2 พฤศจิกายน 2550 16:53 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หนูอยากเขียน อยากเรียงความ ตามครูสั่ง
ด้วยใจหวัง ให้ครูชม คารมเขียน
แต่หนักใจ และทุกข์มาก ยามพากเพียร
ไม่รู้เขียน อย่างไร ให้ครูชม.........
ครูบอกว่า เขียนเร็วเข้า เรารักพ่อ
หนูแสนท้อ ครูขา ล้าสุดขม
ไม่รู้จะ เขียนอะไร ให้ครูชม
ด้วยระทม แสนท้อ พ่อไม่มี......
ไม่เคยรู้ อุ่นไอรัก จากตักพ่อ
ยามเคล้าคลอ สุขอย่างไร สงสัยนี่
ด้วยไม่เคย ได้พิงพัก เลยซักที
พ่อคนดี ลืมเรา น่าเศร้าจัง
น้ำตาร่วง เลอะมัว ตัวหนังสือ
มือที่ถือ ปากกา ล้าความหวัง
ไม่รู้เลย เขียนอย่างไร ปวดใจจัง
เรากำลัง เขียนถึงใคร ........ไม่รู้เลย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
30 ตุลาคม 2550 23:09 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เพ็ญสิบสอง ผ่องฟ้า อีกครานึง
อุ่นไอซึ้ง เพ็ญจันทร์ คืนหวั่นไหว
เคยร่วมลอย บัวทอง ครองคู่ใคร
อุ่นใดใด เทียมทัน อุ่นฉันเธอ......
ในคืนนี้ บัวน้อย ลอยสู่น้ำ
เปลวเทียนย้ำ รุ่มร้อน อาวรณ์เสมอ
ขอกระทง ไหลล่อง ห้องใจเธอ
ร่ำละเมอ ลอยผ่าน ธารหัวใจ......
มองกระทง ลอยวน บนผืนน้ำ
ใจคนช้ำ อ่อนล้า น้ำตาไหล
ในคืนนั้น ณ วันนี้ เคยมีใคร
จันทร์อำไพ แสงพราว หนาวด้วยกัน......
เคยกุมมือ อุ่นไอ ใส่ความรัก
เคยยลพักตร์ ลมคลอ ถักทอฝัน
ในวันนี้ เฝ้ารอ พ้อกับจันทร์
คืนรำพัน เหงาคอย ลอยกระทง.......
ทิพย์โนราห์ พันดาว
28 ตุลาคม 2550 22:12 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
สองมือล้า คว้าดาว ที่พราวแสง
สุดอ่อนแรง กล่าวลา คว้ามิถึง
ด้วยใจหวัง เก็บดาว สักคราวนึง
ต้องรำพึง กับใจ ไร้ร่องรอย......
กี่คราวแล้ว คว้าไขว่ ในอากาศ
ที่หมายมาด มุ่งมั่น ฝันสุดสอย
กลับต้องช้ำ เล่ห์รัก ดุจหลักลอย
หลงเพ้อคอย เคียงใคร ไร้คนควง......
คงต้องพัก หยุดใจ มิไขว่คว้า
ยอมอ่อนล้า ลาแล้ว แก้วบนสรวง
มิอาจเอื้อม เคียงใกล้ กับใจลวง
มิถามทวง จริงใจ เคยให้กัน......
ด้วยแสนเหนื่อย และท้อ มิรอแล้ว
ฝันเพริดแพร้ว ร้าวรอน ถอนไฟฝัน
มิหวังแล้ว กี่ใจ ใครผูกพัน
ภาพคืนวัน ร้างลา ค้างคาใจ.....
จะมองโลก ด้วยใจ ที่ใสกว้าง
มองดาวพร่าง เดือนลา น้ำตาไหล
จะเก็บงำ ความร้าว ครั้งหนาวใจ
ถอนอาลัย ใจช้ำ หลง......คำลวง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
25 ตุลาคม 2550 06:32 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
นั่งฟังเพลง บทเก่า ของเราสอง
ท่วงทำนอง หวานล้น ปนห่วงหา
เคยร่วมฟัง ใจเอย เคยสัญญา
วันนี้ลา จากไกล ไร้คู่ฟัง
ลมหนาววน พัดเวียน เปลี่ยนอีกครั้ง
อยากจะรั้ง คำหวาน วันวานหวัง
ในวันนี้ หนาวนวล ครวญรำพัง
เจ็ปประดัง มีลม คู่ชมเคียง
แสงอุษา ฟ้าเริ่ม เติมไอฝัน
ในไพรวัลย์ เซ็งแซ่ กระแสเสียง
ทั้งลมคราง หรีดร้อง ส้องสำเนียง
จันทร์เคยเคียง คู่ฟ้า สั่งลาใจ
คงไม่มี อีกแล้ว แววเพลงหวาน
ใจเคยสาน หลุดทรวง อยู่ห้วงไหน
เหลือเพียงบท เพลงฝัน ฉันอาลัย
บทเพลงใจ เราจาง จำร้างลา
ทิพย์โนราห์ พันดาว
23 ตุลาคม 2550 10:11 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
รักเยี่ยมกราย ปรายฝน เข้าต้นหนาว
ฝากความร้าว ผ่านพ้น เมื่อฝนผ่าน
ทิ้งบาดแผล ปวดเหน็บ เจ็บคลุกคลาน
ทิ้งร้าวราน เพียงฝัน ฉันและเธอ
เข้าต้นหนาว ร้าวลม ไม่สมรัก
ไร้เพิงพัก หนาวคราง ร้างเสมอ
เย็นเพียงลม รักลวง ทรวงละเมอ
ด้วยพบเจอ ร้าวราน เพิ่งผ่านมา
สิ่งหวังไว้ ไม่สม อารมณ์ฝัน
ยามพบกัน ซึ้งใจ ยากใฝ่หา
ในยามจาก ร้างใจ ไร้คำลา
ธารน้ำตา ไหลหลั่ง ไม่ยั่งยืน
เปรียบความรัก เหมือนลม ที่พรมผ่าน
สุดเบิกบาน แรกจำ ช้ำก็ฝืน
พอนานไป คลายหวาน น้ำตาลคืน
ไร้จุดยืน ซานซม ขมคำลวง
จะขอพัก หัวใจ ที่ไร้สุข
ยอมทนทุกข์ ขัดสน ไร้คนหวง
ด้วยมากช้ำ คำหวาน ผ่านมาลวง
ขอปิดทรวง หัวใจ ใส่กุญแจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว