13 ตุลาคม 2552 15:56 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เย็นลมหนาว พัดพา จากฟ้าฝั่ง
อุ่นความหลัง อดีตฝัง ยังถนอม
คิดถึงเธอ วันพราก ทุกฉากตอน
ความอาวรณ์ วันจาก ยังฝากเตือน
ครึ้มเมฆฝน คล้ายลา ดูฟ้าเศร้า
เบียดบังเงา สุริยัน ให้ผันเคลื่อน
กันยาจาก พรากมา ตุลาเยือน
ปลายฝนเลือน เหน็บหนาว ก้าวทดแทน
เหมือนชิงรัก ชิงฝัน ในวันก่อน
ใจหนึ่งจร จากเรา เหงาเหลือแสน
ใจหนึ่งอยาก คว้าไขว่ ใครทดแทน
ใจหนึ่งแค้น เคืองขัด คอยมัดใจ
ทิฐิบอก คงมั่น ฉันอยู่ได้
ถึงจะไร้ ใครเขา เอาใจใส่
ศักดิ์ศรีบอก ฉันคือฉัน ทุกวันไป
แค่หัวใจ โหยห่วง ในห้วงลึก
ฝากลมฝน พัดไกล เสียงใจสั่ง
เรื่องความหลัง อย่าใส่ ในรู้สึก
ปิดแผลใจ คราวรันทด กดให้ลึก
ทุบผนึก ที่แกร่ง ต้องแข็งใจ
ไม่ให้คิด ผูกพัน ไม่ฝันเฟื่อง
ให้สิ้นเปลือง อารมณ์ ให้ตรมไหม้
ไม่ให้หวัง ไม่มั่น ฝันจากใคร
อาวรณ์ใด ใครยื่น อย่าชื่นชม
จะขออยู่ ในโลก แม้โศกเศร้า
เพียงบางเบา ขอรู้สึก แค่สุขสม
ไม่หวังครอง รักใด ให้ระทม
หวังนิยม สนุกใจ... ไร้ผูกพัน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
12 ตุลาคม 2552 18:45 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
...บัดนั้นนวลนางลำหับ พิสมัย
..ครั้นรุ่งรางสร่างแสงอโณทัย..
...ทรามวัยแต่งตัวไม่มัวมอง....
.....สวมมะกล่ำ กำไล สายสร้อย.... ตุ้มหูพวงห้อย
....ดอกไม้หอม..........
.....จากพระราชนิพน์เรื่อง... เงาะป่า....
ณ เพิงน้อย ร้อยรัก สมัครสมาน
คือตำนาน เงาะไพร ในพฤกษ์ผา
ด้วยความรัก ทุกข์ทน ดั้นด้นมา
จำนรรจา ขอน้อง คู่ครองเรือน
มอบสินสอด น้องยา ผ้านุ่งห่ม
ยามหนาวลม ดั่งพี่ อยู่เป็นเพื่อน
ผลไม้ หลายหลาก มากเต็มเรือน
เจ้าอย่าเบือน หน้าหน่าย โปรดชายตา
พี่มารับ ขวัญน้อง ไปครองรัก
จะฟูมฟัก ดูแลขวัญ อย่าหวั่นหนา
จะออกป่า ล่าเนื้อ เพื่อขวัญตา
ถ้อยวาจา ไม่กระทำ ให้ช้ำใจ
มาเถอะน้อง งามขำ ขนำพี่
โถคนดี จะกล่อมนาง ไม่ห่างไหน
มีดอกแดง ชบาซ้อน อ้อนดอกไกว
พร้อมเรไร ร้องขับ รับขวัญนาง
กระท่อมน้อย คอยนาง ร้างนานนัก
อยากได้รัก เคียงฝัน ร่วมสรรค์สร้าง
ยามหนาวลม อุ่นใจ ยังใกล้นาง
อรุณราง มีน้อง ประคองนอน
ณ เพิงน้อย ร้อยรัก สมัครสมาน
คือวิมาน พงป่า พนาขอน
ตำนานเงาะ หนุ่มสาว ไม่ร้าวรอน
เปี่ยมอาทร อ่อนหวาน วิมานไพร
ได้พบเห็นได้ฟัง วิวาห์เงาะ ของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง
คือ เฒ่ายาว สาวบินหลา สินสอดคือ ผ้าแดง 2 ผืนพร้อมผลไม้มากมาย
เจ้าสาว อายุ 13 ปี เจ้าบ่าว ไม่ทราบเป็นที่แน่ชัด ประมาณ 20 เศษ
รู้สึกประทับใจ กับความเรียบง่าย ของความรัก เลยเขียนเป็นบทกวี
เพื่อถ่ายทอด ความรู้สึก......
