กราบเท้าคุณแม่ด้วยมะลิ ที่แย้มผลิดอกขาวและหอมหวน แม้คุณค่าน้อยนิดไม่คู่ควร แต่แทนรักไม่เรรวนของลูกยา เท้าของแม่แข็งแตกและมือกร้าน ด้วยสู้งานเหนื่อยหนักมานักหนา ก็เพียงเพื่อมือเท้าของลูกยา สวยสง่าอ่อนอิ่มนิ่มละมุน อกใดไหนจะอุ่นเหมือนอกแม่ ตักใดไหนก็แพ้ตักแม่หนุน จะร้อยรักพันรักล้านการุณย์ ไม่เทียบคุณรักแท้ของแม่นา เมื่อวันแม่เวียนกลับมาบรรจบ ดิถีครบสิบสองเดือนสิงหา ลูกตระหนักรักแท้ของมารดา หยาดน้ำตาลูกหยดเพราะซึ้งคุณ ..........รักและคิดถึงแม่นะครับ.......