สาย 'น้ำ' นิรันดร์

ทาสกวีแลเทพธิดากวี

สาย 'น้ำ' นิรันดร์
๏ จากนิรันดร์กลั่นกลายเป็นสายน้ำ
ค่อยเซาะซึมสืบตามท่ามขุนเขา
ละมัยหยาดรินหยดรดเบาเบา
จากหัวใจหม่นเศร้าแห่งสายธาร

๏ จากหยดน้ำหยาดงามเป็นธารน้ำ
รินไหลตามเส้นทางไร้ผู้ผ่าน
กร้านหินกร้าวเกาะแก่งทรมาน
เป็นปราการด่านคั่นกั้นทางไป

๏ แต่ธรรมชาติแห่งสายน้ำ...
ย่อมไหลตามเส้นทางที่สร้างใหม่
สร้างจากหยาดเรี่ยวแรงแห่งหัวใจ
ทลายล่วงขวากภัยอย่างลำพอง

๏ เจ้าเหนื่อยยากเหลือเกินหนอสายน้ำ
อุปสรรคคุกคามให้ขัดข้อง
ความขื่นขมตรมเศร้าเข้าครอบครอง
จนสายน้ำเจิ่งนองทั้งสองตา 

๏ แต่สายน้ำที่ไหลผ่านใต้ธารดาว
สุกสกาวกระจ่างใสไร้ฝุ่นฝ้า
เมื่อสายน้ำจ้องมองธารดารา
เจ้าก็กลับงามสง่ากว่าดวงดาว

๏ ธารดารางามเพียงแต่ดารา
ประดับฟ้าวิบวับเพียงจุดขาว
แต่เจ้างามด้วยแสงเดือนและแสงดาว
สุกสกาวกลางน้ำงามเหลือเกิน
	
๏ เสียงหยาดน้ำยามไหลในสายน้ำ
เสนาะท่ามสงัดงำแห่งโขดเขิน
ดุจน้ำเพชรใสสะอาดไม่ขาดเกิน
หล่นกระทบจานเงินกระจ่างเงา

๏ เส้นทางแห่งสายน้ำ...
คือตำนานงดงามแห่งขุนเขา
ไหลเซาะสร้างทางผ่านโลกทึมเทา
เพื่อลบล้างความเศร้าทุรนทุราย

วันนี้...
๏ แม้สายน้ำเจ้าไหลไกลนิรันดร์
แต่ตำนานเจ้านั้นมิเหือดหาย
ประดับเด่นท่ามดาวอันพราวพราย
ขอเสียงสาย น้ำ กระจ่างกลางใจคน


อาลัยแด่ ศิราณี ทองนิยม อดีตผุ้แข่งขัน The Star 

แด่เธอผู้กล้าฝัน...
แด่วัยวันอันขมขื่น ...
แด่น้ำตาทุกค่ำคืน...
แด่ความรื่นรมย์อันนิรันดร์...