29 กรกฎาคม 2549 18:36 น.
ทิวไผ่สีทอง
ฉันเป็นแค่ผู้หญิงะรรดาๆคนหนึ่ง
ที่เธอเคยทำให้ซึ้งและเสียใจ
เมื่อก่อนมีเธอเป็นคนคอยปลอบใจ
แต่บัดนี้ไม่มีแม้เงาเธอ
คงเหลือไว้เพียงความเหงาและอ้างว้าง
ไร้คนเคียงข้างกายเหมือนเช่นเคย
มีเพียงความเหงาหวั่นสะท้านในดวงใจ
และเยื่อใยอาลัยรักตัดไม่ขาด
เหมือนตัดถนนที่ยาวราดให้ยาวกว่าเดิม
ยิ่งคิดยิ่งรัก
ยิ่งตัดรักก้อยิ่งช้ำซ้ำเติมตัวเอง
ดังละเลงสีแห่งความแพ้พ่ายไว้ในใจ......
24 กรกฎาคม 2549 12:53 น.
ทิวไผ่สีทอง
เมื่อตะวันสิ้นแสงในยามเช้า
เมื่อใดที่ดูท้องนภาแล้วรู้สึกเหงา
ขอให้เธอจดจำไว้ว่าเรายังมีเรา
ฉันจะเป็นคนคลายความเหงาให้เธอเอง
23 กรกฎาคม 2549 09:09 น.
ทิวไผ่สีทอง
เธอทำดั่งฉันเป็นของเก่า
หมดราคาค่าเช่า ไร้ความหมาย
เธอปล่อยให้ฉันอยู่อย่างเดียวดาย
ฉันกลายเป็นคนไร้ความหมาย.....สำหรับเธอ
ขอบคุณที่ทำแบบนี้
ในเมื่อเธอไม่มีใจให้ฉัน
จากวันนั้นที่เธอบอกลากัน
รู้มั้ยใจฉันแทบแตกสลาย
มันก็เกือบจะกลายเป็นเศษแก้ว
ที่แตกแล้ว แตกละเอียดเป็นฝุ่นผง
ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันชักจะปลง
และก็คงไม่คิดหันกลับไปรักเธอ....
หัวใจที่แตกแตกเป็นเสี่ยง เสี่ยง
ก็เหมือนทางเบี่ยงที่เลี่ยงไม่ได้
ต้องยอมจากลาเขาคนนั้นที่จากไป
ผู้ที่จากไปไกลไร้ซึ่งเยื่อใยให้กัน
ขอบใจนะที่ทิ้งกันไป
ขอบใจนะที่ลืมฉันคนนี้
ขอบใจนะที่บอกลากันนะคนดี
ขอบคุณที่เธอทำให้ฉันมีวันนี้
วันที่...ดีกว่าเดิม
23 กรกฎาคม 2549 09:06 น.
ทิวไผ่สีทอง
อยากจะเป็นท้องทะเลที่กว้างไกล
อยากจะบินไปให้ไกลสุดขอบฟ้า
อยากจะเขียนคำว่ารักให้ทั่วท้องนภา
อยากให้เธอรู้ว่า ฉันรักเธอมาก สุดหัวใจ
อยากให้เธอดูแลแลใจทั้ง 4 ห้อง
อยากเกี่ยวข้องกับเธอทั้งใจกาย
อยากจะไปให้สูงสุดดังจุดหมาย
คือ ปลายทางที่สองเราครองคู่กัน
***********************
ถ้าฉันเป็นสายลม......
จะพัดพาตัวเองไปหาเธอ
โอบกอดล้อมกายของเธอ
โดยที่.......เธอไม่รู้ตัวเลย
แต่ฉัน...เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
ไม่ได้เลิศเลอโสภาดังเธอฝันไว้
แต่ก็พร้อมจะดูแลเธอด้วยหัวใจ
ไม่ว่านาน ........สักแค่ไหน ฉันก็จะรักเธอ
ฉันเป็นแค่หนอนน้อยตัวหนึ่ง
ที่ทะลึ่งอยากจะกินยอดใบชา
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ใบชามา
เพราะมันสูงเกินไขว่คว้า เกินกำลัง
( ฉันเป็นหนอนน้อย.....ส่วนเธอคือยอดใบชา )
23 กรกฎาคม 2549 08:05 น.
ทิวไผ่สีทอง
หากต้องหมดลมหายใจ
เพียงแค่ต้องการลืมใครสักคน
เหมือนมองฟ้าใสให้หมองหม่น
เพียงเพราะคนคนเดียว
**************************
ฉันไม่สามารถเลิกรักได้แค่เพียงชั่วข้ามคืน
แค่ลืมตาตื่น...เรื่องราวทั้งหมดก็จางหาย
ใช้หนึ่งานทีเพื่อรัก....แต่อาจใช้ทั้งชีวิตเพื่อลืมจนวันตาย
กว่าความรักจะจางหาย .... ฉันอาจไม่เหลือลมหายใจไว้
******* เพื่อตัวเอง ********
หน้าส่วนตัว
768
