8 กรกฎาคม 2547 18:59 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
รับรู้บ้างซิ...
ว่ามีคนคอยห่วงใย
ทำเป็นลอยมาลอยไป
เหมือนไม่มีใครผูกพัน
รับรู้บ้างไหม...
ว่ามีใครคอยห่วงอยู่ทุกวัน
อยากให้มองคนใกล้ใกล้กัน
แล้วจะรู้ว่าใครคนนั้น..รอเธอ
8 กรกฎาคม 2547 18:55 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
บอกสิ..ยังรักใช่ไหม
ยังไม่เปลี่ยนไปสักนิด
เพียงแต่เข้าใจเธอผิด
คิดไปต่างต่าง..นานา
จำเป็นต้องห่างไปบ้าง
ไม่ใช่เพราะอยากร้างหนีหน้า
แต่ด้วยคิดถึง..จนทรมา
จึงเก็บเอามาน้อยใจ
เป็นอย่างนี้ใช่หรือเปล่า
จริงจริงในใจยังมีเรา..ใช่ไหม
ใจยังอยู่แนบใจ
ยังไม่มีใครมาแทรกกลาง
หรือว่าไม่ใช่เช่นนี้
บอกมาเลยคนดี..สักอย่าง
อย่าปล่อยให้เคว้งคว้าง
สับสนอ้างว้าง..อย่างนี้เลย
8 กรกฎาคม 2547 18:15 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ไม่รักก็ไม่ต้องมาห่วง
ทำสายตาหึงหวงอย่างนั้น
รู้ไหม..ฉันไหวหวั่น
เพราะสายตาเธอนั้นมีความนัย
ไม่รัก..ก็ไม่ต้องมายึกยัก
ปล่อยให้ฉันทึกทักเอาได้
ไม่รัก..ก็ไม่ต้องแคร์อะไร
ฉันจะเป็นยังไง...
ก็เลิกห่วงใย..เสียที
8 กรกฎาคม 2547 17:38 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
อย่าไกลไปกว่านี้ได้ไหม
ฉันกลัวความรักจะติดตามไป..ไม่ถึง
กลัวว่า..ความห่วงใยที่มีให้..เธอจะไม่ซึ้ง
และที่กลัวมากกว่า.....
กลัวว่าจะมีใคร..อีกคนหนึ่ง
เข้ามาผูกพันลึกซึ้ง..อยู่กับเธอ
8 กรกฎาคม 2547 17:28 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เธอมาช้าไปเอง...
แล้วก็เผอิญฉันตัดสินใจเก่งไปหน่อย
ไม่ชอบการรอคอย
และไม่รู้ว่าคนที่เคยคอยจะมา
เธอมาช้าไปนิด...
และเผอิญฉันก็คิดไม่ช้า
เลยรับรักคนอื่นมา
วันนี้เลยหมดสิทธิ์พิจารณา..รักเธอ