26 กรกฎาคม 2548 00:21 น.
ท้องฟ้า
เหนื่อยบ้างไหมกับการรอใครหนึ่งคน
ท้อบ้างไหมที่ต้องทนความปวดร้าว
เจ็บบ้างไหมกับรอยแผลที่ถูกสร้างเป็นทางยาว
ทุกข์บ้างไหมกับเรื่องราวทำร้ายใจ
พอดีไหมกับการรักใครที่ไม่เห็นค่า
หยุดดีไหมกับหยดน้ำตาที่มันร่วงไหล
เหนื่อย..ท้อ..เจ็บ..ทุกข์..ยังไม่พออีกหรือไง
เลิกรักเขาดีไหมแล้วหันกลับไปรักตัวเอง
6 กรกฎาคม 2548 21:11 น.
ท้องฟ้า
หยดน้ำตาสอนฉันว่าให้กล้าแกร่ง
ให้ยิ้มไว้แม้อ่อนแรงในวันล้า
ทนฝืนยิ้มแม้น้ำพรายพริ้มอยู่ริมตา
อย่าปล่อยให้ใครรู้ว่าเราทุกข์ตรม
สองแขนสอนฉันให้กอดตัวเอง
ในวันที่ความรักบรรเลงเพลงขื่นขม
กอดตัวเองให้หายเศร้า ให้หายจากความปวดร้าวระทม
อย่าเอาชีวิตตัวเองไปจมอยู่กับรักเก่าให้เศร้าใจ
6 กรกฎาคม 2548 01:31 น.
ท้องฟ้า
ฟ้ามืด..ดาวหม่น
คนหนึ่งคนนั่งเหงา
กอดตัวเอง..อยู่กับตัวเอง..ใต้แสงดาว
คิดถึงวันก่อนเก่า..ด้วยเศร้าใจ
6 กรกฎาคม 2548 01:16 น.
ท้องฟ้า
ก็คนมันเคยรักกัน
ถ้าจะคิดถึงบ้างบางวันมันคงไม่แปลกซักเท่าไหร่
ฉันก็เลยโทรหาคนที่ชื่อว่าเคยได้ใจ
อยากจะรู้ว่าเป็นไง สบายดีไหมเมื่อเลิกกัน
ก็คนมันเคยใกล้ชิด
ก็เลยห่วงใยอยู่บ้างนิดๆก็แค่นั้น
ไม่ได้คิดจะกลับไปถ้าคนเคยใกล้ไม่ต้องการ
ก็แค่ไม่อยากให้ลืมกันแม้ว่าจะไม่ได้ร่วมฝันอีกต่อไป
5 กรกฎาคม 2548 18:48 น.
ท้องฟ้า
อยู่คนเดียวมาจนชิน
พูดคุยกับผืนดินผืนฟ้า
จะทำอะไรก็ไม่เคยหวั่นสายตา
ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าในทุกวัน
เคยคิดว่าพึงพอใจ
กับชีวิตสบายๆสไตล์ฉัน
แต่วันนี้แปลกไปกว่าทุกวัน
เริ่มรู้สึกว่าฉันขาดอะไร
เธอรู้รึเปล่าคำตอบนี้
บอกให้ไหมคนดีง่ายๆ
ขาดเธอไงล่ะข้างๆใจ
ถ้าอยากให้เธอมาอยู่ใกล้จะว่ายังไงล่ะคนดี
หน้าส่วนตัว
1496