3 กันยายน 2552 20:14 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
นับสิบปีที่พรากจำจากบ้าน
ต้องไกลฐานถิ่นเอยเคยอาศัย
ไกลอดีตเคยผ่านในหวานวัย
เรื่องราวใจไฉนกรุ่นเหมือนคุ้นเคย
คิดถึงเธอรักแรกในวันเก่า
เคยมีเราเคียงเดินกลับเมินเฉย
หนึ่งความรักคล้ายลมที่พรมเลย
พลาดชมเชยเลยผ่านกาลฤดู
ในวันนี้เหยียบย่างบนทางเก่า
ทางที่เราทอฝันวันรักหรู
ดูเงียบเหงาอ้าวว้างหว่างฤดู
มองฝนพรูพรมทางที่ร้างกัน
จนวันนี้อาวรณ์ย้อนมาใหม่
น้ำแข็งใสริมทางวันร้างฝัน
ฝั่งคลองธารเคยซึ้งกึ่งรำพัน
ถ้อยจำนรรห่างหายกับสายลม
หยุดยืนที่บ้านเกิดกับรักเก่า
ลมเบาเบาแผ่วคำนึงซึ้งผสม
คิดถึงวันกาลผ่านก็นานนม
ใยปอยปมวาจายังคาใจ
นับสิบปีที่พรากจำจากบ้าน
ดั่งตำนานหวามอดีตกรีดใจไหว
ลำนำรักในวัยฝันแห่งวันวัย
ยังหวามในหทัยซึ้งคำนึงครวญ.....
25 สิงหาคม 2552 15:46 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
พ่อจ๋าพ่อเหงาไหมเมื่อไกลบ้าน
เห็นดอกจานยืนต้นท้อเฝ้ารอฝน
เหมือนรอพ่อกลับบ้านนานเหลือทน
แม่กังวลห่วงใยพ่อไม่มา
ยอดตำลึงเลื้อยงามตามรั้วรอบ
พ่อเคยชอบแม่ไม่ขัดล้วนจัดหา
อีกบักหุ่งตำซั่วกับถั่วนา
กินกับปลาช่อนเผาเช้ากันดี
ที่เถียงนาเพิงน้อยยังคอยพ่อ
เคยวิ่งล้อไล่จับ"หนู"กับ" พี่ "
ปล่อยให้รอ " พ่อครับ" กลับเสียที
นี่หลายปีแล้วหนอพ่อไม่มา
" เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง กระสุน พรุนเต็มร่าง
ล้มลงคว้างกลางดินหมดสิ้นท่า
เฮือกสุดท้ายของชีวิตก่อนปิดตา
ภาพท้องนาเมียลูกที่ผูกพัน "
พ่อจ๋า..คนแปลกหน้าเขามาเยี่ยม
เขาจัดเตรียมเสบียงกองเป็นของขวัญ
หนูเห็นแม่ปาดน้ำตายามลากัน
แล้วเงียบงันนั่งอิงพิงเสาเรือน
แคร่ไม้ไผ่เด็กชายนอนหงายหน้า
มองดูฟ้าดาวระยิบพริบลอยเลื่อน
หนู" คิดถึง "พ่อจ๋ารีบมาเยือน
ฝ่ากดาวเดือนบอกพ่อรู้หนูยังรอ..วันพ่อกลับบ้าน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
20 สิงหาคม 2552 17:28 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
คิดถึงเพื่อน นศท ร่วมทอฝัน
วันเดือนผัน ปีพราก ลำบากไหม
เคยร่วมฝึก ฟันฝ่า ป่าพงไพร
เคยรวมใจ เกลียวกลึง เป็นหนึ่งเดียว
เขาชนไก่ ห้าปี ที่ฝึกรบ
เหมือนได้พบ สายสัมพันธ์ อันแน่นเหนียว
กระโดดหอ ตัวเป็นเป็น เน้นเพียวเพียว
คิดยังเสียว เห็นเพื่อนพับ ลงกับตา(เป็นลม)
ยามอยู่เวร กลางคืน ในดื่นดึก
ท่ามไพรลึก หวาดหวั่น ขวัญผวา(กลัวผี)
แต่หน้าที่ จำใจฝืน ยืนถ่างตา(กลัวครูฝึก)
ชะเง้อง่า รอเพื่อนเวียน มาเปลี่ยนกัน
ยามเดินทาง ไกลฐาน กันดารถิ่น
ยังถวิล คราวร่วมสร้าง เส้นทางฝัน
ให้กับเด็ก ในพงป่า พนาวัลย์
รอยแบ่งปัน ไม่เคยเลือน ยังเปื้อนใจ
เสียงตูม ตูม ก้องดัง จากฝั่งป่า
เอาละหวา ระเบิดดัง จากฝั่งไหน
เร็วรีบหลบ เข้าฐาน คลานหมอบไป
ตะโกนไว ปังปังตอบ มอบกลับคืน
เพราะครูแจก ปลย แปดสิบเจ็ด
ยิงหมดเม็ด ไม่ถูกใคร ในไพรผืน
ครูบอกว่า ปากเอ็งไง แทนลูกปืน
ยิงกลับคืน ให้ดังดัง ครูสั่งไว
รอยอดีต คอยหวล ถึงมวลมิตร
ไร้จริต ไร้มารยา หรือสาไถ
ในวันจาก ภาพความหลัง ยังฝังใน
สัญญาใจ "ร้อยแมวป่า" พร้อมฝ่าพัน
นศท หญิง รุ่นหนึ่ง แห่งสยาม
มิเคยหยาม แผ่นดินเกิด กำเนิดฉัน
เทิดทูนยิ่ง เหนือสิ่งใด ในสถาบัน
แม้ชีวัน พลีมอบ เพื่อตอบแทน
ปลย คือ ปืนเล็กยาว
นศท คือ นักศึกษาวิชาทหาร
กองร้อยแมวป่า คือชื่อที่ครูตั้งให้เพื่อใช้เรียกนักศึกษาวิชาทหารหญิง
ทิพย์โนราห์ พันดาว