27 กุมภาพันธ์ 2547 22:48 น.
ท้องฟ้า
เก็บกลับมาดีไหมหัวใจมีรอยช้ำ
จะยืนเฉยดูคนใจดำเขาเหยียบย่ำไปถึงไหน
เก็บกลับคืนมาดีกว่าเก็บกลับมารักษาใจ
บางทีบาดแผลอาจจะหายเมื่อมีคนใหม่เข้ามาแทน
27 กุมภาพันธ์ 2547 22:18 น.
ท้องฟ้า
ฉันเหนื่อย ฉันเหน็บ ฉันหนาว
ฉันเศร้า ฉันร้าว ฉันไหว
ฉันทุกข์ ฉันท้อ ฉันเสียใจ
ไม่เป็นไร คนดี ไม่เป็นไร
ยังรัก ยังแคร์ ยังหวัง
แม้เธอทิ้ง เธอขว้าง เธอลาหาย
ฉันเจ็บ ฉันช้ำ ฉันปางตาย
ฉันยอมได้ ฉันทนได้ ฉันรักเธอ
27 กุมภาพันธ์ 2547 22:11 น.
ท้องฟ้า
สำคัญตัวผิดไปรึเปล่า
ที่บอกว่าฉันคงต้องเศร้าเมื่อเรื่องของเราจบลงวันนี้
ดีใจด้วยซ้ำไปเพาะว่าอึดอัดใจเต็มที
คบกันมาเป็นปีไม่เคยมีเรื่องดีๆให้จดจำ
ไม่มีหรอกนะร้องไห้เสียใจ
ตอนที่เธอบอกจะไปฉันสาปส่งให้เสียด้วยซ้ำ
จะไปลงนรกที่ไหนก็ไปเถอะไปคนใจดำ
ฉันจะได้หมดเวรหมดกรรมชีวิตไม่ต้องตกต่ำอีกต่อไป
26 กุมภาพันธ์ 2547 17:40 น.
ท้องฟ้า
สำคัญตัวผิดไปรึเปล่า
ที่บอกว่าฉันต้องเศร้าที่เรื่องของเรจบลงวันนี้
ดีใจด้วยซ้ำไปเพราะว่าอึดอัดใจเต็มที
คบกันมาเป็นปีไม่เคยมีเรื่องดีๆให้จดจำ
ไม่มีหรอกนะร้องไห้เสียใจ
ตอนที่เธอบอกจะไปฉันสาปส่งให้เสียด้วยซ้ำ
จะไปลงนรกทีไหนก็ไปเถอะไปคนใจดำ
ฉันจะได้หมดเวรหมดกรรม ชีวิตไม่ต้องตกต่ำอีกต่อไป
25 กุมภาพันธ์ 2547 12:16 น.
ท้องฟ้า
เธอคงเหนื่อยเพราะเธอได้เดินทางมาไกล
กับการตามหาหัวใจที่ยิ่งห่างออกไปเมื่อไขว่คว้า
หยุดพักก่อนดีไหม ฉันไม่อยากให้เธอเสียมันไปหรอกน้ำตา
หยุดการตามหา หยุดไขว่คว้า หยุดหัวใจ
ให้ความรักได้หยุดพัก สักพักก่อน
ให้น้ำตาที่เปียกปอนมันหยุดไหล
ซบไหล่ฉัน อิงอุ่นกันนะหัวใจ
หายเหนื่อยเมื่อไหร่ จะจากไป ก็จะยอม
หน้าส่วนตัว
750
