13 กรกฎาคม 2552 19:36 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ตั้งแต่วัน.ที่เรา..หันหลังให้กัน
ในความฝัน..ก็ว่างเปล่า
ไร้ความรัก..ไร้เรื่องราว
มีแต่ความ..ปวดร้าว..เหงา..เข้าซ้ำเติม
ฉันแสร้ง..ไม่สนใจ
แก้ลงตัดใจ..หาคนใหม่..เริ่ม..
ครั้งแล้ว..ครั้งเล่า..ยัง" เหงา" เหมือนเดิม
ไม่มีใครมาเติมคำว่า" เรา" ได้
ป่ายปีน..กี่โคนรุ้ง..ด้วยใจมุ่ง
จะคว้าไขว่
กี่แสงดาวที่พราวไกล.. แต่..
สิ่งสุดท้ายคือ "เจ็บ" เสมอมา
จับมือกับใคร..หลายคน.. หวังเพื่อ
ฝ่าให้พ้น.. สู่วันข้างหน้า..
แล้วก็..ล้มลง..ในทุกครา
เพราะสิ่งที่ไขว่คว้า ..มิสมปารถนา
เลยสักครั้ง..
ความเดียวดาย..และ..อ้างว้าง
รายรอบอยู่..ท่ามทาง..ทั้งสองฝั่ง
มีเพียง..หนึ่งคน..กับ..หนึ่งใจ
ที่ไร้พลัง.. เฝ้าคอยหวัง .ที่...จะก้าวเดิน
เจ็บอกใจ..แทบขาด
ยังหมายมาด..มุ่งจะเหิน
กางปีกงาม..ที่บอบช้ำ...เหลือเกิน..
บินเผชิญ.แกร่งกล้า. ทายท้า...ตะวัน..
ลมแรง..หรือเหน็บหนาว..
กี่เศษดาว ...กี่ซากฝัน
ไร้น้ำค้าง ...ไร้ตะวัน
กี่ไอฝัน..ที่มืดมน...
ในวันนี้.. บอกกับใจ
กี่พงไพรก็...จะฝ่าไป..ให้พ้น
เพื่อแสวงหา...สิทธิเสรี... ดั่งใจดล
ในผองชน ..แห่งอาณาเขต...ประเทศใจ..
ทิพย์โนราห์ พันดาว
4 กรกฎาคม 2552 10:40 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
แว่วเสียงแคน ไผอ้อน มาวอนสาว
ร่ายเรื่องราว ผ่านโขงกั้น ให้หวั่นไหว
เสียงแคนย้ำ หยอกสาว ว่าหนาวใจ
ผ่านแนวไพร ฉ่ำซึ้ง ถึงในทรวง
เสียงแคนอ้อน วอนสาว ว่าหนาวนัก
อยากได้รัก ห่มขวัญ ในชั้นสรวง
เสียงแคนเอื้อน เอ่ยขาน คร้านคำลวง
แผ่วเพลงทวง ห่วงซึ้ง หนึ่งสัญญา
ณ ริมโขง ฝั่งสาว ก็หนาวหนัก
นั่งรอรัก ด้วยใจลอย คอยทีท่า
มิอาจลืม ริมโขงค่ำ พร่ำสัญญา
อุ่นแววตา จากสองใจ ยามใกล้กัน
มองตะวัน ยามค่ำ ย่ำยอแสง
ขอบฟ้าแดง ส่งหัวใจ ข้ามโขงฝัน
เพียงสายน้ำ กั้นกลาง ระหว่างกัน
สายสัมพันธ์ จากหัวใจ ยังไหลรวม
แว่วเสียงแคน ไผอ้อน มาวอนสาว
ทุกครั้งคราว คล้ายใยรัก ถักทอสวม
ดุจดอกรัก ผลิบาน แห่งลานทรวง
ฝากดาวดวง ทวงห่วงใย ...คนไกลกัน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1121
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
