29 กุมภาพันธ์ 2551 22:08 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
บทกวี ที่นุ่มนวล ชวนให้อ่าน
ภาษาขาน ไพเราะ ก็เหมาะสม
กวีแรง แข็งกร้าว ร้าวอารมณ์
เปี่ยมระทม ก็ยิ่งช้ำ คำกวี
แต่นั่นคือ สิทธิ์ใน ใจผู้เขียน
จะหวานเอียน หรือระทม ต้องสมศรี
เสาะแสวง คำสาน ผ่านกวี
เป็นวลี หลากเหล่า พงษ์เผ่าพรรณ
แต่ในใจ กวีเล่า เขาไม่รู้
ทุกฤดู ห้วงเวลา เฝ้าคว้าฝัน
ยังไร้หลัก พักใจ ในนิรันดร์
ร่ายรำพัน บอกเรื่องราว ยังหนาวใจ
คนกวี ช้ำใน ใครจะเห็น
หยดหยาดเย็น พร่างพราว คราวลมไหว
ยังไม่ลืม เรื่องราว เคยร้าวใน
ทอดอาลัย นั่งมองดาว หนาวรัญจวน
ในยามนี้ กวีเจ้า เหงาที่สุด
รอแสงผุด จากจันทรา เวลาหวล
ดูหรือจันทร์ แสงจาง เพราะร้างนวล
ยามลมครวญ น้ำตาพราย ยังร่ายคำ.....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
29 กุมภาพันธ์ 2551 17:58 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เหมือนได้ดอก ไม้ชื่น มาคืนช่อ
อดทนรอ ปลูกขวัญ วันฟ้าใหม่
เหมือนได้ทรัพย์ ที่หวงแหน จากแดนไกล
กลับสู่ใจ บรรเทา ทุกข์ระทม
ดูงดงาม เชิดช่อ ละอออ่อน
หมู่ภมร รุมตาม เพราะงามสม
ส่งกลิ่นอวล ยวนใจ ยามได้ชม
แม้ร้างลม ยังหอมนวล อยู่อวลอล
มิได้ชม เพียงกลีบดอก หรอกนะเจ้า
สิ่งใดเล่า จะยิ่งใหญ่ ในเวหน
เท่ากับความ สัตย์ซื่อ ไม่ถือตน
ในกมล ล้นเอื้อ เผื่อเมตตา
ชุบชีวิต ที่รันทด แสนหดหู่
ให้ยืนสู้ ขจัดสิ้น ซึ่งปัญหา
มอบสิ่งดี มีน้ำใจ ไหลรวมมา
แหล่งพึ่งพา คนทุกข์ร้อน ให้ผ่อนคลาย
ถึงใครชัง ชั่งเขา มีเราห่วง
แม้เพียงดวง หิ่งห้อย ด้อยความหมาย
แต่ก็เป็น หนึ่งหยดใจ ในพระพาย
กำจรจาย ผ่านซึ้ง ซึ่งความดี
ยินดีรับ ดอกไม้ชื่น คืนสู่ถิ่น
ฝากเมฆิน คุ้มครอง ดุจน้องพี่
ผืนดินใด จะอุ่นเท่า ผืนเรามี
เอื้ออารีย์ ไหนจะสู้ กูคือไท.......
" การกลับมาถึงแผ่นดินถิ่นเกิด แล้วก้มลงกราบผืนแผ่นดินนั้น
เป็นการกระทำที่ยาก สำหรับผู้ที่ไม่รักแผ่นดิน"
ทิพย์โนราห์ พันดาว
28 กุมภาพันธ์ 2551 22:55 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ลำตะคอง ครวญคร่ำ ลำนำน้ำ
ตระหง่านง้ำ ภูผา นาวาใหญ่
เรือลำน้อย ลอยลำ ดูร่ำไร
ท่ามพงไพร ขุนเขา เผ่าพนา......
แลเวิ้งน้ำ จรดฟ้า นาวาฝัน
คืนรำพัน ดาวจาง ร้างเวหา
ยังลอยลำ เรือเอย เคยสัญญา
ตะวันลา เรือรัก พักแห่งใด........
ยังคอยอยู่ ลำตะคอง ร้องครวญคร่ำ
ชมฝั่งน้ำ อยู่เดียว สุดเปลี่ยวไหว
เฝ้ามองเรือ ลอยลำ สู้ทำใจ
เรืออาลัย ลอยรอ ต่อสัญญา......
จำลาแล้ว ลำตะคอง น้องกับพี่
สิ้นฤดี สองดวง คอยห่วงหา
รักเสแสร้ง แกล้งใจ ไร้สัจจา
เอ่ยคำลา แสนช้ำ ลำตะคอง.......
ทิพย์โนราห์ พันดาว
21 กุมภาพันธ์ 2551 06:08 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เสียงลมครวญ ใจคลอน ตอนค่อนรุ่ง
ในใจมุ่ง คิดถึงเธอ เพ้อว่าหนาว
กิ่งไผ่ลู่ ลมร้าง น้ำค้างพราว
ดูเดือนดาว ยังแจ่มฟ้า ในราตรี
ลมหนาวโลม ลูบไล้ ใจสุดขม
ดูหรือลม ยังห่วงกัน ไม่ผันหนี
แต่ใจเขา ร้างราน นานหลายปี
ในฤดี เราไม่จาง สุดคว้างใจ
เสียงไก่แก้ว ขันขับ รับรุ่งสาง
ดูดาวจาง เดือนแจ่ม รอนแรมไหน
เราคนช้ำ ไร้เงา เขาดูใจ
ฝากเดือนไป ใจสั่ง ยัง....ระทม
ทิพย์โนราห์ พันดาว
19 กุมภาพันธ์ 2551 00:14 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หัวใจแดง โดนแกล้ง ร้ายแรงนัก
ถูกความรัก ทำพิษ คิดไม่ซื่อ
ฟาดด้วยช้ำ กลางใจ ใครก็ลือ
แหลกคามือ หนาวเหน็บ เจ็บซมซาน
หัวใจเจ้า ไม่เคย เลยรักหมด
สุดรันทด โดนรัก หักพล่าผลาญ
น้ำใสใส ไหลนอง ดุจท้องธาร
หัวใจราน ร้าวแหลก แตกทั้งดวง
ใจคงเข็ด เผ็ดนัก รักไม่ซื่อ
ยอมปล่อยมือ ไม่ดึง ถึงจะหวง
ไปเถอะเจ้า อย่าเลย มัวเอ่ยลวง
ใจหนึ่งดวง เข็ดจำ ขออำลา
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1400
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
