17 พฤศจิกายน 2554 11:41 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ถึงโมบายหัวใจ ใต้ต้นมะม่วง
คืนนี้ดาวเต็มสรวง เธอชมไหม
คือคำซึ้ง พร้อมคำนึง ถึงบางใคร
กับโมบายหัวใจ ที่แลกกัน.....
จากมะตาด ถึง มะม่วง
ไม่เคยลวงหรอก... ในฝัน
คือความจริง.. ทุกสิ่งอัน
เพราะในฝัน.. ฉันมีเธอ......
จากมะตาด ถึง มะม่วง
อยากให้ห่วงกันบ้างเน้อ
เพราะใจ..ไม่เคยลืมเธอ
ทำได้แค่...เพ้อ ฝันไป...
จากมะตาด ถึง มะม่วง
ยามลมหน่วงโมบายไหว
คือรักผสม.. ฝากลมไป
คอยพัดเวียน..อยู่ใกล้ ใกล้..หัวใจเธอ......
มะตาดคือ ต้นไม้ชนิดหนึ่งเป็นไม้ยืนต้น ผลทานได้
ทิพย์โนราห์ พันดาว
26 ตุลาคม 2554 07:52 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
มีสมองมาขายจ้า...
เปี่ยมศรัทธาและการให้
เปี่ยมความรักและอภัย
รีบซื้อไวไวราคาไม่แพง...
มีสมองมาขายจ้า...
เปี่ยมวาจาพร้อมถ้อยแถลง
ที่จริงใจไม่ตลบแตลง
ไม่เสแสร้งสร้างความดี...
มีสมองมาขายจ้า....
ไม่บอกผ่านราคากันตรงนี้
ใครสนใจอย่ารอรี
ซื้อสมองดีดีกลับไปชม....
สมองใกล้หมดแล้วจ้า....
ตามทุ่งท่าแย่งกันขรม
สมองหายากเพราะซากตรม
คอยทับถมไม่ให้งอกงาม....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
24 ตุลาคม 2554 15:59 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ท่านยึดติดสิ่งใดกันหรือ
จึงได้ถืออารมณ์เป็นใหญ่
จะรักใคร ชอบใคร เกลียดใคร
ควรเก็บไว้ในใจเรา
คนเราเกิดมาตายทุกคน
ใครบ้างที่จะพ้นเชิงตะกอนเล่า
ว่าเขาไม่ดีไม่ถูกใจเรา
ตัวท่านเล่า ทำได้อย่างเขาไหม
อย่าดีเพียงแต่ปากว่า
แต่ก็หาทำได้ไม่
ถ้าเขาไม่ดีคุณก็ไป
ไปอยู่ในโลกที่ไร้ กลการเมือง
ถ้าคุณเป็นคนไทย
ควรสำนึกไว้ให้ทุกเรื่อง
อย่าได้เที่ยวขัดเคือง
กับเรื่องไม่เป็นสาระ
ตอนนี้คนไทยเดือดร้อน
จงช่วยกันผ่อนเถอะค่ะ
ไม่ใช่อะไรก็จ้องจะ จับผิดกันทุกระยะ
นี่หรือคะคนไทย
เป็นคนไทยกันหรือเปล่า
น้ำใจเล่า อยู่แห่งไหน
ถ้าคิดว่าคุณไม่ใข่คนไทย
ก็ไปเถอะไป ไปอยู่ในโลกของคุณ
โลกที่มีแต่ความอิจฉา
เห็นใครดีกว่าก็เคืองขุ่น
โลกที่ไม่มีใครนอกจากคุณ
ที่ไม่เคยลงทุนน้ำใจให้ใคร
ฉันเสียดายโลกแห่งกวี
ที่ต้องบัดสีไม่ผ่องใส
เพราะอารมณ์ที่ไม่ยับยั้งชั่งใจ
ทำโลกแห่งกวีมอดไหม้
เป็นไฟจุล
หากท่านสุนทรภู่ บรมครูกวี
ได้ยลกลอนเสียดสี ที่ไร้ศิลป์
คงเสียใจเป็นอาจินต์
เพราะบทกวีท่านทั้งสิ้น
ไม่เคยหมินผู้ใด
กวีท่านมีแต่ความรัก
ใช้สุภาษิตหลักเป็นใหญ่
ทุกบทกลอนแต่ก่อนแต่ไร
ไม่เคยทำใครเสียใจเลยสักคน
ทุกบทกลอนของท่านสุนทรภู่ที่สัมผัส มีแต่ความซึ้งใจไม่เคยลืมเลือน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
19 ตุลาคม 2554 15:08 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เห็นความมีน้ำใจ ในไทยหล้า
ทุกหมู่อาสา ที่สั่งสม
ช่วยซับน้ำตา ยามไทย ทุกข์ระทม
แบ่งเบาความตรม เพราะอุทกภัย
