17 กุมภาพันธ์ 2555 16:51 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ใจใยไม่รักดี
ชอบเซ้าซี้.... คิดถึงเขา
หวังอะไรกับคนใจเบา
ทนเหงาเอาไม่ได้หรือใจ
ใจใยไม่รักดี
คิดถึงเขาทุกที..... ที่อ่อนไหว
เขาทำเจ็บไม่เข็ดหรือใจ
คิดถึงเขาทำไม... ให้ระทม
ใจใยไม่รักดี
ดูซิดูซีทำเราขื่นขม
แอบร้องไห้ซบหมอนนอนซม
เพราะไปหลงลม.... เล่ห์คนลวง
ใจใยไม่รักดี
ดูซิดูซียังจะหึงหวง
ก็เขาไปมีคนใหม่ควง
ยังรักคนลวงทำไมนะใจ
ใจใยไม่รักดี
ร้องไห้ทุกทีทนเหงาไม่ไหว
คงเป็นเพราะเรา... ไม่มีใคร
คอยดูแลอยู่ใกล้ใกล้ ... ทำอย่างไรกับใจดี
ทิพย์โนราห์ พันดาว
15 กุมภาพันธ์ 2555 18:31 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ไปเถอะ..ถ้าเธออยากไป
ไปเริ่มต้นใหม่..กับใครคนนั้น
ฉัน มันก็แค่คนไม่รักกัน
จะดื้อดึงดัน ทนอยู่ทำไม
ตลอดเวลาที่เราคบกัน
อาจมึบ้าง ที่ฉันทำเธออ่อนไหว
แต่ก็แค่ กลลวงในหัวใจ
ที่เธอเก็บเอาไว้ ไม่แสดงออกมา
มาวันนี้ ความจริงปรากฎ
เธอจึงสบถ ถ้อยคำหยาบช้า
ใส่หน้าฉันทั้งที่ไม่เคยเลยสักครา
นี่มันมายา หรือความเป็นจริง
ไปเถอะ ถ้าเธออยากไป
ไปอยู่กับใครที่เธอถูกใจทุกสิ่ง
ไม่ต้องสนหรอกว่าใครมันรักจริง
ก็แค่คนถูกทิ้งที่เธอไม่รักกัน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
4 มกราคม 2555 17:39 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ฝากสำเนียง เสียงกลอน อันอ่อนหวาน
เปล่งขับขาน คำอวยพร อันอ่อนไหว
ฝากคำถ้อย ร้อยเรียง เสียงจากใจ
สู่กลอนไทย ในทุกย่าน ของบ้านเรือน
เติบโตในบ้านกลอน แต่ก่อนเก่า
ได้ขัดเกลา กวีฝัน ให้ผันเคลื่อน
ให้ถูกต้อง อักษรา คราใครเยือน
ยังติดเตือน ตราตรึง ถึงพระคุณ
ปีเก่าลา ใหม่มาแทน ให้แสนสุข
ให้ไร้ทุกข์ ที่เคยช้ำ เพราะกรรมหนุน
ให้ร่ำรวย เงินตรา คราลงทุน
ให้ค้ำจุน สินทรัพย์ นับประการ
ให้ปลอดภัย โรคร้าย ที่หมายมุ่ง
ให้เรืองรุ่ง ยิ่งยศใหญ่ ในสถาน
ให้โด่งดัง ก้องไกล ในจักรวาล
ให้พบพาน เงินทอง ของถูกใจ
ฝากลำนำ สำเนียง เสียงกลอนหวาน
สื่อผสาน ตามคำพร ที่อ่อนไหว
ขอบคุณบ้านลานกวี ศรีกลอนไทย
คือแรงใจ แห่งพวกเรา เหล่ากวี
ทิพย์โนราห์ พันดาว
20 ธันวาคม 2554 20:40 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
โน่น นั่น นี่ นั่นแน่ แห่กันใช้
ภาษาไทย แต่ก่อนเอย ไม่เคยเห็น
อย่างโน้น อย่างนั้น อย่างนี่ ที่เคยเป็น
ไหงกระเด็น ผิดแผก แปลกจากเดิม
ยุคไอที วัยทีนไทย รุ่นใหม่หนอ
ใยจึงขอ เงาเกาหลี มาใส่เสริม
คำก็สั้น นุ่งก็เสียว เฉี่ยว แต่งเติม
ภาษาเดิม งามอย่างไทย ใยลืมกัน
งามทรงผม แบบเขา ก็เอาอย่าง
ดูโครงสร้าง ของหน้าตา ช่างน่าชัน
ดังไม่โด่ง แถมคล้ำ ดำเป็นมัน
วันทั้งวัน ลูบแต่หัว กลัวผิดทรง
คิดว่าตามอย่างเขา แล้วเราเท่
ดูเรี่ยมเร้ เรไร ใครก็หลง
คนจะงาม งามจิตใจ ใช่รูปทรง
กับดำรง คำสัตย์ จัดว่างาม
ไน่น นั่น นี่ นั่นแน่แห่กันใช้
หงุดหงิดใจ ในคำนึง จึงไถ่ถาม
ฟังแล้วขัด ความรู้สึก นึกทุกยาม
ห่วงความงาม อย่างไทยไทย ใกล้จะเลือน
ปล บทนี้เป็นเพียงการแสดงความรู้สึก มิได้ดูหมิ่นผู้ใด
ทิพย์โนราห์ พันดาว
12 ธันวาคม 2554 08:52 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ยามลมหนาว โปรยหวล ชวนคิดถึง
ในคำนึง ความผูกพัน ยังหวั่นไหว
ทุกเรื่องราว ในยามพราก จากคนไกล
ร่ำพิไล เย้ายวน ครวญเหมือนลม....
นับวันจาก จวบวันนี้ หลายปีผ่าน
ความร้าวราน มิเจือจาง ยังค้างขม
ยามลมหนาว โปรยปราย ร่ายภิรมย์
ความระทมย่างก้าว ร้าวทุกที....
รอยอดีต ของความหวาน ที่ผ่านหาย
ไม่ละลาย กลับฝังห้วง ดวงใจนี้
ยามรำลึก นึกย้อน อ่อนทุกที
ใจดีดีเคยมั่น กลับหวั่นลง...
ลมหนาวโรยโปรยลูบ จูบใบหน้า
คราบน้ำตาความห่วงใยอาลัยหลง
คืนวันผ่าน ใจกลับปลื้ม ลิมไม่ลง
จิตจำนง คงมั่น ฝันเรื่อยมา......
ในยามนี้ คนไกลอยู่ไหนเล่า
รู้ไหมเจ้า ดวงใจ ใครเพ้อหา
หวังคนดี ตอบพจน์ กำหนดมา
ถึงโนราห์คนเก่า ที่เหงาใจ....
ยามลมหนาวโปรยหวลชวนคิดถึง
เธอคำนึง ถึงรอยฝัน ครั้งนั้นไหม
ในวันนี้ แม้ฝันจาง บนทางใจ
อุ่นอวลไอ รักหวล ยังครวญคราง...
ทิพย์โนราห์ พันดาว
.....