12 สิงหาคม 2550 22:09 น.

ตัวสำรอง

หลงยินดีในน้ำคำที่ฉ่ำหวาน
กลับร้าวรานเมื่อหวานตายกลายเป็นขม
ปวดทั้งใจเมื่อรักแท้แค่เพียงลม
ทั้งที่ตรมต้องยิ้มชื่นกลืนน้ำตา

................เสียแรงรักเสียแรงห่วงมอบทรวงให้
                คนเคยใกล้มาไกลกันสั่นผวา
                เพียงถ้อยคำจากหัวใจเธอให้มา
                ติดตรึงตราว่าเราแท้แค่สำรอง

                                           
                                                 ทิพย์โนราห์  พันดาว

916

love

comment

12 สิงหาคม 2550 21:59 น.

ห่วงจันทร์

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ได้พบเจอ จันทร์แจ่ม ที่แรมร้าง
ให้สุดคว้าง จันทร์เขา มีเจ้าของ
หลงรอแสง จันทร์เจ้า เฝ้าหลงมอง
โดนเขาครอง เสียแล้วจันทร์ สุดหวั่นใจ

ไม่ตั้งใจ จะร้องไห้ ดอกจันทร์เจ้า
น้ำตาพราว หยาดลง คงไม่ไหว
ด้วยแสนเจ็บ ปวดตรม ขมหัวใจ
ยามจันทร์ไกล ใจคนเหงา ยังเฝ้ารอ

ดีใจด้วย จันทร์สุข ไม่ทุกข์โศก
สายลมโบก ฟ้าคราง ยังร้างหอ
รอจันทร์แจ่ม นวลตา มาเคล้าคลอ
หวังพนอ คงต้องห่าง ยอมร้างไกล

ยังคงเฝ้า มองจันทร์ ฝันถึงฟ้า
หวังบางครา จัทร์แรมรอน ย้อนมาใกล้
รู้ไหมจันทร์ ฉันยังห่วง ยอดดวงใจ
รอยอาลัย ไม่เคยจาง แม้ร้างเลือน

ทิพย์โนราห์ พันดาว

932

love

comment

11 สิงหาคม 2550 21:05 น.

ฟ้า

ทิพย์โนราห์ พันดาว

........หากได้ยินคำลาจากของฟากฟ้า
        พสุธาอย่างฉันไม่หวั่นไหว
        คงเก็บกลั้นกลืนน้ำตารักษาใจ
        คอยฝนใหม่กลบเกลื่อนช้ำให้ฉ่ำทรวง

แต่มิได้ยินเสียงสำเนียงฟ้า
พสุธาจึงคิดฝันอันใหญ่หลวง
ว่าจะอยู่ใกล้ฟ้าใช่ว่าลวง
ใจทั้งดวงให้ฟ้าว่าจะรอ

.......เหมือนสายฟ้าฟาดลงตรงกลางอก
       น้ำตาตกอกฉันพลันอ่อนท้อ
       ฟ้าไม่จริงดั่งคำเคยพร่ำคลอ
       ใจเลยท้ออกเลยช้ำยามย่ำเดิน

มาวันนี้พสุธาไร้ค่าแล้ว 
สิ้นเสียงแว่วของฟ้าคราห่างเหิน
เจ็บปวดร้าวระบมก้มหน้าเดิน
ร้าวเหลือเกินยามก้าวย่าง.....อ้างว้างใจ



                                             ทิพย์โนราห์  พันดาว.

861

love

comment

11 สิงหาคม 2550 20:29 น.

แด่....นกไพรที่ขับขานงานกวีทุกผู้ทุกนาม

ทิพย์โนราห์ พันดาว

อวลกลิ่นอายน้ำฝนปนน้ำค้าง
พัดพาพร่างดาวแซมแต้มสีอ่อน
เย็นลมดึกพัดผวาพาสั่นคลอน
หนาวอกอ่อนเวิ้งว้างอยู่กลางจันทร์

......................................ฝากความฝันฉันไปกับใจนก
......................................กลัววิหคหลอกลวงดวงใจฝัน
......................................ขอให้ถึงแผ่นฟ้าจงฝ่าฟัน
......................................ฝากรำพันเรียงร้อยถ้อยวลี

ฉันอยากไปสนทนาภาษาเศร้า
ฟังเธอเล่าเรื่องร้าวรานผ่านวิถี
อยากชมดาวริมระเบียงเสียงกวี
กล่าวบทที่ชอกช้ำเคยคร่ำครวญ

......................................ฉันอยู่ฝั่งฟ้านี้มิมีแล้ว
......................................ไม่เหลือแววกลิ่นอายเคยไห้หวล
......................................หนาวยะเยียบเย็นย่ำน้ำค้างครวญ
......................................หากได้หวลกลับคืนคงชื่นใจ


....................................................ทิพย์โนราห์  พันดาวเ

727

love

comment

8 สิงหาคม 2550 19:27 น.