10 มีนาคม 2552 17:25 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
คืนรุมร้อน ลมนิ่ง ไม่ติงไหว
นอนเหนื่อยใจ ข่มให้หลับ ซบกับหมอน
พรุ่งนี้เล่า ต้องสู้กัน ตะวันรอน
คืนนี้นอน ถอนใจ ในค่ำคืน
ตีสี่ครึ่ง ตื่นผวา ตาไม่หลับ
คำนวณนับ ทั้งที่ใจ ใคร่อยากฝืน
หุงข้าวก่อน แล้วรีดผ้า ถ่างตายืน
ทนกล้ำกลืน ฝืนกรำ ทนทำไป
ตีห้าตรง ไม่พะวง รีบอาบน้ำ
เสร็จแล้วซ้ำ ดื่มกาแฟ หนึ่งแก้วใหญ่
ละกาแฟ รีบลุก ปลุกเร็วไว
เร็วทรามวัย แม่จะสาย หน่ายเหลือเกิน
มอเตอร์ไซด์ คันเก่า สุดเหลาเหย่
เอียงกระเท่ ร่อนส่าย คล้ายจะเหิน
รับน้ำหนัก สามคน ไม่พ้นเนิน
กระแทกเยิน ดัง ปั๊ก หนักเหลือใจ
เห็นวีโก้ คนอี่น เขาชื่นฉ่ำ
เหมือนตอกย้ำ ใจเจ็บ เก็บไม่ไหว
น้ำตาคลอ เบ้าอุ่น ว้าวุ่นใจ
วันนี้ไป เป็นของเขา เราโง่เอง
ส่งลูกแล้ว ลนลาน ทำงานต่อ
เด็กมารอ ไม่มีครู ดูโหวงเหวง
รีบเปิดห้อง ทำงาน สานบทเพลง
ร่ายบรรเลง เพลงชีวิต จิตวิญญาณ
สามโมงครึ่ง เลิกเรียน อ่านเขียนเสร็จ
รีบระเห็ด ไม่สนใจ ใครกล่าวขาน
ด้วยหน้าที่ ไม่ยอมให้ ใครประจาน
ด้วยวิญญาน ความเป็นแม่ แท้ที่ใจ
มอเตอร์ไซด์ คันเก่า ที่เหลาเหย่
เอียงกระเท่ ซ้อนสามกลับ ก็รับไหว
รีบเร่งทำ กับข้าวเย็น ด้วยเห็นใจ
กลัวทรามวัย ลูกจะหิว นิ่วหน้างอ
แล้วอีกวัน ก็มืดดับ ซบกับหมอน
ร้างอาทร หนาวหัวใจ ด้วยไร้หอ
ผ่านอีกวัน ฝันอีกคืน สะอื้นรอ
คู่พนอ เบาแบ่ง เติมแรงใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
6 มีนาคม 2552 15:21 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
นั่งรำพึง กับตะวัน หวั่นวิตก
สิ้นแสงพลบ ต้องลากลับ ลับสิงขร
ฝากแสงไว้ คนทั้งโลก โศกอาวรณ์
ตะวันจร จากลา ฟ้าสีเทา
มองดูตัว ฉันใย ในวันนี้
ผ่านอีกปี ไม่คลาย หน่ายความเหงา
วัยชรา เริ่มเยือน เป็นเพื่อนเรา
ลมบางเบา กระซิบหยอก บอกเวลา
หากฉันเจ็บ ป่วยไข้ ใครถวิล
จะยลยิน ให้เห็นพักตร์ เฝ้ารักษา
จะช่วยป้อน ส้มสูก ทั้งหยูกยา
คอยปิดตา ให้กัน ในวันตาย
ใครจะคร่ำ ครวญกัน ในวันจาก
ใครจะฝาก รักมั่น วันสลาย
ใครจะคิด ถึงกัน มิผันกลาย
ใครจะกราย ผ่านเงา เถ้าธุลี
ลมบางเบา อาทร ย้อนอีกหน
ในกมล ยังจนใจ ในวิถี
หวังสักวัน ฟ้าสว่าง หนทางมี
คนดีดี คงก้าวผ่าน ม่านชะตา
นั่งรำพึง กับตะวัน หวั่นวิตก
สุดตระหนก อกฉัน หวั่นและล้า
หากวันคืน ผันผ่าน กาลเวลา
หวังสักครา กวีฉัน ฝันเป็นจริง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
