13 พฤษภาคม 2549 17:18 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ในบางคืน..ที่เดียวดาย
นั่งมองสายฝนพรำ..พรำ
ฝนโปรยปราย..กระหน่ำ
ลมช่วยพัดแรง..ซ้ำ..ซ้ำ..ทุกที
เมื่อ...ฝน...มาเปลี่ยนใจ...
ของใคร..ที่เคยรักกัน
เมื่อใจ...ของเธอ..ไม่ฉัน
รักของเรา..ต้องจบกัน....
ในคืนวันที่...ฝนโปรย
6 พฤษภาคม 2549 18:30 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ฉันไม่ต้องการให้เราจบ..แบบนั้น
ยังอยากให้เธอห่วงใย..เหมือนวันก่อน
ยังต้องการให้เธอรัก..เธออาทร
ห่วงใยฉัน..เหมือนวันก่อน..ที่ผ่านมา
ขอโทษ..ที่ทำให้เธอเสียใจ
ฉันไม่ตั้งใจ..ให้มันเป็นไปอย่างนี้
ฉันรู้ตัว..ฉันเป็นคนผิด..แต่ไม่อาจย้อนวันคืนที่ดี
เพราะเธอเริ่ม..ไกลห่างจาก..ฉัน..ทุกที
ฉันรู้ตัวดี...ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร
แต่... อยากให้เธอรู้ไว้....
ฉันไม่มี..ใคร..ใคร..ตอนนี้
อยู่คนเดียว..เหงาๆ ..นึกถึงแต่วันเก่าเก่าที่เคยมี
มันก็เพียงแค่นี้..กับชีวิตที่ไม่มีอะไรดี..ของใครบางคน
ไม่คิดว่าจะต้องเป็นแบบนี้ ...รู้ว่าเธอเจ็บ..เราก้อเจ็บเหมือนกัน..ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร..
4 พฤษภาคม 2549 08:24 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ฉัน....คนอ่อนแอ
จึงเป็นผู้แพ้...ของหมากเกมนี้
เธอเดิน...ฉันหยุด...เราคุยกันไม่ได้สักที
แล้วยังงี้จะเข้าใจกันอย่างไร
หมากเกมนี้ของเราคงจบแล้ว
เธอ...เข้าใจ...ใช่ไหม
ต่างคน....ต่าง...มีเหตุผล
ต่างคน...ต่าง...คิดจะไป
ทิ้งให้..ใคร...เจ็บช้ำ..ในวันที่ผ่านมา
3 พฤษภาคม 2549 15:22 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
พรุ่งนี้. . . ฉันจะอยู่เพื่อรักเก่า ๆ
จะจดจำความเป็นเรา. . .
แม้จะเต็มไปด้วยความเศร้าหมองหม่น
จะยิ้มกับใครๆ ที่ชีวิตได้เข้าไปปะปน
แม้จะไม่มีสักคนที่เป็นเธอ
พรุ่งนี้ . . . ฉันจะอยู่ด้วยหัวใจเก่า ๆ
ที่ยังมีเงาความเป็นเราอยู่เสมอ
จะตื่นเพื่อรัก หลับตาเพื่อรัก รักเธอ
มีความสุขกับการพร่ำเพ้อถึงวันวาน
พรุ่งนี้ . . .ฉันจะอยู่ด้วยชีวิตเก่าๆ
ที่มีความเหงา ซึ่งก่อกำเนิดจากเรื่องราวไหวหวาน
แลกกับการที่เธอจากไปพบสื่งใหม่ที่ต้องการ
หากต้องเจ็บปวดอย่างกล้าหาญ ฉันยินดี
ฉันทำทุกอย่างเพื่อรัก
มันอาจดูผิดนักที่จมปลักอยู่กับความฝัน
จริงอยู่ที่ชีวิตต้องยืนอยู่กับปัจจุบัน
และก็จริงเช่นกัน ที่รักเรานั่นเหลือเพียงเงาบาง
แต่ฉันทำทุกอย่างเพื่อรัก
นี่คือเหตุผลแน่นหนักไม่ใช่ข้ออ้าง
มันอาจดูโง่งมที่เจ็บจมกับภาพจางๆ
แต่ใครจะว่าอย่างไรก็ช่าง ฉันจะรักเธอ
สิ่งที่อยู่ในดวงตาเธอคือความว่างเปล่า
ภาพของฉัน เธอ และเขา กลายเป็นฉันผู้แพ้
การดึงมือเธอมากอดไว้ เป็นการกระทำที่ผิดเกินไปสำหรับคนอ่อนแอ
ไม่ว่าใครรักแก หรือถูกรักแก แต่คนที่ไม่ใช่ "ของแท้" ก็ควรลา
ความรัก. . . ไม่เคยมีถูกหรือมีผิด
แต่บางครั้งการมีชีวิต ก็กลายเป็นความผิดของคนไร้ค่า
ฉันจึงไม่ควรมีตัวตนในขณะที่เธอสองคนสานเวลา
และฉันก็ไม่ควรมีหัวใจ หรือดวงตาที่แสดงให้เธอรู้ว่าฉันรักใคร
ไม่ว่าใครจะมาก่อนหรือมาที่หลัง
คนที่เป็น "ความผิดพลั้ง" ก็คือคนที่จะต้องร้องไห้
หากสิ่งที่เหยียบย่ำจนธรรมดาคือเม็ดทราย
ทรายที่เล็กกว่าใจ. . . กับใจที่ไร้ค่ากว่าทราย
มันก็สมควรแล้วใช่ไหมที่ฉันจะลา
3 พฤษภาคม 2549 13:20 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
อย่า...บังคับจิตใจฉัน
ให้ไปรักคนนั้น..คนนี้
เพียงเธอเห็นว่า..เขาเหมาะสมกับฉันดี
แล้วนึกไหมว่า....
ใจฉัน...คนนี้..จะเป็นอย่างไร
อย่ามาบอกให้ไปรักกับเขา
เพราะระหว่างเรา..ไปด้วยกันไม่ได้
อย่าอ้างความสัมพันธ์..เพื่อหาทางจบ..จบกันไป
รู้ตัวเองบ้างไหม..เธอทำใครให้ร้าวราน
หน้าส่วนตัว
859
Lovers
0 คน เลิฟทะเลไม่เคยหลับ
