10 ตุลาคม 2550 14:36 น.
ทะเลใจ
เขียนสมัครรักไว้ในชั้นเรียน
เฝ้าพากเพียรตั้งใจในยามสอน
ทั้งคำรักทั้งคำหวานหว่านก่อนนอน
ทั้งเสียงอ้อนเวลาไกลให้คำนึง
สอบผ่านชั้นอนุบาลบ้านแห่งรัก
ก้าวพ้นหลักของห้วงช่วงคิดถึง
จากไม่รู้เปลี่ยนเป็นรู้ครูลึกซึ้ง
เปลี่ยนเป็นหนึ่งห้องใจห่วงใยมี
แต่เลื่อนชั้นได้ไม่นานหวานเป็นขม
รักติดลมจมติดรอเธอก็หนี
ปล่อยให้ฉันต้องเคว้งคว้างกลางฤดี
ปล่อยตามมีตามเกิดเตลิดไป
ถึงเวลาเข้าชั้นฉันต้องสอบ
เหลือแต่หอบความเจ็บช้ำซ้ำหวั่นไหว
มีน้ำตาตอบคำถามยามช้ำใจ
เกรดที่ได้คือติดศูนย์คูณความตรม
8 ตุลาคม 2550 18:49 น.
ทะเลใจ
โลกสร้างฉันขึ้นมาเพื่อเป็นของเธอ
ฟ้าจึงนำทางให้มาเจอกับเธอผู้ชายที่แสนดี
สิ่งที่ขาดหายไปเธอเข้ามาเติมทุกที
เรื่องร้ายมากมายที่มีเธอคอยแบ่งเบาทุกเวลา
เพราะหัวใจของเราที่ผูกพัน
จึงเปลี่ยนให้ฝันเป็นจริงขึ้นมา
ให้คนที่เคยร้องไห้มีแต่น้ำตา
เปลี่ยนเป็นคนที่มีค่ามากมาย
ขอบคุณเธออีกครั้งที่รักกัน
ส่องทางเดินที่ฉันเคยมืดมนให้จางหาย
อ้อมแขนอุ่นอุ่นจากเธอช่วยทำให้ผ่อนคลาย
ความหนาวรอบรอบกายมลายจางไป
ขอบคุณเธออีกครั้งที่รักกัน
โปรดอย่าได้ปล่อยมือเธอจากฉันไปหาใคร
หนทางข้างหน้าไม่ว่าจะเป็นอย่างไร
ฉันจะจับมือเธอไว้และไปด้วยกัน
6 ตุลาคม 2550 15:38 น.
ทะเลใจ
คำว่ารักเคยถามเธอเสมอเสมอ
แต่คำตอบก็คือเธอทำเป็นเงียบเฉย
อ้างว่าไม่รู้ทุกทุกครั้งเลี่ยงทุกทีอย่างเคยเคย
สรุปแล้วก็เลยยังไร้คำตอบอยู่ทุกวัน
วันไหนหากฉันทำเป็นเงียบเงียบเย็นชา
เธอก็หงุดหงิดทำหน้าบึ้งบึ้งอยู่แบบนั้น
วันไหนยิ้มแย้มออดอ้อนเธอสารพัน
กับพลักไสออกให้ไกลไกลกันมันเลยทำให้ไม่เข้าใจ
พอเราทำเป็นห่วงใยเข้าหน่อยเดียว
บอกอย่ายุ่งเกี่ยวสักวันจะได้ไหม
พอเราแกล้งปล่อยปะละเลยไม่ใส่ใจ
กลับโมโหซะยกใหญ่จนต้องไปง้อขอคืนดี
เลยสรุปไม่ได้ว่าตกลงเธอรักหรือไม่รัก
ฉันเริ่มชักจะเหนื่อยใจอยากก้าวเท้าออกเดินหนี
แต่พอเห็นแววตาเหงาเหงาก็เลิกล้มซะทุกที
เฮ่อ ..... ตกลงจะไร้คำตอบแบบนี้ไปอีกนานสักเท่าไร
5 ตุลาคม 2550 12:59 น.
ทะเลใจ
ไออุ่นจากฝ่ามือที่ชิดใกล้
แนบสนิทในใจด้วยความห่วงหา
มอบความอบอุ่นใจยามมีน้ำตา
สื่อแทนภาษาความรู้สึกดีดี
อ้อมกอดแห่งความปลอดภัย
เธอมอบให้เสมอสำหรับฉันคนนี้
คอยปกป้องจากอันตรายที่มี
และยังคงความรู้สึกดีเมื่อเศร้าใจ
รอยหอมที่เธอประทับตรงแก้ม
ปลายจมูกแต้มยามชิดใกล้
คอยส่งสายตาหยอกเย้าสื่อความนัยย์
ที่ฉันก็เดาไม่ได้ว่าคืออะไรที่เธอสื่อสารมา
คำสองคำที่บอกคือความคิดถึง
ส่งมาพร้อมแววตาลึกซึ้งเสน่หา
แต่มีเงาบางอย่างที่ซ้อนไว้ตลอดเวลา
ฉันเองพยายามค้นหาแต่ไม่เคยเจอ
เธอบอกย้ำว่ารักฉันมากกว่าใคร ใคร
ยืนยันหนักแน่นจากหัวใจเอ่ยปากมาเสมอ
แต่มีบางอย่างที่เหมือนไม่แน่ใจในคำพูดที่เจอ
และยังคงเป็นภาพเบลอเบลอระหว่างเราสองคน
การแสดงออก การกระทำ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาปฏิบัติต่อฉัน
มันเพิ่มเติมมากขึ้นทุกวัน.....ทุกวัน
คนอื่นนอกเหนือจากเราต่างมองและเข้าใจว่าเราเป็นคนรักของกันและกัน
เพียงฉันเท่านั้นที่รู้จากปากของเขาด้วยถ้อยคำ
ผ่านไปแต่ละวัน ซ้ำ ซ้ำ ย้ำ ย้ำ
ฉันคือ เพื่อน ที่เขา รัก
ไออุ่นจากฝ่ามือ อ้อมกอด รอยหอม คำคิดถึง คำบอกรัก
การกระทำซ้ำซากระหว่างกัน