26 กันยายน 2549 19:20 น.
ทะเลใจ
ฉันไม่ได้มาขอความรักจากเธอมากมาย
หรือมาก้าวก่ายโลกส่วนตัวของเธอนั้น
เพียงแค่อยากถามเรื่องความผูกพัน
เรายังคงรักกันเหมือนเดิมไหมฉันไม่มั่นใจ
วันนี้เธอเหมือนออกห่างจากฉัน
มากขึ้นจนไหวหวั่นสุดหวั่นไหว
เป็นเพราะเหตุผลจากฉันหรือจากใคร
ที่ทำให้เธอเป็นไปไม่เหมือนเดิมนะคนดี
จากคุยกันทุกวันสนิทสนิม
หยอกเย้าทำให้อารมณ์ร่าเริงทุกทุกที่
แปรเปลี่ยนไปเป็นเงียบงันลงทุกที
แม้ฉันร้องไห้อยู่แบบนี้เธอยังไม่ใส่ใจ
บอกฉันหน่อยนะ เพียงคำตอบเดียวเท่านั้น
กับความสัมพันที่เธอยังมีให้
หากหมดรักฉันแล้วก็พูดมาฉันจะให้ไป
ไม่รั้งเธอไว้ให้ปวดใจทั้งสองคน
23 กันยายน 2549 11:07 น.
ทะเลใจ
เหมือนความคิดมันวนอยู่กับเรื่องเดิมเดิมไม่ได้ไปไหนไกล
จนทำให้เหนื่อยหัวใจในวันและเวลาแบบนี้
เก็บกักน้ำตาที่เอ่อล้นไม่ให้ใครเห็นว่าเราทุกข์ด้วยการยิ้มให้ด้วยยินดี
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำให้สิ่งต่างต่างที่เจอมันมีอะไรดีขึ้นสักอย่าง
บนทางที่ก้าวเดินไปทุกลมหายใจเข้าออก
มันเหมือนบ่งบอกให้เราไม่มีช่องที่เว้นว่าง
วนเวียนอยู่กับเรื่องที่ไม่รู้จะทำอะไรให้บนหนทาง
มันเจือจางกับความทุกข์ทุกอย่างที่ต้องเจอะเจอ
จะมีบ้างไหมทางออกที่ทำให้ใจสบายขึ้น
โดยที่ไม่ต้องฝืนทำเป็นมีความสุขอยู่เสมอ
แล้วจะมีสักกี่คนที่ทำตรงกับคำพูดว่าห่วงใยยามน้ำตาเออ
แล้วมีให้กับสิ่งที่เจอที่เรียกว่ารักฉันจริงจริงสักคน
ก็รู้ว่าคนเราสัญชาตญาณความรักตัวเองต้องมากกว่า
แม้กับคนใกล้ไกลสายตาที่เหมือนว่ามีรักมากล้น
แต่สุดท้ายยามเศร้ายามเหงากับคนบางคน
ที่บอกไปแล้วก็ปล่อยให้สับสนเพียงลำพัง
มันอาจจะใช่ที่เราอาจจะเข้าใจเค้าผิด
ที่ต่างคิดว่าเรายังมีเค้าคือความหวัง
เคียงข้างอยู่ต่อเติมให้ซึ่งกำลัง
ไม่ทิ้งให้ฝังอยู่กับความทุกข์เพียงลำพังในโลกกว้างใหญ่
สุดท้ายฉันควรจะเข้าใจในสิ่งที่เผชิญอยู่ใช่ไหม
หากทุกความอ่อนไหวเข้ามาประชิดจนร้องไห้
กอดตัวเองให้แน่นแล้วบอกว่าฉันไม่เป็นไร
จับมือกับความว่างเปล่าแล้วก้าวเดินต่อไปแม้ไม่มีใครสักคน
22 กันยายน 2549 12:24 น.
