15 มกราคม 2556 23:51 น.
ทิพย์วลี
๑๑๑๑.....แด่คุณครู ที่เป็นทั้งผู้ให้ ผู้สร้าง และผู้พัฒนา.....๑๑๑๑
ครูดีในดวงใจ
แสงเรืองประเทืองส่อง.......คุรุซ้องระลึกคุณ
โอบเอื้อและการุนย์...........ศิริยิ่งประสบชัย
ศิลป์ศาสตร์ประสาทสันต์.....สติมั่นวิมลใส
บอกโทษและคุณไซร้........คณนาอนันต์คุณ
จรรยา บ่ ลืมเลือน.............มนเตือนและเกื้อหนุน
ศิษย์ดีเพราะเจือจุน...........สุจริตวินิจนำ
ยอกรประนตน้อม..............ระติพร้อมระลึกจำ
บุญคุณประเสริฐล้ำ............สดุดี ณ ดวงใจ
...คุณของครู....
๑)..คำสั้นสั้น ไม่เลิศหรู ครูผู้ให้
อุทิศกาย เพื่อให้คน นั้นมีค่า
ตั้งเป้าหมาย เพื่อเสริมสร้าง ทางปัญญา
อยู่ดงป่า หรือหนใด ไม่เกี่ยงเลย
๒)..แม้หนาวร้อน กันดาร ผ่านลำบาก
ครูก็จัก ฝ่าฟันไป ไม่นิ่งเฉย
ครูเหมือนเป็น ดั่งพ่อแม่ ที่คุ้นเคย
ไม่ละเลย ห่วงลูกศิษย์ คิดเมตตา
๓)..ครูปราบปลื้ม ฉ่ำชื่นใจ ได้เห็นศิษย์
มีชีวิต ที่เติบใหญ่ วันข้างหน้า
มีงานดี มีตำแหน่ง มีหน้าตา
มีคุณค่า มีคุณธรรม นำชีวี
๔)..แค่เพียงเห็น ศิษย์มารวม กันพร้อมหน้า
ที่สิบหก มกรา เวียนมานี่
ครูยิ้มแย้ม สดใส ใจเปรมปรีดิ์
ลูกศิษย์มี พานดอกไม้ ไปกราบกราน
๕)..ครูผู้ให้ แนวทาง และชีวิต
ชี้ถูกผิด ยากจะเลือน พระคุณท่าน
ทั้งคำสอน ให้เรียนรู้ อยู่ทุกวัน
สาระพัน ความห่วงใย จากใจครูฯ
...ครูทิพย์วลี ศรีคนกลอน ขอคารวะบูชาครู...
"" สุขสันต์วันครูแด่บูรพาจารย์ทุกท่านด้วยความเคารพยิ่ง **
เนื่องในโอกาสวันครู ๑๕ มกราคม ๒๕๕๖
ประพันธ์ แด่คุณครูทุกท่าน ขอบคุณครูทุกท่านที่ถ้ายทอดความรู้ จนให้ผมได้รู้จักคำว่า หน้าที่ของครู ในวันนี้ ขอให้ครูจงทำหน้าที่เพื่อชาติต่อไป
การปิดทองหลังพระเป็นการสร้างคุณงามความดี...
20 มีนาคม 2553 00:06 น.
ทิพย์วลี
...กลอนความรักที่ต้อง รอ ...
..ก็ยอมรับกับเรื่องเก่าที่ผมผิด
ที่ไม่คิดไปหาเธอเลยสักหน
ให้เธอ..รอ...รอ..รอ..จนเกินทน
เธอไม่พูดไม่บ่นแต่หายไป
..จนวันนี้อยากตะโกนก้องฟ้าว่าผมรัก
รัก..รัก..รัก..รักเธอมากเธอรู้ไหม
แต่จะพูดจะตะโกนก้องฟ้าสักเพียงใด
เธอก็คงไม่มีใจให้เหมือนเดิม...
ปล.ผมอยากบอกทุกคนที่ไม่มีเวลาให้แฟน
ย่อมเกิดความทุกข์เหมือนผม
ผมรักเขามากแต่ ความรักของผมต้องรอ
แต่เธอต้องการรักที่อยู่ตรงหน้า
หรือเรียกว่า "รักแท้แพ้ใกล้ชิด"
12 กรกฎาคม 2552 21:59 น.
