13 มิถุนายน 2552 21:23 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
สวัสดีที่รัก..ของคนอื่น
ไร้วันคืน แห่งเรา เธอเหงาไหม
ในยามนี้ คนดี ทำสิ่งใด
รู้ไหมใคร ห่วงหา และอาทร
ไม่มีอะไร แค่ใจ อยากไถ่ถาม
เพราะทุกยาม ใจยาก หากไถ่ถอน
ไม่มีอะไร แค่ใจ ยังอาวรณ์
หนาวร้าวรอน ยามใจ เราไกลกัน
แต่จะให้ เหมือนเดิม คงไม่ได้
เธอไม่ร่าย รักมอบ มาปลอบขวัญ
แค่เพียงเรา ผ่านพบ มาสบกัน
รักที่มั่น คือฝัน พลันเลือนลาง
เคยทดลอง ลืมเธอ ไม่เพ้อถึง
แต่ใจดัน ดื้อดึง เพราะอ้างว้าง
ใจเจ้าเอย ร้องว่าช้ำ ร่ำครวญคราง
ไม่ปล่อยวาง แถมขวาง เส้นทางใจ
ยามอยู่ใน ลำพัง ความหวังเกิด
ไม่รู้ใจ จะเตลิด ไปถึงไหน
ก็เพียงแค่ ทางผ่าน คนหลายใจ
ไม่รู้...ทำไม... ใยถึงอาวรณ์
สุดท้ายนี้ ต้องจบ เพื่อลาจาก
ฉันขอฝาก คำรัก เป็นอักษร
ว่าซึ้งใน วจีเฉลย เอ่ยทุกตอน
ฝากคำกลอน เป็นสารซึ้ง จากหนึ่งใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
13 มิถุนายน 2552 21:01 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เสียงหัวใจ สั่งมา ว่าคิดถึง
ครุ่นคนึง รักเอย เคยปารถนา
เหลือเพียงถ้อย น้ำคำ ย้ำบอกลา
ยังตรึงตรา คั่งค้าง ในกลางใจ
จะหวังใด ใยเล่า ตัวเราหนอ
เพียงถักทอ ใยสวาท ยังขาดไหว
แม้ความสุข ไร้โศก ในโลกใด
ทางหัวใจ ไม่พานพบ สบสักครา
ในบางที ความหวัง พลั้งมาใกล้
กลับหลอกใจ ให้ตกบ่วง ห้วงเสน่หา
ฝากรอยซับ ซึมซาบ คราบน้ำตา
หวานวาจา นั้นเอย ไม่เคยลืม
คร้านจะเขียน บทศรี กวีศิลป์
ด้วยใจจินต์ ไม่ลืมคำ ร่ำแต่ฝืน
เหมือนคำเอย เพิ่งขาน เมื่อวานซีน
จะนั่งยืน เดินนอน เฝ้าถอนใจ
แค่บางคำ ไม่ตั้งใจ ใยเผลอคิด
ใยใจจิต ติดตรึง ซึ้งอ่อนไหว
เพียงถ้อยคำ ผ่านฝัน มาบั่นใจ
อาวรณ์ไป ไร้เขา เรายิ่งตรม
เสียงหัวใจ สั่งมา ว่าคิดถึง
เขาไม่ซึ้ง เพียงเพราะ ไม่เหมาะสม
ใจวันนี้ เป็นไข้รัก หนักนอนซม
เพียงเพราะลม หวานฝาก จากปากชาย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
4 มิถุนายน 2552 21:23 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ระเบียงจันทร์ ฝันจาง เลือนลางแสน
ณ เมืองแมน ฝากใจ ไว้ที่นั่น
ด้วยตรงนี้ ไม่เหลือใคร ให้ผูกพัน
คนรักกัน ยังจาง คิดร้างลา
ระเบียงจันทร์ ฝันจาง เลือนลางรัก
อยากถามนัก ใยลม ยังพรมหล้า
ลมรำเพย เปรยตอบ มอบฝากมา
ว่าศรัทธา ลมมั่น มิผันแปร
ระเบียงจันทร์ ฝันลาง เลือนลางเหลือ
ใจสั่นเครือ สะเทือนซ้ำ ย้ำรอยแผล
ปิดหัวใจ ไม่หวังใคร ให้ดูแล
ฝากลำแพ ลอยล่อง สู่ท้องธาร
ระเบียงจันทร์ ฝันจาง เลือนลางร้าว
ใจเหน็บหนาว คงยาก หากประสาน
ปล่อยคำนึง รินใหล กับสายธาร
เรื่องวันวาน ให้ไหลล่อง ไม่ต้องคืน
ระเบียงจันทร์ ฝันจาง เลือนลางแล้ว
ไม่เหลือแวว สักครา อย่าไปฝืน
เหลือเพียงใจ คนเจ็บ ทนกล้ำกลืน
ทุกค่ำคืน เขียนคำ " พอ " ขอปิดใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
3 มิถุนายน 2552 19:22 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
คือสมัย ถูกใจชน คนชอบชื่น
ล้มทั้งยืน รวงยังเขียว ต้องเกี่ยวสด
ในเมืองสุข บ้านนอกร้าว คราวรันทด
ใครหนอชด แทนใช้ ให้ชาวนา
แต่กาลก่อน ข้าวไทย ส่งไปนอก
บ่งค่าบอก ชาวนาฉัน ขวัญมาหา
แต่วันนี้ ข้าวไทย ใยโรยรา
หวังสุขมา ทุกข์ถม กินขมกลืน
มิเคยเป็น มาก่อน แต่กาลเก่า
ชาวนาเรา เป็นฉันท์ใด ใยต้องฝืน
โรงสีข้าว ไม่รับ ตีกลับคืน
นี่หรือผืน ท้องนาไทย อะไรกัน !
เหงื่อทุกหยด ราดร่วง บนรวงข้าว
ชาวนาเศร้า ขวัญหาย กลายเป็นฝัน
โอ้รวงทอง ข้าเอย เคยผูกพัน
กลายกลับกัน รวงยังเขียว ต้องเกี่ยวเลย
ในวันหน้า รวงทองงาม อร่ามหล้า
ทั่วพารา จะเหลือไหม ใครเฉลย
ห่วงเหลือเกิน ถิ่นท้องนา ที่ข้าเคย
ไม่เหลือเลย ซักเรียวรวง แสนห่วงจัง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ได้รับฟังเกี่ยวกับการเกี่ยวข้าวที่ยังเป็นรวงเขียว เลย ค้างคาใจ
30 พฤษภาคม 2552 21:52 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
คิดถึง..คิดถึง..คนซึ้งที่เคยใกล้
ห่วงใย...ห่วงใย..ทำอะไรอยู่หนอ
รู้ไหม..รู้ไหม..ใครตั้งใจจะรอ
มันท้อ..มันท้อ..เฝ้าแต่รอทุกวัน
อยากพบ..อยากพบ...สบตาสักคราหนึ่ง
ก็คนมันซึ้ง..ใจลอยคอยแต่ฝัน
ยามห่าง..ยามเหิน..เผชิญคิดถึงทุกวัน
ไกลกัน..ไกลกัน..ใจฉันมั่นต่อเธอ
โทรหา..โทรหา..ซักสามเวลาได้ไหม
เห็นใจ..เห็นใจ..คนอยู่ไกลขะเง้อ
ระทม..ระทม...ตรมเพราะคิดถึงเธอ
แอบเพ้อ..แอบเพ้อ...บอกเธออย่ามีใคร
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1125
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