5 มีนาคม 2552 16:39 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
อยู่ห่างไกล..แห่งม่านฟ้า..ดาดาว
คืนลมพร่าง..น้ำค้างพราว..หนาวไหม
คืนอาวรณ์..จันทร์จาก..พรากฟ้าไป
คืนหัวใจ..กรำหนาว..ร้าวรุมทรวง
คืนเงียบงัน..ดาวฝัน...ไกลจากฟ้า
คืนน้ำตา..อาวรณ์...อาทรห่วง
คืนแหลกร้าว..หนาวใจ..ไร้คนควง
คืนแห่งดวง..จันทร์เหงา..ฉันเศร้าใจ
วันที่รอ..ปีที่คอย..จะร้อยรัก
วันที่ภักดิ์..ใจมั่น ...ไม่หวั่นไหว
วันที่ฉัน....คิดถึง....ซึ่งคนไกล
วันที่ใจ...จำพราก...ต้องจากกัน
เหลือเพียงรอย..ไอรัก..ที่ปักซึ้ง
เหลือเพียงหนึ่ง....คำสัญญา...ว่ารักฉัน
เหลือเพียงคำ....เคยอ้อน......ป้อนจำนรร
เหลือเพียงวัน..ใจหม่น...ของคนรอ...
ทิพย์โนราห์ พันดาว
5 มีนาคม 2552 16:24 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
กุหลาบแดง แฝงรัก ตระหนักลึก
ฝังผนึก รักไว้ จากใจฉัน
มิเปลี่ยนเลย ฝังประสาน ผ่านคืนวีน
ยังมีกัน เคียงใจ ในทุกครา
ชมพูเอย หวานซึ้ง ตรึงในอก
ยอมสยบ แม้ใจแข็ง แกร่งดั่งผา
เพียงคำรัก จากหัวใจ เธอให้มา
ดุจมนต์ตรา รักซึ้ง สู่บึ้งใจ
เหลืองแอบรัก เธออยู่ รู้หรือเปล่า
ยอมทนร้าว ใจรัก หักไม่ไหว
ฉันยอมรับ ฐานะอยู่ ชู้ทางใจ
ช่างปะไร ก็ใจรัก หักไม่ลง
กุหลาบขาว อุ่นไอ ในบริสุทธิ์
เปรียบประดุจ รักด้วยใจ มิใช่หลง
เป็นรักแท้ แทนชีวิต แม้ปลิดปลง
รักมั่นคง ไม่ประวิง สิ่งตอบแทน
กุหลาบดำ ย้ำตอก บอกอัมตะ
ว่ารักจะ คงมั่น หมั่นหวงแหน
รักเสมอ มิอาจให้ ใครทดแทน
เก็บทุกแดน หัวใจ ให้คนดี
คือความรัก ในวลี สีกุหลาบ
ซึ้งกำซาบ สู่หัวใจ ใครบ้างนี่
ขอความหวาน ที่ปนสุข ทุกนาที
ผ่านวลี มอบทั่ว ทุกหัวใจ....ในบ้านกลอน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
3 มีนาคม 2552 17:01 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ยามมีรัก ทำไม ต้องไกลห่าง
ขอบฟ้ากว้าง กั้นกลาง หว่างเราสอง
เสียงหัวใจ ร้องร่ำ พร่ำทำนอง
ว่าอยากครอง เคียงชิด สนิทเนาว์
เหมือนฟ้าแกล้ง กั้นขวาง เส้นทางรัก
สุดห้ามหัก ใจจิต คิดถึงเขา
ได้แต่ฝาก ดาวจาง ลมบางเบา
ผ่านลำเนา พงป่า อย่าลืมกัน
แม้ยามไกล ใจสั่น หวั่นวิตก
เฝ้าตระหนก อกใจ ยังใฝ่ฝัน
รุ่มร้อนลึก เผาไหม้ ใฝ่รำพัน
รอคืนวัน ใจสอง ครองคู่เคียง
มองเห็นเดือน จากลา ริมฟ้าผ่อง
วิหคร้อง ลาคืนค่ำ ระส่ำเสียง
น้ำค้างพราว บุปผาพราย หล่นรายเรียง
แว่วสำเนียง จากหัวใจ.....อยากใกล้คุณ
ทิพย์โนราห์ พันดาว