10 สิงหาคม 2547 13:25 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ตั้งแต่วันนี้.......
ทุกที่..ที่มีเธอ..จะไม่มีฉัน
จะลืมให้หมดสิ้นความผูกพัน
เพราะฉัน..ไม่ใช่คนสำคัญอีกต่อไป
จะไม่หันกลับไปเดินทางสายเก่า
ไม่ว่าใจจะเหงาเศร้าเพียงไหน
ทุกวันนี้จึงต้องเตรียมทำใจ
ให้พร้อมที่จะก้าวไปเพียงคนเดียว
10 สิงหาคม 2547 13:18 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ก็รู้นะว่าหลอก
ไม่ต้องบอกก็รู้สึกได้
ถ้าสัมผัส..ลึก..ลึก..ด้วยใจ
เธอหลอกได้..ฉันก็รักได้..ไม่แคร์
ถ้าฉันรักใครสักคน
อดทน..ห่วงใย..ดูแล
เขารักหรือไม่..ก็แล้วแต่
ขอแค่ได้รักก็พอ
จะรักมั่นคงอย่างนี้
หัวใจยังดีไม่เห็นสึกหรอ
เจ็บนักก็แค่น้ำตาคลอ
รักเธอให้เพียงพอก่อนเลิกลา
9 สิงหาคม 2547 12:30 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ความรักไม่มีเสียง
เพราะเป็นเพียงความรู้สึก
ก่อตัวในส่วนลึก
ในสำนึกของจิตใจ
ความรักไม่มีตัวตน
ไม่มีคนใดเห็นได้
รู้เพียงระหว่างใจกับใจ
ที่ซ่อนไว้ในความผูกพัน
9 สิงหาคม 2547 12:26 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
รักมากจึงอยากให้รู้
สบตาฉันดู..แล้วเธอจะรู้ว่าแค่ไหน
รักมากจึงอยากอยู่ใกล้
บอกสักคำได้ไหม
ว่าเธอก็มีใจให้..เช่นกัน
8 สิงหาคม 2547 16:22 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
อย่าเอ่ยออกมาว่าคิดถึง
เมื่อไม่ได้ตราตรึงสักเท่าไหร่
อย่าเอ่ยออกมาว่าห่วงใย
เมื่อหัวใจไม่รู้สึกอาทร
สิ่งที่ดีที่ได้รับกับเคยให้
สุดท้ายหายไปในวันก่อน
หายลับพร้อมกับความอาวรณ์
เหลืออารมณ์ร้าวรอนซับซ้อนใจ