28 พฤศจิกายน 2551 21:09 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ริมฟ้าสวย ตะวันลาง บนทางฟ้า
พลบเพลา ขมิ้นอ่อน เจ้านอนไหน
ด้วยไร้คอน ผ่อนพัก ให้หนักใจ
ฝืนบินไป ทนหนาว ร้าวเหลือดี
บินซัดเซ พเนจร ฟอนฟ้ากว้าง
หวังไว้บ้าง คนเคียงใจ ในวิถี
ยามนี้รัก อาลัยร้าง ห่างฤดี
ขาดอารีย์ โอบคลุม ค้อยคุ้มใจ
ให้เคว้งคว้าง ขาดคอน จะนอนพัก
เปล่าเปลี่ยวนัก สุดระกำ ช้ำไฉน
ตะวันลา ไร้ซึ่งคอน สัญจรไป
กับหัวใจ แหลกร้าว คราวโผบิน
พบสุมทุม พุ่มพฤกษ์ จนดึกแล้ว
ยินเสียงแว่ว หรีดคราง ร้างถวิล
นึกถึงรัก เคยชื่นเช่น เป็นอาจิณ
ถูกมลทิล ครอบเขลา เผาทำลาย
ซุกปีกซ่อน อุ่นไอ หวังไออุ่น
หอมละมุน อวลละออง แสงทองฉาย
มาลีรวง โปรยขจร เกสรพราย
แผ่วพระพาย พัดอ่อน ก่อนรุ่งราง
ปิดเปลือกตา ซุกซุ้ม สุมทุมไม้
จันทราย้าย กลับริมฟ้า นภาสาง
ปลดปล่อยปลง ทุกข์ทานทน บนหนทาง
ถอดใจวาง ร่ำร้าว หนาวลำพัง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
21 พฤศจิกายน 2551 15:52 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เขาเล่าลือ ว่าเธอร้าย ชายนักรัก
ลองสักพัก คบดู ให้รู้แน่
เขาว่าเธอ ชอบทำ ช้ำดวงแด
อยากลองแคร์ ดูนัก รักของเธอ
เมื่อลองคบ เป็นเพื่อน ได้เดือนเศษ
ก็เกิดเหตุ ทำหัวใจ ให้ไผลเผลอ
แอบไปหลง คำหวาน นานเจอะเจอ
นอนละเมอ อยากได้เขา เป็นจ้าวใจ
พยายาม ฝืนจิต ไม่คิดมาก
น้ำตาพราก แล้วฉัน กลั้นไม่ไหว
อยากจะรัก แต่กลัว เจ็บหัวใจ
ยอมทนไป รักห่างห่าง แกล้งหมางเมิน
ยามได้ฟัง คำพ้อ แกมต่อว่า
ว่าจะลา กันใช่ไหม ใยห่างเหิน
เธอรู้ไหม ใจมันหนาว ร้าวเหลือเกิน
ยามเธอเดิน จากไป ไร้คำลา
ไม่อยากบอก นะเออ ว่าเธอใช่
รักยิ่งใหญ ที่ใจถาม เฝ้าตามหา
ได้พบแล้ว รักที่ฉัน ฝันคอยมา
ขอเวลา พิสูจน์ก่อน วอนเข้าใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
20 พฤศจิกายน 2551 20:21 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ลมเอย...ช่วยพัดอดีตกลับคืนมาได้ไหม.......
ลมเอย...พัดความไร้เดียงสากลับมาให้ฉันที
เพื่อที่ฉันจะได้..ไม่ต้องพบเจอ กับความร้าวราน
ครั้งแล้ว ....ครั้งเล่า....
ลมเอย...พัดความอบอุ่นที่ห่างหายไปไกลแสนไกล..
กลับคืนมาหน่อยเพื่อที่ฉันจะได้ไม่ต้องทน....
กับความเหน็บหนาวแห่งหัวใจอีกต่อไป....
ลมเอย...พัดความไว้วางไจ..มาให้ฉันบ้าง..
เพื่อที่ฉันจะได้ไม่ต้องพบเจอกับการโกหก...
อย่างหน้าด้านด้านและไร้ยางอายที่สุด....
ลมเอย....จงพัดความเจ็บช้ำที่สั่งสมไว้....
ออกไปให้หมดจากหัวใจฉันที....
ลมเอย...ฉันรู้ว่า...เจ้าไม่สามารถกระทำได้....
เพียงแต่...ฉันอยากพูดพร่ำไปตามอารมณ์..
อันเปลี่ยวดายของฉัน ก็เท่านั้นเอง...
ลมเอย.............
ทิพย์โนราห์ พันดาว
20 พฤศจิกายน 2551 19:56 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เสียงนกไพร หวีดแว่ว ริมแนวป่า
หมู่พนา เอนตาม ยามลมไหว
เสียงไก่ขัน รับอรุณ ยังอุ่นใจ
แว่วลมไพร ครวญคลอ รอตะวัน
สุรีย์แสง สาดทา ท้องฟ้าสวย
เย็นระรวย หอมริน กลิ่นไอฝัน
เพลงชีวิต ที่ผันผ่าน ล้านรำพัน
ยังตื้นตัน คงค้าง ไม่จางเลย
ทุกคราครั้ง ยังขม ระทมนึก
ในยามดึก ตื่นตา ใจชาเฉย
ในยามเช้า สักครา น้ำตาเอย
ไม่มีเลย จะเจื่อนจาง ในบางวัน
ลมหนาวเยือน เตือนจิต ให้คิดถึง
ยังคนึง ถึงทาง ที่ร้างฝัน
จักถามโทษ โกรธใคร ที่ไหนกัน
ฟ้าลงทัณฑ์ ลิขิตไว้ ใจต้องตรม
ในเมื่อฟ้า ลงทัณฑ์ ฉันเพียงนี้
หากชีวี ที่เหลือ เจือความขม
จะไม่หวัง สิ่งใด จากใครชม
ยอมระทม ทุกข์อยู่ เพียงผู้เดียว
ลมกรรโชก วูบไหว ใบมะม่วง
อัญชัญพวง แตกใบ ใหม่สีเขียว
ลมรำเพย ไผ่ลู่ กรูกราวเกรียว
คนึงเดียว เปลี่ยวใจ ในภวังค์
ทิพย์โนราห์ พันดาว
18 พฤศจิกายน 2551 17:38 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
วสันต์โปรย หมู่พฤษา พาฉ่ำชื่น
เย็นระรื่น ฝนริน สิ้นหวั่นไหว
ยามรุ่งสาง น้ำค้างพราว หนาวทรวงใน
เห็นหัวใจ ที่จริงแท้ แม้อำพราง
บนความจริง ที่ยั่งยืน ตื่นจากฝัน
พราวอำพรรณ ส่องมา เมื่อฟ้าสาง
มือจับมือ ใจคู่ใจ ในเส้นทาง
ยามฝนจาง พบร้อยยิ้ม ยังพริ้มพราย
แม้เราเปียก หนาวสั่น กันทั้งคู่
แต่ยังดู เราไม่ทุกข์ สุขดั่งหมาย
มองหยาดฝน หล่นมา ทั่วฟ้าพราย
ขจรจาย ไอรักอุ่น เกื้อหนุนเรา
แม้อยู่ไกล ไร้กรอบ ครอบความฝัน
จะมีกัน เพียงสองใจ ในคืนเหงา
ไม่มีวัน ลืมตำนาน หวานรักเรา
ฝากลมเบา กระซิบสั่ง สู่ฝังใจ.....ของคนดี
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1160
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
