22 มีนาคม 2549 14:15 น.
ทะเลใจ
อยากถามคนดี ..ฉันร้องไห้ได้ไหม
หากหัวใจมันเหนื่อยล้ามาหนักหนา
ฉันร้องไห้ได้ไหมในบางเวลา
เมื่อเจอปัญหาเข้ารุมเร้าภายในใจ
เธอไม่จำเป็นต้องบอกรักฉัน
แค่กอดกันในวันที่หวั่นไหว
เธอไม่ต้องปลอบโยนด้วยคำหวานใดใด
เพียงอยู่ใกล้ใกล้ฉันก็เพียงพอ
และวันนี้ฉันขอร้องไห้จะได้หรือเปล่า
กับเรื่องราวเข้าถาโถมจนใจท้อ
เกินจะกลั้นน้ำตาไว้ให้ไหลคลอ
และฉันขอร้องไห้ใกล้ใกล้เธอได้ไหมคนดี
16 มีนาคม 2549 12:43 น.
ทะเลใจ
เ ธ อ เ ห็ น ค ว า ม รั ก ฉั น ไ ห ม
อ บ อุ่ น ภ า ย ใ ต้ เ ง า ใ จ ม า น า น ห นั ก ห น า
โ ป ร ย ป ร า ย ม า กั บ ส า ย ฝ น ที่ พั ด มา
อ ยู่ บ น ด า ว ทุ ก ด ว ง บ น ฟ้ า เ พื่ อ ห่ ว ง ใ ย
อ ยู่ ใ น ก ลี บ ด อ ก ไ ม้ ย า ม เ ห ว้ ว้ า
อ ยู่ ใ น วั น เ ว ล า ที่ เ ฝ้ า บ อ ก ว่ า รั ก เ ธ อ ม า ก เ ท่ า ไ ห ร่
อ ยู่ ใ น ค ว า ม ฝั น ทุ ก ค รั้ ง ที่ เ ธ อ ห ลั บ ต า ล ง ไ ป
อ ยู่ ใ น ทุ ก ทุ ก ล ม ห า ย ใ จ ฉั น รั ก เ ธ อ
14 มีนาคม 2549 19:24 น.
ทะเลใจ
ในวันที่ความเหงาเข้ารุมเร้า
ทุกความเศร้าแปดเปื้อนเกินเบือนหน้า
ทุกอณูร่างกายคล้ายเย็นชา
มีน้ำตามากลบแก้มแซมร้าวราน
นั่งร้องไห้ในความกลัวตัวเคว้งคว้าง
สีจางจางทางข้างหน้ามาหักหาญ
ให้ล่องลอยเปลี่ยวเหงาเคล้าทรมาน
ใจชื่นบานกลับเหือดหายมลายไป
วินาทีแห่งสิ้นหวังที่พลั้งพลาด
หมดโอกาศจะรื้อฟื้นคืนมาใหม่
กับมีเธอเข้ามาทำย้ำห่วงใย
ยิ้มสดใสให้ลุกยืนคืนพลัง
สู้ต่อไปอย่าได้ถอยคอยหลบหนี
ทุกชีวีต้องพบเศร้าเคล้าความหลัง
จงก้าวเดินเพื่อจุดหมายปลายฝากฝั่ง
อย่าพะวังกลับความกลัวที่มัวตา
กำลังใจเมื่อต้องการวานช่วยบอก
ไม่กลิ้งกลอกกับคำย้ำเลยหนา
มีไออุ่นให้เสมอเจอทุกครา
มีน้ำตาจะช่วยซับจับไหล่เคียง
ขอบคุณที่บ้านหลังนี้สอนให้เอมเป็นคนรับและสอนให้เป็นคนรู้จักให้
เอมเลยได้ในสิ่งที่เอมให้ และเอมก็ให้ในสิ่งที่เอมได้
ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
9 มีนาคม 2549 16:33 น.
