเสียงให้ดูมาดแมนหรือฟังดูน่ารัก
42.จะทำอะไรไม่ต้องเกรงใจแฟน
43.ใครจีบก็จีบไปเพราะเราไม่มีแฟน
44.ไม่ต้องเอาใจญาติพี่น้องแฟน
45.แต่ชอบที่จะอุ้มแฟนเข้าเรือนหอนะ
46.ร่างกายแข็งแรงเพราะเอาเวลาไปเล่นกีฬา(และอาจหล่อเหมือนภราดร)
47.สามารถคุยกับเพศตรงข้ามได้โดยไม่รู้สึกผิดเพราะไม่มีแฟน
48.ไม่ต้องร้องเพลงอกหัก
49.ประหยัดน้ำตาไว้ร้องไห้เรื่องอื่น
50.ไม่ต้องคอยไปรับไปส่งใคร
11 ธันวาคม 2547 07:45 น.
ท้องฟ้าสีคราม
ในโลกที่กว้างใหญ่ใบนี้...
จะมีไหม...ใครสักคนที่รักด้วยหัวใจ ไม่ใช่แค่เปลือกภายนอก
จะมีไหม...ใครสักคนที่รักและเข้าใจตัวตนที่แท้จริง
จะมีไหม...ใครสักคนที่สามารถพูดคุยกันได้ทุกเรื่องอย่างสบายใจ
จะมีไหม...ใครสักคนที่คอยห่วงใยและหวังดีต่อกันอย่างจริงใจ
จะมีไหม...ใครสักคนที่พร้อมจะให้อภัยได้เสมอในยามที่ผิดพลาด
จะมีไหม...ใครสักคนที่คอยซับน้ำตาและปลอบใจเมื่อเสียใจและร้องไห้
จะมีไหม...ใครสักคนที่สายตาของเค้าจะไม่เปลี่ยนไปเมื่อฉันทำตัวเปิ่น ๆ หรือดูไม่ดี
จะมีไหม...ใครสักคนที่ทำตัวเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เปลี่ยนไปตามเวลาที่เปลี่ยนแปลง
จะมีไหม...ใครสักคนที่คอยเป็นกำลังใจในยามที่ฉันท้อแท้ อ่อนล้า และผิดหวัง
จะมีไหม...ใครสักคนที่มั่นคงในวันนี้และต่อต่อไป
จะมีไหม...ใครสักคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างกันไปตลอด
จะมีไหม...ใครคนนั้น
* แล้วใครคนนั้น...ตอนนี้เค้าอยู่ไหน...รู้มั๊ย? who know?*
8 มีนาคม 2547 08:29 น.
ท้องฟ้าสีคราม
ความทรงจำน้ำเน่า
ยิ่งย้อนย้ำ~ ยิ่งช้ำเศร้า~ ก็เท่านั้น
แค่คนหนึ่งที่ไม่เคยซาบซึ้งความผูกพัน
และดีแต่บั่นทอนใจกันทุกวิถีทาง
เปล่าเปลืองเวลาไม่นึกถึง
กับคนไม่ไม่อาจเป็นที่พึ่งในวันอ้างว้าง
แค่ความทรงจำน้ำเน่า เรื่องเก่าข้างทาง
เอาแวลามาดูแลตัวเองบ้าง ยังสรรค์สร้างกว่าเยอะเลย
14 ธันวาคม 2546 16:49 น.
ท้องฟ้าสีคราม
คิดถึงคนบางคนที่อยู่ไกล
ทำไมเงียบไปอย่างนี้
ใจร้าย..ใจดำ..สิ้นดี
หรือว่าไม่เคยมีเยื่อใย
......................................
เป็นห่วงคนทางนี้บ้างหรือเปล่า?
ปล่อยให้เขาเหงาจนรวดร้าวแล้วรู้ไหม?
ถ้าจริงแล้วไม่เคยมีเยื่อใย
ก็น่าจะยืนยันลงไปว่าตัดรอน
10 ธันวาคม 2546 09:23 น.
ท้องฟ้าสีคราม
ถึงไม่เคยเอ่ยคำรักแม้สักคำ
แต่ทุกการกระทำก็บ่งชี้
ยังต้องการคำรักอะไรอีก..คนดี
หรือการกระทำที่มี..ไม่ดีพอกับหัวใจ
.................................................
อยากให้รู้ว่าคำรักหลายถ้อยคำ
ไม่อาจสู้การกระทำหนึ่งการกระทำได้
แล้วเธอจะต้องการสิ่งเล็กสิ่งน้อยไปทำไม
ในเมื่อฉันมอบสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ~ ให้เธอไปจนหมดตัว..
หน้าส่วนตัว
1056