ทิพย์วลี
_สายลมเย็นเห็นหน้าเธอบนท้องฟ้า
ส่งสายตาหวานซึ้งพึงวาดหวัง
มอบรอยยิ้มสวยใสในภวังค์
ประดุจดั่งแสงทองผ่องอำไพ
_ประโลมเล้าเคล้าคลอพะนอรัก
เห็นประจักษ์ในจิตพิสมัย
หยาดมณีย้อยหยดรดหัวใจ
แสนหวั่นไหวจริงแท้เพียงแต่เจอ
_นั่งเคียงคู่คุยกันใต้จันทร์ส่อง
ฉายสีทองส่องชูอยู่เสมอ
สบสายตาสานฝันฉันและเธอ
รักไหลเอ่อท่วมท้นล้นทรวงใน
_มาวันนี้ไม่มีเธอเหมือนวันเก่า
รักของเราหลีกหนีเสียที่ไหน
ไม่มีแล้วเศษช่วงความห่วงใย
เคยสดใสใต้แสงแห่งโฉมจันทร์
_นั่งโดดเดี่ยวเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง
แสนอ้างว้างเปลี่ยวใจเกินใฝ่ฝัน
หมดเรี่ยวแรงซึมเศร้าเหงาทุกวัน
ความมุ่งมั่นแหนหวงร่วงโรยรา
_เคยภิรมย์ชมชื่นคราวคืนค่ำ
กล่อมลำนำคำรักหวานหนักหนา
เป็นอดีตตำนานพ้นผ่านมา
เธอจากลาห่างไกลให้อาวรณ์...
12 กรกฎาคม 2552 21:54 น.
ทิพย์วลี
สุราดี สตรีลวง
..ทิพย์วลี ประพันธ์ ณ บ้านสายธาร หัวหิน..
_รอยอดีตผันผ่านหวานคำรัก
เธอสลักถักถ้อยร้อยเป็นสาย
สืบเชื่อมโยงหลายหลากมีมากมาย
ผูกมั่นหมายรักแท้แก่ดวงใจ
_ส่งสัมพันธ์เราสองเมื่อมองหน้า
ได้สบตารอยยิ้มพริ้มสดใส
แก้มชมพูระเรื่อยื่นเยื่อใย
ตัวชาสั่นหวั่นไหวถึงในทรวง
_ชีวิตนี้ดั่งมีกฎกำหนดอ้าง
เดินร่วมทางรักเราเฝ้าแหนหวง
คราวห่างกันผันแปรสิ้นแดดวง
ป้อนคำลวงหน้าใสซื่อหรือสตรี
_แสนชอกช้ำหักเหเซเสียหลัก
ด้วยคำรักประหารผลาญศักดิ์ศรี
ทุกหยดหยาดน้ำตานองหน้านี้
เพราะคนดีจากไกลให้ระทม
_หาทางออกกลอกดื่มลืมสนิท
ด้วยแรงฤทธิ์สุราให้สาสม
ดับเศร้าโศกเริงรื่นชื่นเชยชม
ไม่ลู่ลมเสแสร้งแกล้งวาจา
_ดื่มลงไปให้หัวใจหายบอบช้ำ
ให้ลืมคำลวงล่อกันต่อหน้า
ให้ความซื่อดีกรีชี้นำพา
เมื่อเวลาล้มแล้วลุกสุขเพราะเมา...
12 กรกฎาคม 2552 21:42 น.
ทิพย์วลี
..บวชลาสัญญาใจ..
..ทิพย์วลี ประพันธ์ ก่อนวันเข้าพรรษา ณ บ้านสายธาร หัวหิน..
_ประนมมือถือผ้าไตรเข้าในโบสถ์
ละโลภโกรธตันหาพาหม่นหมอง
หวังศึกษาพระธรรมค้ำประคอง
สาดแสงทองส่องใสให้ย้ำเตือน
_เพราะสองเราบุญไม่เติมช่วยเสริมส่ง
แต่ยังคงรักเธอเสมอเหมือน
ถึงความหวังพังดับลาลับเลือน
ไม่แชเชือนรักแปรผันแม้วันใด
_จะขอบวชอยู่ในวัดขัดกิเลส
กำจัดเหตุเสร้าสลดให้สดใส
เอาธรรมะเยียวยารักษาใจ
ให้อภัยทุกอย่างล้างมลทิน
_น้องแต่งงานหวานชื่นระรื่นรส
พี่ปลักกรดกลางป่าไพรอยู่ในศีล
เดินจงกลมภาวนาเป็นอาจินต์
ลบรอยบาปตราบสิ้นดวงชีวา
_อวยพรชัยให้อนงค์จงสุขี
ส่วนพี่นี้ออกประกาศศาสนา
เจริญตามรอยบาทพระศาสดา
ปลูกศรัทธาทั่วถิ่นทุกดินแดน
_บวชประชดหรือเสียใจไม่ต้องถาม
ผ้าเหลืองงามอร่ามตาค่าหวงแหน
จึงปลงผมห่มจีวรอวยพรแฟน
เพื่อตอบแทนคุณบิดรและมารดา..
หน้าส่วนตัว
4393
