24 ตุลาคม 2551 11:23 น.

เจ้าคารม,....ตรมใจ(แด่พี่ก่องกิ๊ก)

ทิพย์โนราห์ พันดาว

เข้าบ้านกลอนอ่านวลีกวีเด่น
ใยไม่เห็นคารมอ้อนซ่อนอยู่ไหน
ใครทำช้ำหรือพี่จึงหนีไกล
หรือหัวใจสาวทำให้ช้ำตรม

เคยเห็นกลอนพี่ก่องในห้องนี้
เป็นวลีไม่ทุกข์แสนสุขสม
คนคอมเม้นท์เป็นร้อยนั่งคอยชม
เจ้าคารมอ้อนสาวแพรวพราวจริง

แต่วันนี้เป็นไงใยหนีหน้า
หรือพี่ยาใจช้ำจากคำหญิง
กลับเถอะพี่มาเขียนกลอนอ้อนแอบอิง
จากใจจริงคิดถึงอยู่มิรู้คลาย

พี่อาจมีทุกข์ทนคนไม่เห็น
หรือพี่เบื่อคอมเมนท์จึงเร้นหาย
ฝากลำนำบทนี้ถึงพี่ชาย
อย่าเปล่าดายกลับมาท่องช่องบ้านกลอน



                                              ทิพย์โนราห์ พันดาว				
17 ตุลาคม 2551 15:47 น.

คำอธิฐาน...ในคืนเพ็ญ

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ลุ่มป่าสักทอดยาวท่ามดาวดาษ
นภากาศเมฆน้อยลอยเป็นกลุ่ม
สายน้ำชื่นไหลชมลมจรุง
กลิ่นน้ำปรุงลอยหวลอวลราตรี

ประคองกลีบบัวงามตามใจชอบ
ล้วนรายรอบบัวงามอร่ามสี
เปลวไฟวับแวมฟ้าในราตรี
ตั้งฤดีอธิฐานช่วยอำนวยพร

ให้ชีวิตข้ามีสุขไร้ทุกข์โศก
มวลมนุษย์โลกโศกสลายให้ถ่ายถอน
ให้คนไทยรักกันมั่นอาทร
ให้ละครฉากเลือดกลบจงจบลง

คนทำดีให้มีสุขทุกถ้วนหน้า
คนต่ำช้าให้เหลวแหลกแตกเป็นผง
คนที่รักชาติไทยเทอดไตรรงค์
ให้อาจองด้วยคุณงามและความดี

วางกระทงบัวงามตามกระแส
คารวะคุณแม่คงคาศรี
ขอแม่จงชโลมรื่นผืนธานี
ให้สยามมีร่มเย็นเหมือนเช่นเดิม




                                   ทิพย์โนราห์    พันดาว				
16 ตุลาคม 2551 09:17 น.

บนทางเดินที่เดียวดาย........

ทิพย์โนราห์ พันดาว

กลิ่นอายแห่งดวงตะวันสะท้อน
บนหนทางจรแสนอ้างว้าง
ไร้หลักเพิงพักทุกข์ทนบนหนทาง
เงาลาร้างไม่จางในการเวลา

ยังเดินบนความเดียวดาย
กับฝันสลายที่ปลายฟ้า
ระยิบยับนับหมื่นกาลเวลา
ยังโหยหาถ้าแรงยังพอมี

สะดุดล้มลงตรงรอยต่อให้ร้าว
กอบเก็บความเหงียบเหงาเข้าแทนที่
ลุกขึ้นยืนฝืนเดินอีกสักที
แม้นในชีวิตนี้ไม่เหลือใคร

เหม่อมองออกไปในไกลข้างหน้า
เห็นดวงดาวที่ล้าดูหวาบไหว
รอนะดาวจะเร่งฝีเท้าก้าวไป
เก็บเกี่ยวดาวเอาไว้แนบประคอง

ดาวนั้นคือฉันฝันที่ฉันสรรค์สร้าง
แม้รักลาร้างก็ยังหยิ่งผยอง
จะเก็บดาวพร่างพร้อยมาร้อยบทกรอง
สานทำนองแห่งฝัน...ยามฉันก้าวเดิน




                                                   ทิพย์โนราห์ พันดาว				
14 ตุลาคม 2551 09:51 น.

สัปดาห์แห่งการรอคอย

ทิพย์โนราห์ พันดาว

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
เพราะรักเฝ้าคอยหา
เพ้อถึงเธอทุกเวลา
โอ้จันทร์เจ้าขาข้าคอย


อังคารร้าวหนาวใจเหน็บ
สุดปวดเจ็บถดถอย
รู้บ้างไหมมีใครคอย
ฝันล่องลอยไร้ราคา


พุธสุดโศกศัลย์
คนไกลกันเคยห่วงหา
เพ้อถึงเธอตลอดมา
เป็นเพราะว่าเราห่างกัน


พฤหัสจัดว่าเหงา
เพราะไร้เขาที่เฝ้าฝัน
เหตุใดเธอเผลอลืมกัน
สุดจำนรรจะกลั้นกลืน


ศุกร์ยังเศร้าเหงาใจนัก
เจ็บเพราะรักจำหักฝืน
เพราะรักเราไร้จุดยืน
รักไม่คืนยังฝืนใจ


เสาร์อาทิตย์คิดอยากพัก
เหนื่อยใจนักชักไม่ไหว
เพราะรักเธอเพ้อมากไป
รออยู่ใยใจเขา.....ไม่มีเราสักวัน




                                                     ทิพย์โนราห์ พันดาว				
14 ตุลาคม 2551 09:33 น.

ไอหนาว....ยังอวลพราวในความรู้สึก

ทิพย์โนราห์ พันดาว

สัมผัสผ่านความรู้สึกลึกในจิต
ยามอาทิตย์สาดแสงด้วยแรงอ่อน
หวลคำนึงใครเอยเคยอาวรณ์
เคยเกี่ยวกรกรำหนาวก้าวด้วยกัน


ในยามนี้หนาวย้อนซ่อนรู้สึก
ได้แต่ตรึกตรองใจนั่งใฝ่ฝัน
หวังสักคราพาใจใครผูกพัน
ยามคืนวันผ่านหนาวมาก้าวเคียง


เสียงวิหคกู่ร้องจากท้องทุ่ง
ในใจมุ่งซึมซับสดับเสียง
เหมือนหัวใจดวงน้อยคอยคนเคียง
ส่งสำเนียงร้าวรานผ่านห้องใจ


ลมยังพัดไม้ไหวใจผนึก
เก็บรำลึกอดีตกาลผ่านลมไหว
อดีตหอมยังหวลอวลข้างใน
แม้ไร้ใจคนร่วมหนาวมาก้าวเดิน






                                                    ทิพย์โนราห์ พันดาว				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
Lovings  ทิพย์โนราห์ พันดาว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
Lovings  ทิพย์โนราห์ พันดาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
Lovings  ทิพย์โนราห์ พันดาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทิพย์โนราห์ พันดาว