29 กรกฎาคม 2554 18:46 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เอ..เอ่..เอ้......อืม..........
วัดเอ๋ยวัดโบสถ์..มีตาลโตนด...เจ็ดต้น
เจ้าขุนทอง...ไปปล้น ...เอ้อ..ป่านฉะนี้ไม่เห็นมา
คดข้าวใส่ห่อ..ถ่อเรือตามหา...
เสียงคนเขาเล่า..ลือมา..เอ้อ..ว่าเจ้าขุนทอง
ตายแล้ว..เหลือแต่กระดูกแก้ว..
แพ้วอยู่กลางดงเอย.....
ร่มชายคา...ลมละมุน..ใต้ถุนบ้าน
ใบตองต้านลมเบา..เคล้าเพลงกล่อม
หลับเถิดหนา เจ้าพุ่มพวงดวงพยอม
ริ้นไรตอม แม่จะปัด...คอยพัดวี
นอนเสียเถิด ลูกน้อย..กลอยใจแม่
อย่างอแง แม่ไม่ห่าง...ร้างหน่ายหนี
นอนเถิดนะลูกรัก พักเสียที
งานมากมี ในเรือนชาน ของบ้านเรา...
เด็กน้อย..นอนยิ้มร่า..คว้ามือไขว่
แม่ค่อยไกว นั่งอิง..หลังพิงเสา
กล่อมทำนอง เนิบช้า.ว่าเบาเบา
เด็กน้อยเกาหัวหู..อู้อี้คราง...
เห็นลูกหลับ คว้าถ้วย เตรียมกล้วยบด
กลัวลูกอด ตัดเครือไว้ ตอนใกล้สาง
เลือกที่สุก ลูกอวบอิ่ม นิ่ม..เปลือกบาง
ขูดเบาบาง เอาเนื้อใน ใส่ถ้วยรอ...
เด็กน้อย..ร้องไห้จ้า.. มือคว้าไขว่
ไม่เป็นไร แม่อยู่นี่ นิ่งเถิดหนอ
เด็กน้อยยิ้ม หัวร่อร่า น้ำตาคลอ
แม่ไม่รอ โอบกอดเคล้า.. เจ้าดวงใจ..
.......ในวันนี้เปลหวาย..สายกร่อนขาด
ให้ไหวหวาด แม่กล่อมเห่เปลไม่ไหว
เคยได้กล่อมเจ้าเนื้ออ่อน ...อ้อนเปลไกว
ผ่านวานวัย เจ้าไปลับ ไม่กลับมอง
ในวันแม่ แลชะเง้อ ...อยากเจอลูก
ด้วยพันผูก รักยิ่งใหญ่ กว่าใครผอง
ชะเง้อแล้ว..ชะเง้อเล่า ..เฝ้าแต่มอง
เจ้าเนื้อทอง ใจดำแท้... ลืมแม่ลง.....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
26 กรกฎาคม 2554 17:30 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ฉันทำผิดอะไรหรือ
เธอจึงถือเป็นข้อหา.อันหน่วงหนัก
ไม่พูด ไม่คุย และไม่ทายทัก
หรือเธอจะหัก.มิตรภาพแห่งเรา
ถ้าฉันผิดเพราะคาดไม่ถึง
คงไม่ดึงเธอไว้ให้ดูเหมือนเขลา
แต่อะไรคือ"แตกแยก" ระหว่างเรา
ฉันมันคนโง่เง่าช่วยเล่าที
อาจจะเป็นเพราะรู้สึกลึกในใจ
ขอโทษไม่มีอะไรเกินเพื่อนซี้
หากเธอคิดไกลแล้วทำไม่ใยดี
ก็ขอโทษอีกทีเราคงจบกัน
บนเส้นทางฝันในวันข้างหน้า
มันคือการร้างลาระหว่างเธอฉัน
อาจเป็นเหมือนคนที่ไม่รู้จักกัน
เพราะเพียงแค่นั้นที่เธอต้องการ
......แด่มิตรที่คิดไกลเกินความเป็นจริง...
ทิพย์โนราห์ พันดาว
21 กรกฎาคม 2554 17:19 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หลับเถิดนะ...พ่อทหารกล้า...
