27 เมษายน 2550 15:28 น.
ทะเลใจ
สามอย่างจำไว้ให้ละ
โลภะ โทสะ โมหะ นี้หนา
สามอย่างควรทำ ทาน ศีล ภาวนา
วันทาสามอย่างจิตนึก พุทธ ธรรม สงฆ์ ควร
สามอย่างให้หาไว้เป็นแนวทาง
สะอาด สว่าง สงบ จบความร้อนให้ครบถ้วน
สี่คูณสามตามไว้ในสำนวน
แล้วแต่ล้วนดีทั้งตนคนชิดใกล้
ควรจำในสิ่งที่ควรจำท่านสอน
อย่าอาวรณ์ในสิ่งที่ทำให้หวั่นไหว
ลิมสิ่งที่ควรลืมท่องไว้ให้ขึ้นใจ
สิ่งใดใดที่ทุกข์ร้อนจะบรรเทา
ให้ทำในสิ่งที่ควรทำย้ำอีกครั้ง
เสริมพลังความดีอย่าโง่เขลา
เลิกในสิ่งที่ควรเลิกเถิดใจเรา
แล้วจะเบาทั้งกายและจิตใจ
ให้ละ 3 = โลภะ โทสะ โมหะ
ให้ทำ 3 = ทาน ศีล ภาวนา
ให้นึก 3 = พุทธ ธรรม สงฆ์
ให้หา 3 = สะอาด สว่าง สงบ
4 X 3 = 12
พอแล้ว
***
จำสิ่งที่ควรจำ ลืมสิ่งที่ควรลืม
ทำสิ่งที่ควรทำ เลิกสิ่งที่ควรเลิก
มิฉะนั้นจะจมอยู่ในนรกตลอดเวลา
***
พุทธทาสภิกขุ
เอมเองไม่ใช่พุทธศาสนานิกชน ชาวพุทธ
ที่เข้าใจท่องแท้ในพระธรรมคำสอนทั้งหมด
แต่ก็พอหยิบจับเอามาใช้ในชีวิตประจำวันบ้างเป็นบ้างข้อ
และคงต้องขอคำชี้แนะจากผู้รู้อีกมากเชียวค่ะ
23 เมษายน 2550 13:01 น.
ทะเลใจ
อยากรู้สายตาที่เธอส่งมาทุกวัน
สุขทุกข์คอยไถ่ถามกันซ่อนความลับใด
เพราะฉันนี้ยังไม่เคยรู้สึกจึงนึกสงสัย
ช่วยบอกความนัยให้ฉันรู้ที
ผ่านเหงามาได้ทุกครั้งก็เพราะเธอ
ยิ้มได้เสมอก็ยังเพราะเธอคนนี้
คอยเติมแต่งต่อเติมความรู้สึกดีดี
คอยเคียงข้างทุกทียามท้อใจ
เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาหาคนสนใจอยากนัก
เจอเธอทำคล้ายว่ารักจึงอดยิ้มคนเดียวไม่ได้
เหมือนดอกหญ้าเจอสายลมก็หวั่นไหว
ไม่ต่างอะไรจากใจฉันที่คิดกับเธอ
เฝ้าติดตามถามทักมาหลายปี
สิ่งที่เห็นอยู่นี้ก็ยังดีด้วยเสมอ
บอกฉันสักนิดได้ไหมในสิ่งที่ฉันเจอ
ความรู้สึกของเธอคือใช่รักหรือเปล่า
4 เมษายน 2550 12:45 น.
ทะเลใจ
คนหน้ากระจกอย่างฉันในวันเหงา
รอให้เขาบอกคิดถึงคนึงหา
ก่อนจะนอนฝากคำอ้อนก่อนหลับตา
ไม่เจอหน้าได้ยินเสียงก็เพียงพอ
ระยะทางความห่างไกลให้เหตุผล
กับหนึ่งคนบนทางใจให้เคยท้อ
แม้หวั่นไหวไปบ้างระหว่างรอ
แต่ยังขอรักมั่นในสัญญา
หากพรุ่งนี้ลมหายใจได้สูญสิ้น
ไร้ยลยินสิ่งต่างต่างทางข้างหน้า
ไร้เรือนร่างที่เคยอุ่นคุ้นกายา
ชีพจรลาจิตวิญญาณการเป็นคน
แต่ความรักของฉันนั้นไม่หาย
พร้อมความตายที่พลัดพลากจากสักหน
ยังคงอยู่ภายในใจเมื่อร้อนรน
หากทุกข์ทนให้เธอรู้ยังอยู่เคียง
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
1104
