สายลมพัดหวิวที่ปลิวผ่าน เหมือนหมอกม่านของความห่วงหาที่ลาหาย ไอแดดแผดร้อนที่ผ่อนคลาย เหมือนลมหายใจของคนเคยใกล้ที่ไกลกัน สายรุ้งสีจางไปที่ปลายฟ้า เหมือนต่อแต่นี้ที่แววตาเธอไม่มีฉัน ฟ้ามืดมิดที่ปกปิดแสงดวงจันทร์ เหมือนความรักจากใจฉันที่ถูกปิดกั้นจากใครบางคน