23 กุมภาพันธ์ 2548 23:28 น.
ทิฆัมพร
เอกเจ็ดโทสี่นั้น...........บังคับ
สัมผัสต้องสอดรับ.............กับเนื้อ
ความหมายที่สดับ............รับส่ง
ตรงจับจิตชิดเชื้อ.............ก่อเกื้อ ชโลมชนม์
font color=#0000FF>
22 กุมภาพันธ์ 2548 22:24 น.
ทิฆัมพร
ใดใดในโลกล้วน...........อนิจจัง
ไม่ยั่งยืนจีรัง........................เที่ยงแท้
ยึดถือมั่นจักบัง-....................เกิดก่อ ทุกข์นา
สรรพสัตว์ห่อนยอมแพ้..........จักแก้ ด้วยธรรม
ชั่วดีใครใคร่ชี้..................ถูกผิด
หากแต่อบรมจิต.....................จึ่งรู้
สุขสงบไม่ยึดติด......................ความคิด ถูกทาง
ปฏิบัติชอบกอบกู้.....................สู่สร้าง ทางสวรรค์
11 กุมภาพันธ์ 2548 13:07 น.
ทิฆัมพร
ดอกกุหลาบนั้นมีหลากสียิ่ง
เปรียบเหมือนหญิงมากมายหลายคุณค่า
แต่ละดอกแต่ละคนมีมนตรา
ตีราคาค่าน้ำใจนั้น......ไม่ควร
อันหญิงงามน้ำใจทั้งใบหน้า
ครบคุณค่าความรู้มีความดีล้วน
หากหมายปองหญิงใดต้องใคร่ครวญ
อย่ารีบด่วนควรคิดพินิจดู
เปรียบกุหลาบกับหญิงงามตามความคิด
จะถูกผิดอย่างไรในกระทู้
มีหนามแหลมคมวับจะจับดู
ต้องควรรู้ใจหญิงต้อง....จริงใจ
อย่าแค่คิด..เชยชิม..ลิ้มความหวาน
ส่อสันดาน..แค่ลองรัก...หากนิสัย
พอสมรักแล้วก็หักหาญน้ำใจ
ละทิ้งไป..อย่างนี้หนอ...ขอ..เสียที
11 กุมภาพันธ์ 2548 12:39 น.
ทิฆัมพร
แต่งไม่ออกบอกไม่ถูกหมดลูกเล่น
คงเพราะเป็นจิตใจไม่สงบ
ทุกเช้าค่ำทั้งวันช่างพานพบ
ช่างครันครบเรื่องราวข่าวมากมาย
เต็มสมองสองมือถือไม่หมด
งานไม่ลด...หยาดเหงื่อจาง....เมื่อสาย
พอได้นั่ง....พักเย็นพอ....เอนกาย
ค่อย...สบายเข้ามานั่งหน้า..คอม
อ่านกระทู้ดูไปหลาย ๆเรื่อง
เพียงชำเลืองแต่รักเจ้าเฝ้าถนอม
เพียงคำเดียวเหนื่อย....แทบชักก็จัก....ยอม
เพียงพยอม..ให้เห็นหน้าข้า....พอใจ
อันกระทู้ดูไปให้...หลายหลาก
ไม่ลำบากให้...หลากรสคง...สดใส
อย่าให้มีเพียง...รักหนอก็พอใจ
สบายใจมี....คำคม ชม....ทุกวัน
10 กุมภาพันธ์ 2548 12:59 น.
ทิฆัมพร
ท้องฟ้า..ไร้เดือนฉาย เหลียวรอบกาย.....ใจข้าเหงา
มองไป....ฟ้าไร้ดาว เหมือนไร้เจ้า....คลอเคล้าเคลีย
ฝนหลั่ง.....ดังฟ้ารั่ว มืดมิดมัว.......กลัวใจเสีย
ไม่นอน...แสนอ่อนเพลีย ใจละเหี่ย...ละห้อยหา
จวนแจ้ง...แสงรำไร เปลี่ยวฤทัย...ใจอ่อนล้า
แว่วเสียง..เพียงนกกา ออกบินหา...อาหารกิน
แสงทอง..ส่องขอบฟ้า หลั่งน้ำตา...พาถวิล
แว่วเสียง....สำเนียงยิน เสียงยุพิน...แผ่วแว่วมา
ที่แท้...เพียงแค่คิด แต่สักนิด....ไม่เห็นหน้า
ลำพัง...หลั่งน้ำตา แสนเหว่ว้า.....ข้าตรอมตรม