30 กรกฎาคม 2546 11:35 น.

ข้อความที่ว่างปล่าว

ทาโบะ

หลายครั้ง  
ที่ความรู้สึกไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรได้
มีแต่ความอัดอั้นที่อยู่ภายในจนล้นเอ่อ ท่วมท้นในจิตใจ

ลองพิจารณา  
ข้อความที่ว่างเปล่า ใช้เป็นตัวแทนความรู้สึก ที่ไร้ขอบเขต
เป็นตัวแทนข้อความทั้งร้อยพัน  ด้วยความรู้สึกอันอนันต์

บางครั้ง สิ่งที่ว่างเปล่า อาจมีคุณค่ามากกว่า สิ่งอื่นใด 
ลองใช้ใจคุยกัน 
ใช้ความรู้สึกนำเหตุผลบ้าง 
ก็ไม่แปลก 

มนุษย์ยังคงเป็นมนุษย์
ไม่สิ้นสุดความรู้สึกและโหยหา

แต่วางบ้าง ปล่อยบ้าง ก็คงจะดีนะ

 ว่างเปล่า แต่เต็มเปี่ยม				
9 กรกฎาคม 2546 11:50 น.

กำหลวมๆ สบายใจกว่า

ทาโบะ


อะไรเป็นสาเหตุแห่งความทุกข์

สิ่งนั้นเกิด		จากความรู้สึก		ไม่ใช่หรือ
แล้วทำไม		เราจึงยัง		ไม่รับมือ
ยังยึดถือ		กับอารมณ์		ไม่ปล่อยวาง
หากปล่อยได้		วางได้		เราก็โล่ง
เมื่อใจโล่ง		เบาสบาย		ใจก็กว้าง
ใจไม่หนัก		มีแต่รัก		แล้วปล่อยวาง
จะถือบ้าง		เอาแต่เบา		ก็ยังดี

เพราะมนุษย์ก็ยังคงเป็นมนุษย์				
9 กรกฎาคม 2546 11:28 น.

สงสัย

ทาโบะ

จริงหรือเมื่อเวลาผ่านไป จะทำให้ใจเปลี่ยนแปลง 
คำตอบอยู่ที่ใจคุณ 
ทว่าหัวใจไม่ใช่ของเล่น 
ที่จะทำเป็นรักแล้วจะเลิกลา
หากหัวใจอ่อนล้า คนที่จากลาคือใคร ?				
9 กรกฎาคม 2546 11:24 น.

รักนิรันดร์

ทาโบะ

ฉันเคยถามตัวเองว่า		
จะคอยเธอไปอีกนานแค่ไหน
ฉันตอบตัวเองด้วยหัวใจ	                     
ว่าฉันรักเธอไม่น้อยลงเลย
เธอเป็นคนที่ฉันค้นพบ		
เธอเป็นจุดจบของชีวิตฉัน
เธอเป็นที่หนึ่งชั่วนิจนิรันด์	                     
เธอจะอยู่ในใจฉันตลอดไป				
8 กรกฎาคม 2546 18:54 น.

เป็นไปไม่ได้ แม้...ในฝัน

ทาโบะ

พยายาม จะห้ามใจ ไม่ให้คิด
แต่ก็ติด ที่รักเจ้า เข้าใจไหม
หากจะหยุด ไม่รักเจ้า ต้องเศร้าใจ
ต้องทำใจ หากใจเจ้า เราไม่มี

เมื่อไม่มี  ใจเจ้า เราก็กลุ้ม
เมื่อเรากลุ้ม เราก็นอน หลับตาปี๋
นอนหลับฝัน เห็นเจ้านั้น เป็นแม่ชี
ส่วนตัวพี่ ในฝัน  ดันเป็น....หลวงตา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทาโบะ
Lovings  ทาโบะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทาโบะ
Lovings  ทาโบะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทาโบะ
Lovings  ทาโบะ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทาโบะ