..............สองเราเดินเคียงข้างหนทางรัก เราสองพักร่มไทรให้ร้อนหาย รักแรกพบหวานนักมิรู้คลาย ร้อยมลายชื่นฉ่ำแดดร่ำไร ..............เป็นห้วงแห่งเวลาอันแสนสั้น เป็นเหมือนวันเวลานิด...ผิดวิสัย อยากให้โลกหมุนกลับมิลับไป ใต้ร่มไทรห้วยม่วง...ทวงรักคืน..............