ทะเลใจ
ฉันจะไม่เข้าใจในตัวเธอ
สิ่งที่เจอปล่อยไว้ให้เคว้งคว้าง
สิ่งที่เธอทำไปในทุกอย่าง
จะทิ้งขว้างให้เจ็บช้ำไม่จำมัน
ถึงเฉยชาเยือกเย็นที่เป็นอยู่
เฝ้ามองดูด้วยแววตาว่าโศกศัลย์
จะไม่แคร์ในสิ่งนั้นมันสำคัญ
เพียงแค่ฉันได้มีไว้ในครอบครอง
ถึงหัวใจจะเป็นรองของคนอื่น
จะหยัดยืนไม่แปรเปลี่ยนเวียนสนอง
กับความรักที่ไม่มีฤดีปอง
เธอขัดข้องเธอขัดเคืองเปลืองเวลา
ฉันจะเอาเฝ้าแต่จับสนับแน่น
ถึงจะแสนเจ็บปวดใจให้เหนื่อยล้า
แต่ด้วยรักและรักยิ่งประวิงเวลา
ไปจนกว่าฉันจะตายตายจากเธอ
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
เพื่อนพูด " เอม เรารู้นะว่าเค้ารักคนอื่น... แต่เราเลิกกับเขาไม่ได้...เรายอมเห็นแก่ตัว..ดีกว่าต้องเสียเขาไป"
ตอบเพื่อน " แล้วมันได้อะไรขึ้นมาล่ะนอกจากร้องไห้แบบนี้ไม่จบไม่สิ้นกันสักที"
เพื่อนบอก " ถ้าวันนึงเอมรักใครสักคนมากมากเอมถึงจะเข้าใจ"
ตอบเพื่อนในใจ " ทำไมจะไม่เคยรักล่ะ รักสิต้องปล่อยไป เพราะถ้าคนที่เรารักเขาทุกข์เมื่ออยู่กับเรา
แล้วไปสุขกับคนอื่นมันต่างอะไรจากการเลิกกัน "
สุดท้ายตอบอีกที " เฮ่อ ก็.....ตามใจแล้วกัน มีอะไรก็โทรมาแล้วกันนะ"
7 มีนาคม 2549 12:24 น.
ทะเลใจ
ร้องไห้เถอะนะหากเจ็บช้ำ
แต่อย่าย่ำยีใจให้เป็นแผล
หนึ่งคนห่วงหนึ่งคนรักหนึ่งคนแคร์
หากเธอแพ้ฉันจะฉุดให้ลุกยืน
กับความรักมันป่วยการณ์หากจะรั้ง
เมื่อมันพังปล่อยมันไปอย่าขัดขืน
ทางข้างหน้าที่จะก้าวในวันคืน
ยิ้มสดชื่นยังคงมีไม่ห่างไกล
หนึ่งคนเจ็บหนึ่งคนช้ำหนึ่งคนล้า
มีน้ำตาให้ปลอบโยนเมื่อหวั่นไหว
หากจะอิงหากจะซบพักหัวใจ
มาใกล้ใกล้จะดูแลจนหายดี
ฉั น เ อ ง ก็ เ ค ย รู้ สึ ก
บ า ด แ ผ ล มั น ลึ ก ม า ก ม า ย ใ น ใ จ นี้
ร้ อ ง ไ ห้ ฟู ม ฟ า ย ร อ เ พี ย ง เ ข า ม า ข อ คื น ดี
แ ต่ สิ่ ง ที่ ไ ด้ แ ล ะ สิ่ ง ที่ มี คื อ ค ว า ม เ สี ย ใ จ
ฉั น อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ก้ า ว ไ ป ใ น ข้ า ง ห น้ า
แ ม้ มี น้ำ ต า เ มื่ อ รู้ สึ ก ว่ า ห วั่ น ไ ห ว
แ ร ง ล ม ข อ ง บ า ด แ ผ ล มั น ซั ด โ ถ ม ก ล า ง หั วใ จ
จ น เ จ็ บ ป ว ด ร้ อ ง ไ ห้ เ มื่ อ ล ม ต้ อ ง มั น
แต่ อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ รู้ ไ ว้ สั ก นิ ด ใ น ห้ ว ง เ ว ล า ช้ำ
ที่ ค ว า ม เ จ็ บ ข ย้ำ ใ จ แ ม้ ใ น เ ว ล า ห ลั บ ฝั น
เ ธ อ ยั ง มี ฉั น ค น นี้ อ ยู่ เ คี ย ง ข้ า ง ไ ม่ ทิ้ ง กั น
ย า ม เ ธ อ เ ศ ร้ า โศ ก ศั ลย์ จ ะ มี ฉั น อี ก ค น ที่ ห่ ว ง ใย