20 พฤศจิกายน 2551 19:56 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เสียงนกไพร หวีดแว่ว ริมแนวป่า
หมู่พนา เอนตาม ยามลมไหว
เสียงไก่ขัน รับอรุณ ยังอุ่นใจ
แว่วลมไพร ครวญคลอ รอตะวัน
สุรีย์แสง สาดทา ท้องฟ้าสวย
เย็นระรวย หอมริน กลิ่นไอฝัน
เพลงชีวิต ที่ผันผ่าน ล้านรำพัน
ยังตื้นตัน คงค้าง ไม่จางเลย
ทุกคราครั้ง ยังขม ระทมนึก
ในยามดึก ตื่นตา ใจชาเฉย
ในยามเช้า สักครา น้ำตาเอย
ไม่มีเลย จะเจื่อนจาง ในบางวัน
ลมหนาวเยือน เตือนจิต ให้คิดถึง
ยังคนึง ถึงทาง ที่ร้างฝัน
จักถามโทษ โกรธใคร ที่ไหนกัน
ฟ้าลงทัณฑ์ ลิขิตไว้ ใจต้องตรม
ในเมื่อฟ้า ลงทัณฑ์ ฉันเพียงนี้
หากชีวี ที่เหลือ เจือความขม
จะไม่หวัง สิ่งใด จากใครชม
ยอมระทม ทุกข์อยู่ เพียงผู้เดียว
ลมกรรโชก วูบไหว ใบมะม่วง
อัญชัญพวง แตกใบ ใหม่สีเขียว
ลมรำเพย ไผ่ลู่ กรูกราวเกรียว
คนึงเดียว เปลี่ยวใจ ในภวังค์
ทิพย์โนราห์ พันดาว
18 พฤศจิกายน 2551 17:38 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
วสันต์โปรย หมู่พฤษา พาฉ่ำชื่น
เย็นระรื่น ฝนริน สิ้นหวั่นไหว
ยามรุ่งสาง น้ำค้างพราว หนาวทรวงใน
เห็นหัวใจ ที่จริงแท้ แม้อำพราง
บนความจริง ที่ยั่งยืน ตื่นจากฝัน
พราวอำพรรณ ส่องมา เมื่อฟ้าสาง
มือจับมือ ใจคู่ใจ ในเส้นทาง
ยามฝนจาง พบร้อยยิ้ม ยังพริ้มพราย
แม้เราเปียก หนาวสั่น กันทั้งคู่
แต่ยังดู เราไม่ทุกข์ สุขดั่งหมาย
มองหยาดฝน หล่นมา ทั่วฟ้าพราย
ขจรจาย ไอรักอุ่น เกื้อหนุนเรา
แม้อยู่ไกล ไร้กรอบ ครอบความฝัน
จะมีกัน เพียงสองใจ ในคืนเหงา
ไม่มีวัน ลืมตำนาน หวานรักเรา
ฝากลมเบา กระซิบสั่ง สู่ฝังใจ.....ของคนดี
ทิพย์โนราห์ พันดาว
18 พฤศจิกายน 2551 17:25 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ม่านบาหลี ไหวลม พร่างพรมอ่อน
กุหลาบซ่อน กลีบบาง น้ำค้างหนาว
ฟ้าสีจาง ลาเลื่อน ทั้งเดือนดาว
มะลิพราว กำจรจาย ตามสายลม
กล้วยไม้ผลิ ออกช่อ รอแรกแย้ม
ไผ่เผยแง้ม เบียดกอ ล้อผสม
บัวหลวงเชิด กลีบอ่อน อ้อนกับลม
หวานคำชม เอ่ยฟัง ยังฝังใจ
ลั่นทมขาว พวงย้อย ห้อยระย้า
หมู่เฟื่องฟ้า ทอดกอ เป็นช่อใหญ่
นั่งชมสวน กระท่อมรัก ที่พักใจ
ไร้คนไกล เคียงคู่ชม ลมอรุณ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
11 พฤศจิกายน 2551 18:02 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เก็บดอกหญ้า ร้อยรัด เป็นมัดใหญ่
ด้วยตั้งใจ ดังประสงค์ กระทงฝัน
ดอกหญ้าขาว พราวไสว ในเหมันต์
ท่ามตะวัน ส่ายดอก ระลอกปลิว
ใกล้วันเพ็ญ เดือนสิบสอง น้ำนองฝั่ง
ลมประดัง ไล้ลูบ พรมจูบผิว
แดดอ่อนตา เมฆลอยตาม งามเป็นทิว
สดับวิว ทิวทัศน์ สงัดงาม
ในวันพรุ่ง กระทงฝัน จะบรรเจิด
งามเลอเลิศ ด้วยหัวใจ ใส่ประส่าน
กระทงน้อย ลอยล่อง ท่องท้องธาร
จากวันวาน สืบสาน ม่านอารยธรรม
หากคืนพรุ่ง กระทงน้อย ลงลอยน้ำ
จะฝากช้ำ ใจหนาว ทุกเช้าค่ำ
ใส่กระทง นำหัวใจ ใส่แสงธรรม
คืนระกำ ยาวนาน ให้ผ่านเลย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
5 พฤศจิกายน 2551 17:26 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เรือกระดาษ ลอยสาย สู่ปลายน้ำ
บรรทุกช้ำ มากนัก ช่างหนักเหลือ
ขาดความรัก อุ่นไอ ใส่ลำเรือ
หวังได้เจือ หวานบ้าง เป็นบางคราว
พอถึงกลาง ธารา ห่างผาผืน
โต้ลมคลื่น ให้หวั่นไหว ใจเหน็บหนาว
เรือรักน้อย ลอยคลื่น คืนฟ้าพราว
สิ้นแสงดาว รักร้าง ให้คว้างใจ
เหลือเพียงซาก แหลกเหลือ ของเรือรัก
เพียงผ่อนพัก ใจร้าว รอคราวใหม่
ยังล่องเรือ ยับเยิน เผชิญไป
สู่ฝั่งใจ ใครคนหนึ่ง ที่ซึ้งกัน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1805
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
