25 มิถุนายน 2547 19:16 น.
ทิวลิปสีม่วง
เมื่อเธอเดินจากไป
เอ่ยคำตัดเยื่อใยมากมาย
ทิ้งความทรงจำดีดีทั้งหลาย
แล้วปล่อยมือจากฉันไป
ในเมื่อเธอเลือกเขาแล้ว
เธอก็คงไม่กลับมาใหม่
เราจึงใช้เวลาตัดใจ
เจอทีไรหลบทุกครา
วันเป็นเดือนเป็นปีผ่านพ้น
เจอกับฤดูฝนฤดูหนาว
เจอกับความทุกข์สุขทุกชั่วยาม
แล้วมันก็ผ่านพ้นไป
กลัววันเวลาพานให้เราพบกัน
กลัวว่าเขาจะกลับมาเริ่มต้นใหม่
กลัวว่าจะเสียน้ำตาและหัวใจ
กลัวเพราะยังตัดใจจากเธอม่ายลง
22 มิถุนายน 2547 21:37 น.
ทิวลิปสีม่วง
ผิดหรือที่อยากอยู่ใกล้ใกล้
ผิดใช่ไหมที่เดินเข้าไปหา
ผิดใช่ไหมที่แค่มองแล้วสบตา
ผิดหรือที่เห็นเธออยู่กับใคร
ผิดหรือเปล่าที่แค่เข้าไปซักถาม
ผิดหรือเปล่าที่ทำไปเพราะห่วงใย
ผิดใช่ไหมทุกอย่างที่ทำไป
แค่อยากให้รู้ไว้
ที่ทำไปก็เพราะเธอ
21 มิถุนายน 2547 21:34 น.
ทิวลิปสีม่วง
ขอบคุณกาลเวลา
ที่พาให้เรารู้จักกัน
ขอบคุณความผูกพัน
ที่เธอมีให้กันเสมอมา
สำหรับสำหรับคาวมรู้สึกดีๆที่มันเกิดขึ้นมา
ขอให้เธอรู้ไว้ว่า
มันจะมีค่าตลอดไป