หากอ่อนล้า...จงผ่อนพัก
เหน็ดเหนื่อยมานาน...หนัก...
เธอจงพัก...หลับให้สบาย....
" ห่วงหรือ...พ่อแม่...ที่แก่เฒ่า
ห่วงใยเล่า...คนอยู่หลังดูแลได้
ห่วงหรือ....จอมขวัญจะเสียใจ
ห่วงไปใย...เขาจะเข้มแข็ง...ในอีกไม่นาน
ห่วงหรือ...ลูกน้อยกลอยใจพ่อ
หลับเถิดหนอ....รอวันผ่าน
เด็กน้อย...จะเติบต่อ..ช่อวงศ์งวาน
พร้อมคำกล่าวขาน...ของพ่อวีรชน..."
หลับเถิดนะ...พ่อทหารกล้า...
หากอ่อนล้า..และสับสน
หลับให้สบาย...อย่าได้กังวล
เพียงผ่อนปรน..ทุกข์ทนที่ผ่านทาง..
หลับเถิดนะ..พ่อทหารกล้า....
ทั่วทั้งพารา....จักโจษขาน
ทหารไทยพลีชีพเพื่อ..วนอุทยาน
..แก่งกระจาน..ตำนานแห่งวีรชน
....มวลกุหลาบมะลิโปรยสุหร่ายร่ำ
พร่างพรูพร่ำคำอาลัย...
กระหึ่มก้องมโหรีไกว ...ไหววิปโยก
โศกอาวรณ์...
หลับเถิดนะ..หลับให้สบาย...
ความโหดร้าย...จักถ่ายถอน
พระแม่ธรณี...จะกล่อมเจ้านอน...
ฟ้าอำพร....จะโอบคลุม...กาย...
....หลับเถิดทหารกล้า...
ทิพย์โนราห์ พันดาว
13 กรกฎาคม 2554 17:05 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ฉันคือปลาตะเพียนตัวหนึ่ง....
ที่เจ้าของติดตรึงซิ้อฉันมาเก็บไว้
แขวนฉันใต้ขื่อเพดาน..
ยามลมพัดผ่าน..ฉันปลิวหมุนไขว่..
เด็กน้อยชี้มือร้องบอก...
ไม่ต้องกลัวหรอก....แม่ปลอบ..
นั่นปลาตะเพียนตัวใหญ่
เด็กน้อยตบมือยิ้มร่า..
ปลาตะเพียนจ๋า..ลงมาหาหน่อยได้ไหม...
คุณคูรบอกไม่ได้หรอกลูก
ปลาตะเพียนเขาผูกไว้ให้เด็กคว้าไขว่..
หากฝันเอื้อมให้ถึงปลาตะเพียน..
หนูจงพากเพียร อ่านไว เขียนไว..
วันเวลาพ้นผ่าน.....
ปลาตะเพียนตัวเดิมที่เก่า..
แต่เจ้าของนั้นเล่า.รอเด็กเวียนเปลี่ยนมาใหม่
รุ่นต่อรุ่นผันผ่าน..ปลาตะเพียนใบลาน..
ยังแขวนอยู่อย่างนั้นเรื่อยไป...
ทิพย์โนราห์ พันดาว
.
10 กรกฎาคม 2554 13:17 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทำไมต้องเอาเรื่องการเมืองมาต่อว่ากัน
ให้เสียบรรยากาศของบทกวีด้วยนะ
ทำไม การวิจารณ์หรือการด่าทอถึงไม่อยู่ในที่ทีควรจะอยู่
อ่านแล้วรู้สึกไม่ค่อยจะดี
ทำไม ไม่เก็บกริยาแบบนั้นไว้ในใจบ้างน้า
คำตอบ เพราะว่าเนื้อที่ตรงนี้เป็นสิ่งที่สวยงาม เป็นที่ชโลมจิตใจ เป็นที่
ทำลายความเครียด แต่เราอ่านแล้วกับเครียดมากขึ้นเ
เหมือนหรือแตกต่าง ควรจะอยู่ในที่ของมัน
เราแค่อยากบอกความรู้สึก ไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้นจ้า......
หน้าส่วนตัว
1905
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
