สิ่งเดียวที่ฉันมีอยู่...

ทิพย์โนราห์ พันดาว

สิ่งเดียวที่ฉันมีอยู่......
คือเธอ..ยอดพธู..รู้บ้างไหม
เป็นสิ่งเดียว..ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ
มิให้หลงใหล..กับกาลเวลา...

สิ่งเดียวที่ฉันมีอยู่...
เริ่มเข้าสู่ ..ห่างเหิน และเมินหน้า
ได้ชื่นใจบ้าง ..เพียงครั้งครา
ไร้ความโหยหา ..เหมือนที่เคยมี..

สิ่งที่เหลืออยู่.....
คือความหดหู่..ของใจดวงนี้
ห่อเหี่ยวโรยรา..อ่อนล้าสิ้นดี
เพราะขาด..ความปราถนาดี..ของใครบางคน...

สิ่งที่เหลืออยู่....
คือความอดสู..กลัว..และสับสน
เพราะขาดความรัก..ของใครบางคน
ที่เคยเวียนวน..แต่กลับ...เปลี่ยนแปลง....

สิ่งที่เหลืออยู่.......
คือการรับรู้..ถึงความหน่ายแหนง
และรอยทางของใจ..ที่เปลี่ยนแปลง
กับการแสดงตบตา..จากบางใคร..

สิ่งที่เหลืออยู่.......
คือทางสู่..ความเหงา..และอ่อนไหว
หากวันนี้ ..ในใจเธอ..จะมีใคร..
คงไม่เป็นไร..เพราะเจ็บ...จนชาชิน...



                                             ทิพย์โนราห์  พันดาว