ทะเลใจ
สุดท้ายฉันก็เป็นคนอื่นอีกแล้วใช่ไหม
เมื่อหัวใจเขาเข้าใกล้ใกล้กว่าฉัน
วันนี้เธอมีเขามาผูกพัน
เธอทิ้งกันให้เจ็บปวดทั้งหัวใจ
สุดท้ายฉันก็เป็นคนอื่นต้องเจ็บช้ำ
เธอเหยียบย่ำความรักที่มีให้
มาวันนี้เธอบอกฉันให้กลับไป
อยู่ที่เดิมที่หัวใจไม่เคยจะมีเธอ
สุดท้ายฉันก็เป็นคนอื่นที่ต้องร้องไห้
เมื่อความหวั่นไหวที่พลั้งเผลอ
ยามเขาไกลห่างร้างสัมพันไม่พบเจอ
จางไปเมื่อเขาและเธอกลับมาอีกที
สุดท้ายฉันก็เป็นคนอื่นที่เธอยื่นให้
ปวดร้าวสุดหัวใจแทบยืนไม่ไหวอยู่ตรงนี้
เธอแกล้งรักแล้วผลักไสอย่างไม่ใยดี
เมื่อความสัมพันของเธอกับเขาคืนดีกันและกัน
สุดท้ายคนที่ต้องร้องไห้ก็คือฉันที่รักเธอ
สุดท้ายน้ำตาเอ่อก็คือหัวใจฉัน
สุดท้ายหรือยังที่จะทำร้ายกัน
สุดท้ายหรือเปล่าที่จบความฝันระหว่างเรา
18 กันยายน 2549 12:46 น.
ทะเลใจ
ขอบคุณ
กับอ้อมกอดอุ่นอุ่นที่คุ้นเคย
แม้บางทีมีที่ท่าว่าชาเฉย
แต่รับรู้ว่าไม่เคยจะทิ้งกัน
ขอบคุณ
คำแนะนำที่คำจุนหัวใจฉัน
ร้อยปัญหาทุกข์นานาสารพัน
เธอก็ยังเคียงข้างฉันเสมอมา
ขอบคุณ
ที่การุณยามอ่อนล้า
ร้องไห้งอแงมีน้ำตา
ยังคงให้ซบตรงบ่าปลอบใจ
ขอบคุณ
ที่มีรักเป็นทุนให้ฉันนั้นยิ้มได้
แม้ทำผิดมากน้อยสักแค่ไหน
สุดท้ายก็ให้อภัยไม่โกรธเคือง
ไม่รู้ว่าสักกี่ล้านคำขอบคุณถึงจะพอกับสิ่งที่พ่อมีให้
12 กันยายน 2549 10:41 น.
ทะเลใจ
ถ้าเธอรักเขาเราคงไปกันไม่ได้
บอกลาเถอะนะหัวใจใคร่ของร้อง
อย่าทำแบบนี้เลยยิ่งเจ็บช้ำน้ำตานอง
เมื่อเขาครองใจทั้งใจจะอยู่เพื่ออะไร
อย่ายื้อยุดฉุดฉันไว้ให้ปวดร้าว
กับเรื่องราวของเราที่หวั่นไหว
เมื่อหมดรักฉันสละให้เธอจากฉันไป
ทิ้งเยื่อใยความสัมพันธ์ระหว่างเรา
แม้วันนี้ฉันจะรักเธอมากสักแค่ไหน
แต่คงทนไม่ได้ที่เธอเฝ้ามองเขา
โดยที่เธอนั้นไม่เหลือไว้รักของเรา
ทิ้งไว้เพียงแค่เงาความทรงจำระหว่างทาง
หากตัวเธออยู่กับฉันในวันนี้
แต่ทุกวินาทีใจของเธอมีคนนั้นอยู่ไม่ห่าง
ประโยชน์อะไรที่ต้องดึงดันให้เราแสดงว่ารักกันไม่จาง
เมื่อสุดท้ายก็ลาร้างกันที่ปลายทางของหัวใจ....