18 มิถุนายน 2547 12:15 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เพราะเธอ...คือส่วนหนึ่งของหัวใจ
ที่ฉันเก็บไว้...ในความทรงจำ
ทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกการกระทำ
มันคือ..ความผูกพัน..ใช่ไหม
แล้วทำไม..วันนี้ เธอกลับทิ้งมันไป
ปล่อยให้ฉันเดินตามลำพัง...เพียงคนเดียว
บนหนทางที่ดูเดียวดาย ในหัวใจ..ฉันโหยหา
มีแต่ความรักกับน้ำตา
กับเรื่องราวที่ผ่านมา ของเรา
ฉันยังอยู่กับความหลังครั้งเก่า
และเรื่องราวร้าวรานของหัวใจ
ถึงแม้ในวันนี้.....
บางสิ่งบางอย่างได้เปลี่ยนไป
แต่ความรู้สึกข้างในหัวใจ
ยังไม่เคยเปลี่ยนไปได้เลย
ทั้งความรักและห่วงใย
ที่เคยให้กับใครคนนั้น
ก้อคงเป็นอยู่เหมือนเมื่อวัน
ที่เรา เคยรักกัน ดั่งวันวาน
18 มิถุนายน 2547 09:44 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ก้ออาจมีบางครั้ง...ของบางเวลา
ที่หัวใจตัวเองไม่เหมือนเดิม...
เป็นเพราะความห่างไกล..ความเหงา..และเดียวดาย
หัวใจดวงนี้จึงอ่อนไหวกับความห่วงใยของใครอีกคน
จนหัวใจ..ได้ลืมใครคนหนึ่งซึ่งเคยอยู่ในใจ
แต่... ณ เวลานี้
ฉันได้รู้ว่า...ไม่ว่าใจดวงนี้จะได้เจอกับใครๆ ก้อตาม
แต่ก้อไม่เหมือนใครคนหนึ่ง..คนนั้น
ฉัน..สัญญาว่า..จะนำหัวใจดวงนี้กลับมา
เพื่อรอเวลา...ว่าสักวัน
เราคงจะ... รักกัน ... เหมือนเดิม
18 มิถุนายน 2547 09:01 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ฉันคนนี้...บางทีก้ออ่อนไหว
กับความสับสนของหัวใจ และการกระทำของใครบางคน
เป็นเธอใช่ไหม...เข้ามาทำให้ใจฉันสับสน
เพียงแค่การกระทำและคำบางคำ
ก้อทำให้หัวใจฉันต้องฟังเธอ
ใจ...ที่เคยบอกว่าไม่สน
ก้อต้องหยุดและฟังเสียงของใจเสมอ
เพียงหัวใจมันบอกว่า ใช่ เธอ
ไม่ใช่ฝัน ไม่ละเมอ แต่ คือเรื่องจริง