เห็นต่างชาติ ต่างภาษา
ขันอาสา นำเรือลำใหญ่
มาเป็นอาสาสมัคร เพราะรักประเทศไทย
นี่นคือความมีน้ำใจ ของผู้ร่วมแผ่นดิน
เห็นดารานักแสดง
มิใช่แสร้ง แต่ละครศิลป์
เห็นน้ำใจท่าน ทุกดวงจินต์
ที่ล้นริน ดุจธารา
เห็นคุณตัน ผู้ขันแกร่ง
คนเข้มแข็ง สร้าง ตัน - ปัน อาสา
ตอบด้วยรอยยิ้ม และน้ำตา
ชีวิตเกิดมา ต้องสู้ทน
ยังเดินหน้า ตัน - ปัน อาสาต่อ
ไม่ทดท้อแม้สับสน
ช่วยพี่น้องไทย พ้นทุกข์ทน
เขาคือ บุคคล ที่น่าเชิดชู
อยู่ที่ไหนเล่า คนรวยรวย
มีบ้านสวย กับรถหรู
บัดนี้เพื่อนพ้อง พี่น้องกู
ต้องอดสู เพราะ เอ็งเห็นแก่ตัว
เอ็งตัดไม้ทำลายป่า
ไปขายค้า เพื่อเป็นอาสัว
หมดป่าเมื่อไหร่ คงรู้ตัว
เพราะความชั่ว เข้าครอบคลุม
ผู้คนโหยหิว ยากไร้
เพราะอุทกภัย เข้าโถมสุม
หมายมุ่งของแจก แทรกกันรุม
ไร้ความครอบคลุม การแบ่งปัน
เห็นประชาชน ถ้วนทั่ว
ล้วนเห็นแก่ตัว ตัวใคร ตัวฉัน
ข้าหิวโหยต้องได้มัน
คนข้างในนั้น ช่างมัน ให้อดตาย
เห็นคุณสรยุทธ์
ที่ประดุจดั่งเทียนฉาย
ทุกที่ทาง ที่ย่างกราย
คือความหมาย ของการแป่งปัน
เห็นวีรชนทหารกล้า
ทุกมูลนิธิ อาสาแข็งขัน
ตำรวจชายแดน ด้วยครบครัน
มุ่งมันฝ่าฟัน เพื่อบรรเทา อุทกภัย
เห็นปัญญาชน คนหนุ่มสาว
ล้วนอุดมการณ์พราว อันสดใส
ร่วมแสดงความมีน้ำใจ
ต่อผู้ประสบภัย ทุกชั้นชน
เห็นน้ำตา ของตัวเรา
มิใช่เศร้า หรือขัดสน
แม้อุทกภัยร้าย ยังเวียนวน
แต่กลับเปี่ยมล้น กับผองชนผู้มีน้ำใจ
น้ำใจไทย ไม่เคยเหือดแห้ง
นี่แหละ สิ่งที่แสดงเหนือกว่า
ประเทศไหนไหน
บนผืนแผ่นดิน ที่ชื่อว่าไทย
สายธารน้ำใจ ยังหลากไหล
เพราะคนไทย ไม่เคยทิ้งกัน
ขอชื่นชมต่อผู้ที่ไม่ได้เอ่ยนามอีกมามาย ด้วยความเคารพ
ในน้ำใจของท่าน...
ยามน้ำหลาก ต้นตุลา 54 ทิพย์โนราห์ พันดาว
3 ตุลาคม 2554 09:32 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เรือใบไม้ ลอยหวล ทวนกระแส
เปี่ยมรักแท้ เพียบลำ นำมาให้
ผ่านขุนเขา ลำเนาป่า จากฟ้าไกล
ฝ่าแนวไพร ไหลคว้าง กลางแสงจันทร์....
เรือใบไม้ ลอยรอ มาขอรัก
อยากผ่อนพัก ความอ้างว้าง หว่างที่ฝัน
ด้วยเรือรัก ร้าวราน มานานวัน
ขอเพียงใจ ใครมั่น หมั่นดูแล....
เรือใบไม้ ลอยวน บนสายน้ำ
เคยเพลี้ยงพล้ำ หมุนวน ชลกระแส
เรือรักเอย ลอยข้าม ความผันแปร
หมดทางแก้ รักล่ม จมสายธาร.....
สุดทางน้ำ พลิกฟื้น คืนมาใหม่
ความอ่อนไหว หยั่งราก ยากประสาน
เรือใบไม้ ลอยผ่าน ม่านแห่งกาล
คร่ำสายธาร ใต้เงาจันทร์ เฝ้าฝันไป......
อยากละทิ้ง ธารทอง เข้าครองฝั่ง
ด้วยวาดหวัง ในรักจริง ยิ่งไฉน
เรือใบไม้ ยังลอยล่อง เฝ้าท่องไป
หวังเพียงใจ ใครเล่า ที่เฝ้ารอ....
เรือใบไม้ ลอยหวล ทวนกระแส
มีรักแท้ พร้อมคำวอน มาอ้อนขอ
หวังเรื่อยไป ใจดวงหนึ่ง คงซึ้งพอ
ร่วมถักทอ รักเรียงร้อย .....ไม่ลอยเรือ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1879
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
