28 พฤศจิกายน 2549 10:51 น.
ทะเลใจ
ไม่ว่าเจอปัญหาใดให้เหนื่อยล้า
หรือล้มมาจากไหนไม่เคยบ่น
ไม่พูดคำย้ำให้เราเฝ้าร้อนรน
ไม่สักหนเห็นน้ำตาว่าท้อใจ
พ่อยังยิ้มได้ด้วยใจที่เข้มแข็ง
ยังคงแกร่งในวันที่หวั่นไหว
มีอ้อมกอดอุ่นอุ่นคุ้นเคยใจ
กอดฉันไว้ให้กำลังฝังศรัทรา
ในวันที่ฉันอ่อนแอและแพ้มา
มีน้ำตาเพราะปวดร้าวก้าวเหนื่อยล้า
ภาพของพ่อในวันเก่ากลับเข้ามา
ให้ฟันฝ่าและสู้ต่อไม่ท้อใจ
พ่อบอกว่าจะเคียงข้างบนทางฝัน
คืนและวันจะมีพ่อต่อเติมให้
จะเฝ้าดูอยู่ห่างห่างสร้างกำลังใจ
หากหวันไหวให้นึกไว้ใจพ่อเคียง
ค น ที่ เ ป็ น อ ย่ า ง ใ ห้ ฉั น เ ดิ น ไ ป สู่ วั น ที่ ยิ่ ง ใ ห ญ่
เ ขี ย น ล ง บ น หั ว ใ จ จ ะ ย า ก เ ย็ น เ พี ย ง ใ ด
ต้ อ ง ใ ห้ ไ ด้ อ ย่ า ง ใ จ พ่ อ ห วั ง
อ ย า ก มี วั น ที่ พ่ อ ภู มิ ใ จ
22 พฤศจิกายน 2549 14:15 น.
ทะเลใจ
ใจสัมผัสลมหนาวคราวอ้างว้าง
บนเส้นทางที่เปล่าดายกายเหว่ว้า
สั่นสะท้านต้านลมข่มน้ำตา
สุดอ่อนล้าไร้กำลังหวังจางไป
หาอุ่นไอก็หมดสิ้นกลิ่นความรัก
ได้รู้จักเพียงความตรมที่ขมไหม้
ไร้อ้อมกอดไร้แววตาว่าห่วงใย
ร้าวหวั่นไหวไม่มีใครให้พึ่งพา
จะซบฟ้าโดนกีดขวางทางลมหนาว
จะกอดดาวพระจันทร์ก็กันท่า
จะหนุนตักปุยเมฆน้อยลอยลิ่วมา
โดนตัดหน้าด้วยสายฝนที่หล่นริน
เมื่อไหร่หนาผลบุญจะหนุนให้
พาหัวใจฉันคลายเหงาเศร้าหมดสิ้น
มีคนรักบอกห่วงใยให้ได้ยิน
เลิกชาชินกับลมหนาวที่ร้าวใจ
16 พฤศจิกายน 2549 16:38 น.
ทะเลใจ
ชายหนอชายร้ายเล่มเกวียนเพียรออดอ้อน
เป็นคำกลอนให้ใจเพ้อละเมอหา
มีคำหวานหว่านจนซึ้งตรึงอุรา
ส่งสายตามาเว้าวอนจนอ่อนใจ
ป้อนคำรักปักดวงจิตคิดคงมั่น
รักเพียงฉันเฝ้าประชิดสนิทใกล้
มาอิงแอบแนบข้างไม่ร้างไกล
สัญญาไว้จะเคียงคู่อยู่ร่วมกัน
พอนานวันกับปันใจให้ใครอื่น
ยิ้มระรื่นชื่นอุราหน้าสุขสันต์
กลับโยนมาเพียงความช้ำซ้ำชีวัน
แทบอาสัญทั้งหัวใจในตัวเรา
จำแล้วหนอจดเอาไว้ในความคิด
ฉันขอปิดประตูใจในความเศร้า
จะไม่หลงคำของชายที่หมายเรา
แล้วปัดเป่ารอยน้ำตาตัดอาลัย
10 พฤศจิกายน 2549 19:24 น.
ทะเลใจ
ฉันจะนับหนึ่งพอถึงสามเพื่อถามตอบ
ว่าเธอชอบฉันบ้างไหมในใจนี้
อย่าพูดจริงทำเล่นเห็นท่าที
เพราะที่มีฉันหวั่นไหวไปตามเธอ
เพราะบางครั้งทำเหมือนฉันไร้ตัวตน
คล้ายไม่สนจนฉันต้องมีน้ำตาเอ่อ
แต่บางทีก็เหมือนหวงฉันต่อคนอื่นที่ได้เจอ
ทำฉันเก้อทำฉันเขินบางบ้างเวลา
เดี๋ยวพูดหวานหว่านคำชมผสมอยู่
จนฉันกู่หัวใจไว้ไม่ทันรู้ไหมหนา
แต่บางครั้งไม่เคยยั้งคำวาจา
จนฉันต้องมีน้ำตากับคำที่ช้ำใจ
มาตอนนี้บอกมานะอย่าหยึกยัก
รักไม่รักแค่นี้มันหน้ากลัวสักแค่ไหน
หากไม่รักฉันคนนี้จะได้ตัดสินใจ
เดินจากไปไม่หวนคืนฟื้นความจำ
ฉันไม่อยากเป็นเหมือนตัวตลก
ที่ต้องตกอยู่ระหว่างความสุขและความช้ำ
สิ่งที่ใจเธอมีให้ฉันบอกให้ชัดเจนในน้ำคำ
และโปรดทำให้มันตรงกับหัวใจ
2 พฤศจิกายน 2549 14:50 น.
ทะเลใจ
ไม่มีเหตุผลที่เธอจะย้อนเวลากลับมา
หรือปรารถนาให้รักเราเป็นเหมือนวันนั้น
ฉันมาจากขอบฟ้าที่แสนไกลที่เธอเคยลืมกัน
เพลงที่ไม่ธรรมดาสำหรับเธอนั้นมันไม่มีอีกต่อไป
เพราะบางสิ่งบางอย่างมันดูเลือนหายไปหมดแล้ว
ไร้ซึ่งวี่แววของคนคุ้นเคยของเราจะกลับมาใหม่
ความรักที่เธอเลือกจะทิ้งและเหลือไว้ซึ่งความปวดใจ
มันคือความเป็นจริงที่เราต่างได้เดินจากกันไปคนละทาง
เหตุผลของเธออย่าเลยที่จะยกมาอ้างถึง
เมื่อใครคนหนึ่งได้เดินเข้ามาทำให้ใจเธอลาร้าง
ความสุขใจใดใดที่เคยมีในวันนั้นมันเลือนลาง
จนฉันไม่อาจสร้างความรักของเราได้อีกครั้งเมื่อเธอจะกลับมา
โปรดหันหลังแล้วเดินไปจากฉันเหมือนวันนั้น
ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่สำคัญแล้วและเธอจงรู้ไว้ด้วยว่า
ความเสียใจยามแพ้พ่ายครั้งนั้นฉันร้องไห้มีน้ำตา
ฉันจึงตัดใจจากเธอไปพร้อมกลับคำว่าลาที่เธอให้ฉันก่อนไป ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
หน้าส่วนตัว
1710
