6 ธันวาคม 2549 19:22 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ฉันเดินอยู่บนถนน
บนทางเท้ามีหลุมลึก
ฉันตกไปในหลุมนั้น
ฉันหลงทาง...ฉันสิ้นหวังหมดกำลังใจ
ไม่ใช่ความผิดของฉันสักหน่อย
กว่าจะปีนออกมาจากหลุมได้ ใช้เวลาทั้งชาติ
ฉันเดินอยู่บนถนนเส้นเดิม
บนทางเท้ามีหลุมลึก
ฉันแกล้งทำไม่เห็นหลุม
ฉันตกหลุมอีกครั้ง
ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะตกลงมาที่เดิม
แต่ไม่ใช่ความผิดของฉันสักนิด
กว่าฉันจะปีนออกมาได้ จึงใช้เวลานานมาก
ฉันเดินอยู่บนถนนเส้นเดิม
บนทางเท้ามีหลุมลึก
ฉันมองเห็นหลุมอยู่ตรงนั้น
ฉันยังคงตกลงหลุม...เป็นนิสัยไปซะแล้ว
ฉันตาสว่าง
ฉันรู้ดีว่าฉันอยู่ตรงไหน
ฉันยอมรับว่าตัวเองผิดจริง
ฉันปีนออกจากหลุมในฉับพลัน
ฉันเดินอยู่บนถนนเส้นเดิม
บนทางเท้ามีหลุมลึก
ฉันเดินเลี่ยงหลุมไป
ฉันเดินอยู่บนถนนเส้นอื่นแล้ว