8 สิงหาคม 2550 19:12 น.

สู่รวงรัง....ในวัยเยาว์

........วันกลับบ้าน.....

กลับถึงถิ่นก่อร่างสร้างกำเนิด
ถึงบ้านเกิดตะวันลับดับทิวไม้
มองดูเรือนหลังเก่าเหงามิคลาย
คิดถึงยายแม่เอ๋ยเคยเลี้ยงดู

      ยายเคยสอนให้งามความเป็นหญิง
      แม่สอนสิ่งดีงามตามขัดถู
      ลูกของแม่หลานของยายได้เป็นครู
      คอยอุ้มชูเยาวชนเป็นคนดี
...............................................................
         
.......ศาลาริมน้ำ.........

ศาลาเก่าคราคร่ำนังขานขับ
ร่ายบทรับเพลงไพรถิ่นไกลแสน
เล่าเรื่องราวร้าวใจในต่างแดน
สุขใดแม้นไม่เหมือนเยือนบ้านเรา

       ณ ศาลาหลังเก่าอยากเล่าขาน
      เป็นตำนานชีวิตใครในวัยเหงา
      ที่ริมน้ำแห่งนี้มีผองเรา
      พี่น้องเฝ้าเล่าขานตำนานใจ

..................................................................

 ........และถึงวันจากบ้านเกิด..กลับสู่บ้านใหม่..

เมฆกระจายรายรุมเป็นกลุ่มก้อน
วิหคร่อนบินลับกลับเคหา
แสงตะวันเลือนดับลับสายตา
มองนภาดาวเคียงเดือนช่างเลือนลาง

.......เหมือนตัวฉันวันนี้ที่เหว่หว้า
       ริมธารานั่งมองใจหมองหมาง
       เหมือนวิหคปีกหักพักริมทาง
       สุดอ้างว้างอาวรณ์เฝ้าถอนใจ

788

love

comment

8 สิงหาคม 2550 18:43 น.

แด่ผู้ให้กำเนิด......ที่ไม่มีวันกลับ

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ลมรำเพยแผ่วปลิวพลิ้วใบหญ้า
ลมพัดพาผ่านบทเพลงบรรเลงไหว
หยาดน้ำตาแห่งอ้างว้างยังค้างใจ
เพลินเพลงไพรแว่วมา..ค่าน้ำนม

......หนาวลมไพรเคว้งคว้างกลางเวหาว
      สาดแสงพราวมะลิผ่องล่องเวหน
      แทนความรักความห่วงใยในผองชน
      ดุจดั่งดลฤดีดวงห่วงอาวรณ์

ภาพเก่ากาลหวานซึ้งยังตรึงอก
สุดหยิบยกพระคุณล้ำมาพร่ำสอน 
หยาดน้ำนมที่รินไหลในมารดร
มากอาทรด้วยผูกพันกลั่นจากใจ

......ในวันนี้ลูกเองเคว้งคว้างอยู่
      คนอุ้มชูเคยฟูมฟักสิ้นตักษัย
      เหลือเพียงซุ้มมะลิพราวแสนหนาวใจ
      แทนอาลัยไม่เคยจางยังค้างทรวง

อวลกลิ่นกรุ่นมะลิร่ำด้วยฉ่ำฝน
ถึงเบื้องบนรู้ไหมใครยังห่วง
คราได้ชมมะลิพราวยามร้าวทรวง
ใจทั้งดวงดุจได้แรง.....แสงส่องทาง


                                                ทิพย์โนราห์  พันดาว

1433

love

comment

6 สิงหาคม 2550 19:38 น.