25 ตุลาคม 2548 18:52 น.
ทานทองคำ
นิยมไทย
นิยมไทยใช้ประหยัดสลัดทิ้ง
แปลกใจจริงคนไทยใยโง่เขลา
เห่อของนอกที่กระจอกกว่าของเรา
เห็นของเขามีคุณค่ากว่าของไทย
บ้ากันไปแบรนด์แนมดังก้องโลก
ไอ้สมองในกะโหลกคิดมั่งไหม
ซื้อของนอกผลาญเงินชาติไปเท่าไร
สักวันไทยคงเป็นทาสชาติอื่นครอง
ถุย ติ๊งต๊อง คล้องแขนเดินแอ่นโก้
อวดไฮโซ โถคนไร้สมอง
กระเป๋าหนังของไทยมีก่ายกอง
ลวดลายทองของแท้ไม่แพ้กัน
อีก กุ๊ดจี่ ป้าด่า บ้าสิ้นดี
ห่วยอย่างนี้หรือจะสู้ของไทยฉัน
ผลิตได้คุณภาพเท่าเทียมทัน
ราคานั้นยังถูกกว่าคุ้มค่าเงิน
จะซื้อของมองของไทยกันสักนิด
ให้ครวญคิดพิจารณาอย่าขวยเขิน
เป็นคนไทยใช้ของไทยไทยเจริญ
อย่าทำเมินเบือนหน้าบ้าของนอก
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
๒๕ ตุลาคม ๔๘
๒๐.๕๐
23 ตุลาคม 2548 19:03 น.
ทานทองคำ
รอวันเธอว่าง
ไม่เป็นไรหากหัวใจเธอไม่ว่าง
หากยังรักอยู่กับใครเขาคนนั้น
คนที่เธอมอบความรักฝากสัมพันธุ์
ส่วนตัวฉันขอรอไม่เปลี่ยนแปร
ไม่เป็นไรหัวใจฉันมันเข้มแข็ง
แม้อ่อนแรงลงไปเพราะมีแผล
ไม่เป็นไรอย่าสนใจไม่ต้องแคร์
ผู้พ่ายแพ้อย่างฉันมันทนได้
หากวันใดหัวใจเธอนั้นว่าง
ต้องอ้างว้างเปลี่ยวเปล่าน้ำตาใหล
ขอให้นึกถึงฉันหน่อยเป็นไร
คนที่ใจพ่ายพังยังรักเธอ
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
วันปิยมหาราช
๒๑.๐๐
ณ แดนอาทิตย์อุทัย
21 ตุลาคม 2548 04:12 น.
ทานทองคำ
ขอบคุณ
ดีใจนะดีใจเหมือนถูกหวย
กลอนห่วยห่วยได้มาโชว์หน้าหนึ่ง
ดีใจนะดีใจมันน่าทึ่ง
มีคำหนึ่งอยากจะบอกว่าขอบคุณ
ขอบคุณครับ จากใจ ทานทองคำ
ขอบคุณครับ กำลังใจ ที่เกื้อหนุน
ขอบคุณครับ ความเมตตา เอื้อการุณ
ขอบคุณครับ สำหรับฟืน มาเติมไฟ
มาบ้านกลอนหลังนี้นานแสนนาน
พากเพียรอ่านงานกลอนด้วยหลงใหล
ยิ่งยิ่งอ่านมันปั่นป่วนกวนฤทัย
อดไม่ไหวเลือดไทยใจรักกลอน
ทานทองคำขอฝากคำลำนำถ้อย
ด้วยยังด้อยอ่อนหัดกานท์อักษร
เรียนไม่มากไร้ปริญญามากอดนอน
ขอมิตรกลอนช่วยชี้สอนสุนทรมา
บทท้ายนี้ขออวยพรให้สักนิด
ขอมิ่งมิตรเกลอกวีพี่น้องข้า
จะอยู่ไหนที่ใดในโลกา
ขอเทวาคุณพระปกปักคุณ
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
๒๑ ตุลาคม ๔๘
๐๖.๑๐
19 ตุลาคม 2548 19:32 น.
ทานทองคำ
จาก...ก้นบึ้งของหัวใจ
อยู่เมืองไกลหัวใจมันเหงาเหงา
อยู่เปล่าเปล่าเลยลองเหลาดินสอ
คมหรือเขลาเราเรียบเรียงคำถักทอ
เพื่อสานต่อเจตนาครูอาจารย์
เมืองสยามหรือนามไทยในวันนี้
ปราชญ์กวีเลื่องลือชื่อโลกโจษขาน
ดังบันทึกไว้ในพงศาวดาร
เป็นตำนานให้รุ่นหลังได้ชมชื่น
เราเป็นไทยหากทำลายคงน่าเศร้า
ภาษาเราไม่สนใจให้ขมขื่น
ดวงวิญญาณ์บรรพชนไห้สะอื้น
แล้วเราจะยืนตรงไหนในโลกา
กว่าแผนที่จะมีประเทศไทย
นานเท่าไรกว่าจะมีอักษรา
กว่าจะมีคำพูดจำนรรจา
กว่าจะมีภาษามาเป็นไทย
กี่ร้อยพันหมื่นแสนดวงวิญญาณ์
เอาชีวาเลือดเนื้อเข้าแลกไว้
เราลูกหลานกลับผลาญจนบรรลัย
เดี๋ยวพูดไทยปนฝรั่งให้นังนัว
ไทยกับไทยพูดไทยแสนไพเราะ
ฟังเสนาะจับใจไม่ปวดหัว
ไทยกับไทยดันสปี๊คกันให้มั่ว
ลิ้นระรัวกลัวตกยุคหรือไรกัน
อันตัวข้านั่นน้อยกะจิดริด
ไม่มีฤทธิ์มีสิทธิ์ไปต่อต้าน
จึ่งระบายเป็นกลอนก่อนวายปราณ
เพื่อขับขานให้ท่านเราเฝ้าใคร่ครวญ...
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
เวลา ๒๑.๓๒ น.
๑๙ ตุลาคม ๒๕๔๘ ณ แดนอาทิตย์อุทัย
18 ตุลาคม 2548 04:31 น.
ทานทองคำ
ออกพรรษา
ออกพรรษาแล้วดีใจให้สดชื่น
ยิ้มระรื่นดั่งเสือหวลคืนป่า
สามเดือนแทบขาดใจวายชีวา
โอ้ยอดยาข้าคิดถึงเหลือประมาณ
อีกไม่กี่อึดใจจะไปหา
ขอแก้วตารอพี่อยู่ที่บ้าน
คิดถึงน้องดองไว้นานแสนนาน
สุขสำราญออกพรรษาฟาดยาดอง
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
วันออกพรรษา
ฟ้าสางแล้ว
หน้าส่วนตัว
3016
