15 พฤศจิกายน 2547 18:45 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
รานร้าว...ดาวดับ
เดือนลับ...อับแสง
เหมือนชีวิตคนยามสิ้นแรง
คอยหรี่แสง..แล้วลับ
.....กับดาวเดือน....
11 พฤศจิกายน 2547 20:04 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
คิดถึงใคร..คนหนึ่ง..ซึ่งไกลห่าง
สุดอ้างว้าง..แสนอาลัย..ใจเพ้อหา
คิดถึงคน..ใกล้ใจ..แต่ไกลตา
ในอุรา..ร้าวระบม..สุดข่มใจ
คิดถึงเธอ..คนดี..ที่ฉันรัก
สุดจะหัก..ห้ามใจ..ไว้ไม่ได้
คิดถึงเธอ..คนดี..ยอดดวงใจ
ว่างเมื่อไหร่..จะไปหา..ในทันที
11 พฤศจิกายน 2547 19:58 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เพียงรู้สึก..เศร้า..เศร้า
เหงา..เหงา..เมื่อถูก..เมินหมาง
อ่อนไหว..เพราะ..ใจบอบบาง
อ้างว้าง..ลึก..ลึก..ภายใน
คล้าย..คล้าย..ตัวเองโดดเดี่ยว
เหลียว..เหลียว..แลใคร..ไม่เห็น
เคยพบ..เห็นหน้า..เช้าเย็น
บัดนี้..เจ้าแปรเปลี่ยนไป
11 พฤศจิกายน 2547 19:39 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
คืนนี้..จะหลับตาลงไหม
ความคิดถึงมันรุมเร้าอยู่ในใจ
ข่มตานอนอย่างไรก้อไม่ลง
ความเงียบ ความเหงา ความว้าเหว่
ปนเปในอารมณ์..คนอ่อนไหว
เพียงเพราะว่า..คืนนี้ไม่มีใคร
คอยห่วงใย..โอบกอด..ยามนิทรา
11 พฤศจิกายน 2547 17:39 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ในวันที่มีน้ำตา
ในวันที่ฟ้าหมองหม่น
ต้องการแค่ใครสักคน
มาเป็นเพื่อนมาปลอบใจ
ในวันที่ฝนพรำๆ
ในวันที่ท้องฟ้าไม่สดใส
ต้องการแค่คนคอยห่วงใย
มีบ้างไหม..คนที่เฝ้าคอย
เป็นเธอใช่ไหม?
ที่ฉันเฝ้าคอย..ในวันนี้
เธอ..มอบหัวใจและไมตรี
ที่ฉัน..ไม่เคยได้รับจากใคร