ว่างเปล่า...... สิ่งรบเร้าเคล้าน้ำตา คือความเศร้าเล่าเรื่องว่า เจ็บนักหนายามร้าวรอน เคยอบอุ่นอุ่นไอเขาเคยมอบ วันนี้หอบเพียงความช้ำซ้ำอาวร สิ่งเคยมีกลับไม่มีใจไหวอ่อน เคยเว้าวอนกับเงียบงันวันไร้เธอ ว่างเปล่า...... มีเพียงเศร้าที่ล่นเอ่อ ลมหายใจที่พร่ำเพ้อ พบเพื่อเจอการลาจากแสนทรมาน ฉันไร้แล้วแววตาที่เคยพร่ำ สิ่งที่ดีเคยทำกลับกลายไร้สงสาร มีเพียงความว่างเปล่าที่ยาวนาน กอดฉันในวันวานกลับหวนมา