...กลอนความรักที่ต้อง รอ ... ..ก็ยอมรับกับเรื่องเก่าที่ผมผิด ที่ไม่คิดไปหาเธอเลยสักหน ให้เธอ..รอ...รอ..รอ..จนเกินทน เธอไม่พูดไม่บ่นแต่หายไป ..จนวันนี้อยากตะโกนก้องฟ้าว่าผมรัก รัก..รัก..รัก..รักเธอมากเธอรู้ไหม แต่จะพูดจะตะโกนก้องฟ้าสักเพียงใด เธอก็คงไม่มีใจให้เหมือนเดิม... ปล.ผมอยากบอกทุกคนที่ไม่มีเวลาให้แฟน ย่อมเกิดความทุกข์เหมือนผม ผมรักเขามากแต่ ความรักของผมต้องรอ แต่เธอต้องการรักที่อยู่ตรงหน้า หรือเรียกว่า "รักแท้แพ้ใกล้ชิด"
หน้าส่วนตัว
1936
