3 สิงหาคม 2547 17:20 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
อยากอยู่คนเดียวสักระยะ
ไม่อยากจะพบหน้าใครที่ไหน
เพราะร้าวรานเหลือเกินแล้วหัวใจ
เมื่อคนเคยเคียงใกล้กลับร้างลา
แต่ขอร้อง...........
อย่ามาทำห่วงใย
ห่าง...ห่าง...กันไปคงจะดีกว่า
อยากอยู่เงียบ...เงียบกับน้ำตา
แล้วใช้เวลา...ทำใจ
3 สิงหาคม 2547 16:51 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เอาใจเธอไม่ถูก
อ่านใจเธอไม่ออก
มีใจแล้วทำไมไม่บอก
ก็เห็นเป็นผู้ชายแท้...แท้
พูดแค่คำรักน่าจะไหว
ท่าทางเธอก็ออกจะมั่นใจ
หมั้นฉันไว้ด้วยใจก็ยังดี
วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
ก็ปล่อยให้เวลามันชี้
เราอาจเข้ากันได้ดิบดี
รักฉันวันนี้เลย...เป็นไง
3 สิงหาคม 2547 10:53 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
อย่าบอกว่า...เข้าใจ
หากทุกสิ่งที่เป็นไปมันสับสน
อย่าบอกว่าคิดถึงมากมายหลายล้น
ถ้าหากเธอเป็นคนหลงลืมอะไรง่ายเกินไป
อย่าบอกว่ารักฉัน
หากเธอไม่ได้เห็นความสำคัญตรงไหน
อย่าบอกว่าจริงใจ
หากเธอให้ไม่ได้จริง..จริง
1 สิงหาคม 2547 16:11 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ก็ยังอบอุ่นเหมือนเคย
แม้เธอจะชาเฉยไปบ้าง
แต่หัวใจที่ไม่เคยไกลห่าง
ทอดวางให้ใจเราใกล้กัน
เคยเหว่ว้าบางที
เมื่อคิดว่าคงไม่มีเธอวันนั้น
แต่เมื่อเราเข้าใจกัน
หัวใจฉันก็ยังอบอุ่นเหมือนเคย
1 สิงหาคม 2547 09:09 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เพียงความรักอย่างเดียว
จะเกี่ยวเราให้ผูกพันกันแค่ไหน
รักยังต้องการความเข้าใจ
ยอมรับในสิ่งเป็นไปของกันและกัน
ถ้ายังเป็นอยู่อย่างนี้
คงมีสักวันที่รักต้องเปลี่ยนผัน
ถึงจุดที่รอนร้าวไม่เข้าใจกัน
เธอ-ฉันต้องหันหลังจากลา
ยอมรับว่าฉันเป็นอย่างนี้ได้ไหม
เป็นคนมีความจริงใจห่วงหา
แม้บางครั้ง..บางทีที่เฉยชา
แต่ก็รัก..รักเธอมากนะ...มากกว่าใคร